Skip to main content
SUPERVISOR
محمدرضا سبزعلیان دستجردی (استاد مشاور) بهرام شریف نبی (استاد مشاور) محمد مهدی مجیدی (استاد راهنما) اقافخر میرلوحی فلاورجانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Elham Derakhshan Horeh
الهام درخشان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386

TITLE

Evalution of Genetic Diversity for Resistance to Fusarium Wilt in Cultivated and Wild Safflower
Root rot disease which is caused by Fusarium solani is one of the most devastating soil-borne diseases of safflower in Isfahan, Iran. The early symptoms of root rot appears on lower leaves which exhibit as yellowing and wilting and in severe cases the plant will die. In this study, suspected plants containing the disease were collected from safflower farms in Isfahan and root and crown of infected plants were cultured on potato- dextrose- agar (PDA). Identification using conducted on 11 cultivated and 11 wild safflower genotypes using a completely randomized design with three replications. Plants were separately inoculated at seedling and right before flowering stages and evaluated for root rot resistance. Genotypes of wild safflower C. oxyacanthus showed relatively high resistance while the cultivated genotypes of C. tinctorus revealed various levels of resistance to this disease . For the cultivated genotypes, a Canadian improved cultivar “Saffire” was the most sensitive genotype. Other genotypes in this group including “Esfahan 14”, “IL”, “C111”, “S231”, “E1431”, “Arak 2811”, “C4110” and “C121” all showed a similar reaction and were relatively sensitive to the disease. Genotypes of wild C. lanatus exhibited high mortality rate indicating lack of resistance genes in this species. Comparison between the two inoculation stages showed diverse reactions of cultivated and wild C. oxyacanthus genotypes at both stages. Among cultivated genotypes, highest mortality was observed when plants were inoculated at four-leaf seedling stage. Mortality was not observed among the genotypes of wild C. oxyacanthus , and compared to the cultivated genotypes, wild plants showed more resistance both at seedling and before flowering stage to the disease. Based on the results of this study, genotypes of wild C. oxyacanthus are considered a useful source of resistance genes to root rot disease. Genotypes of this species may be used as resistant parents in breeding programs to transfer resistance genes to cultivated lines. Keywords : Safflower, Fusarium solani , wilt, Root rot, Resistan
یکی از مشکلات اساسی زراعت گلرنگ در منطقه اصفهان، بوته میری ناشی از پوسیدگی طوقه و ریشه بر اثر حمله قارچ Fusarium solani می باشد. علائم این نوع بوته میری در ابتدا بصورت زردی برگ ها و پژمردگی بوته ظاهر می شود و سپس گیاه دچار مرگ کامل می گردد. در این تحقیق پس از نمونه برداری از مزارع گلرنگ منطقه اصفهان، طوقه و ریشه گیاهان مشکوک به بیماری، بر روی محیط کشت سیب زمینی- دکستروز- آگار کشت شدند و پس از خالص سازی قارچ ها بر اساس روش تک اسپور و کشت تک ریسه، شناسایی عامل بیماری بر اساس روش های کلاسیک انجام شد و جدایه های متعلق به گونه F. solani مشخص شدند. آزمایش بیماری زایی با 11 لاین زراعی گونه C. tinctorus و 11 توده وحشی گونه C. oxyacanthus در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. آلوده سازی گیاهان در دو مرحله رشد گیاهچه ای (چهاربرگی)و قبل از گلدهی به طور جداگانه انجام گردید و ژنوتیپ های اهلی و وحشی از نظر مقاومت به این بیماری ارزیابی شدند. ژنوتیپ های وحشی گلرنگ گونه C. oxyacanthus مقاومت نسبتاً کاملی به بیماری نشان دادند. درحالی که ژنوتیپ های زراعی گونه C. tinctorus از نظر مقاومت به F. solani متنوع بودند و لاین های حساس و نسبتاً مقاوم مشخص شدند. رقم اصلاح شده کانادایی saffire است بیشترین حساسیت را به این بیماری نشان داد و لاین های اصفهان 14، IL، C111، کوسه و S231 و E1431، اراک2811، C4110 و C121 با واکنش تقریبا یکسان دارای حساسیت نسبی به این بیماری بودند. در مقایسه دو مرحله تلقیح قارچ، واکنش ژنوتیپ های زراعی و وحشی در مرحله رشد چهار برگی و قبل از گلدهی متفاوت بود. در میان ژنوتیپ های زراعی بیشترین مرگ و میر در زمانی مشاهده گردید که گیاهان در مرحله چهار برگی تلقیح شده بودند. در میان ژنوتیپ های گونه وحشی C. oxyacanthus هیچ مرگ و میری مشاهده نشد، اما ژنوتیپ های گونه وحشی C. oxyacanthus از نظر شدت وقوع بیماری و درصد برگ های مرده در دو مرحله تلقیح، برخلاف گیاهان زراعی در زمان گیاهچه، مقاومت بیشتری را نشان دادند. بر اساس نتایج این پژوهش ژنوتیپ های گلرنگ وحشی گونه C. oxyacanthus منبع مفیدی از ژن های مقاومت به بوته میری فوزاریومی تشخیص داده شدند. شاید بتوان در برنامه های اصلاحی از ژنوتیپ های این گونه به عنوان والد مقاوم استفاده کرد و با انتقال ژن های مقاومت به لاین های زراعی، ارقام مقاوم به بوته میری فوزاریومی معرفی نمود. واژه های کلیدی : گلرنگ، Fusarium solani ، بوته میری، پژمردگی، مقاومت

ارتقاء امنیت وب با وف بومی