SUPERVISOR
HamidReza Karimzadeh,Seyed Alireza Mousavi
حمیدرضا کریم زاده (استاد راهنما) سید علیرضا موسوی (استاد راهنما)
STUDENT
Emad Zakeri
عماد ذاکری
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1393
TITLE
Feasibility Assessment of Payments for Ecosystem Services (PES) Projects in Rangeland Management
Payment for Ecosystem Services (PES) Schemes have been globally used as one of the most innovative solutions to reduce environmental degradation. Although most of the existing experiences of PES implementation are related to the agricultural, forestry and marine sector, and the application of PES in rangeland ecosystem is limited. Therefore, this study is aiming to investigate the feasibility of PES approach, based on the erosion, sediment and surface runoff control services in Iranian rangelands, case study of Arnavah North Khorasan basin. For this purpose, the role of rangeland vegetation cover in ecosystem service provisions were used to quantified using RUSLE/SEDD and SCS-CN models and then the economic value of these functions were estimated using replacement cost method and CVM. The results showed that rangeland vegetation cover plays an important role in reducing and controlling soil erosion, sediment yield and surface runoff, and by considering the replacement construction cost and CV method the total economic value of the rangeland vegetation cover were estimated to be 461 and 41.3 billion rials/year respectively. Then, by comparing erosion, sediment and surface runoff in different grazing intensities in physical homogeneous units in traditional sanctums, the role of each livestock unit in reducing of ecosystem services was determined and an executive framework of PES was presented. The current ecological condition of the vegetation types was considered as the baseline, and minimum and maximum payments were considered equal to the livestock reduction compensation and the total value of the increased ecosystem services as a result of PES implementation, respectively. Results indicate that designing the practical steps of PES schemes is a complicated task despite the simplicity of the concept, the lack of clear property rights can increase the complexity of the project and multiply the costs, and also commodifying ecosystem functions as ecosystem services is a utilitarian approach that restricts the intrinsic motivations in a way that in the long run may be counterproductive for conservation purposes. In the next section, the preferences of local beneficiaries to participate in livestock reduction program was investigated. The results showed that stockholders prefer PES implementation to current conditions of stock farming. The average willingness to accept (WTA) of livestock reduction was 2400000 Rials at the moderate conditionality, and direct individual payments affect participating preference. Finally, identification and prioritization of the weaknesses, strengths, opportunities and threats of PES approach implementation through interviews with experts from different parts of North Khorasan province showed that the nature of PES schemes, payments for ecosystem service provisioning and encouraging of rangeland improvement activities is the most important strength factor, and severe dependence of local stakeholders on rangelands and traditional stock farming was identified as the most important deterrent factor. Also, recognizing ownership of rangelands and ecosystem services (final score of 0.19) and unusual decision making in rangeland traditional sanctums (final score of 0.15) was evaluated as the most important opportunities and threats respectively. Finally, it can be stated that although there are many challenges and obstacles facing the implementation of PES scheme, considering all different social, institutional and practical aspects can be one of the most effective options for improving rangeland conditions.
این مطالعه به دنبال بررسی امکان اجرای رویکرد PES با تمرکز بر سه کارکرد اکوسیستمی کنترل فرسایش، رسوب و رواناب سطحی در مراتع ایران، مطالعه موردی حوضه آبخیز ارناوه خراسان شمالی انجامشده است. به این منظور ابتدا نقش پوشش گیاهی مراتع در ارائه هر یک از کارکردهای فوق با استفاده از مدلهای RUSLE/SEDD و روش SCS-CN کمی سازی و سپس ارزش اقتصادی این کارکردها با استفاده از دو روش هزینه جایگزین و روش ارزشگذاری مشروط برآورد شد. نتایج نشان داد که پوشش گیاهی نقش زیادی در کنترل فرسایش، رسوب و رواناب سطحی داشته و با درنظرگرفتن هزینه ساخت سازههای انسانی جایگزین و روش ارزشگذاری مشروط کل ارزش اقتصادی آن به ترتیب برابر 461 میلیارد ریال و 3/41 میلیارد ریال در سال برآورد شد. در ادامه با مقایسه میزان فرسایش، رسوب و رواناب سطحی در شرایط مختلف شدت چرای دام در واحدهای همگن فیزیکی در سطح مراتع منطقه نقش هر واحد دامی در کاهش خدمات اکوسیستم تعیین و بر اساس آن چارچوب اجرایی PES ارائه شد. در این چارچوب وضعیت فعلی تیپهای گیاهی بهعنوان مبنا در نظر گرفته شد و بر اساس مطالعات و محاسبات انجامشده، حداقل مقدار قابل پرداخت برابر با جبران خسارت کاهش دام و نیز حداکثر مقدار برابر باارزش کل خدمات اکوسیستم ارائهشده در صورت تغییر وضعیت هر تیپ گیاهی در سطح سامانهای عرفی تعیین شد. نتایج نشان داد که طراحی PES در عین سادگی مفهوم دارای پیچیدگی بسیاری است. نبود پیششرط تعریف دقیق از مالکیت میتواند پیچیدگیهای طرح را افزایش داده و نیز هزینههای آن را چند برابر نماید و نیز کالایی سازی خدمات میتواند اثر جانشینی بر انگیزههای ذاتی افراد داشته و در درازمدت تخریبهای بیشتری را به دنبال داشته باشد. در بخش بعد ترجیح دامداران به مشارکت در برنامه کاهش دام بررسی شد. نتایج نشان داد دامداران اجرای PES را به شرایط فعلی دامداری ترجیح میدهند. مقدار تمایل به دریافت آنها جهت کاهش هر واحد دامی مازاد برابر با 2401617 ریال خواهد بود و بیشتر مشارکتکنندگان ترجیح میدهند این مبلغ بهصورت پرداخت نقدی، فردی و مستقیم به آنها باشد. درنهایت بررسی نقاط ضعف، قوت، فرصتها و تهدیدهای پیش روی اجرای PES از طریق مصاحبه با کارشناسان بخشهای مختلف استان خراسان شمالی نشان داد که ماهیت اصلی PES به معنای پرداخت مستقیم بابت خدمات اکوسیستم بهعنوان مهمترین عامل قوت و دامداری سنتی و وابستگی شدید بهرهبرداران محلی به مراتع بهعنوان مهمترین بازدارنده داخلی اجرای این طرح به شمار میرود. همچنین به رسمیت شناختن مالکیت افراد بر مراتع و خدمات اکوسیستم از مهمترین فرصتها و تصمیمگیریهای غیرمرسوم در محدوده سامانهای عرفی بهعنوان مهمترین تهدید از سوی نمونه موردمطالعه ارزیابی شد. درنهایت میتوان بیان کرد که اگرچه مشکلات متعددی پیشروی اجرای PES وجود دارد اما با در نظر گرفتن تمام جنبههای مختلف اجتماعی، سازمانی و اجرایی میتواند یکی از گزینههای مؤثر در بهبود شرایط مراتع باشد.