Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Shahedi bagh khandan,Mehdi Kadivar
محمد شاهدی باغ خندان (استاد راهنما) مهدی کدیور (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mehdi Mirzaee
مهدی میرزائی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Formulation and evaluation of the effects of several bread improvers on Sangak bread quality
In recent years, dissatisfaction of people about the quality of Iranian traditional breads has increased. In order to improve the quality of Sangak bread, three types of improver, Ascorbic acid in three levels (30, 60 and 90 ppm), Sodium stearoyl lactylate in three levels (0.25, 0.5 and 0.75 percent) and Xylanase in three levels (20,40 and 60 mg per kg of flour) were used. Design expert software and fractional Box-behnken design were used to select the best combination of the improvers. To evaluate the models and choose an optimal formula, eight replies that had included moisture content of bread 1 and 72 hours after baking, color of bread 72 hours after baking, shear strenght 1 and 72 hours after baking and back extrusion test of dough after 90 minutes of fermentation had measured. Software had chosen t he best amount of each improver by analyzing the results of replies. The best formula of improvers had included 70 ppm Ascorbic acid, 0.6 percent Sodium stearoyl lactylate and 36 mg Xylanase per kg of flour. Then two types of dough, the one had included improvers (A formula) and another without improvers (B formula), had made. farinograph , back extrusion, moisture content, shear stress tests and sensory evaluation had carried out. The rate of water absorption, dough stability and dough development time in A formula had increased 11, 43 and 32 percent respectively. In back extrusion test, the resistance of dough had increased 20 percent in dough with A formula. The shear stress measurement had shown 48 and 43 percent increase in bread with A formula. The result of color determination had shown that improvers had caused to increase the bread lightness, decrease the intensity of red color and the intensity of yellow color. The results of the bread's tests had showed 27 and 24 percent increase in moisture content of bread with A formula respectively 1 and 72 hours after baking. Also organoleptic quality of the breads was evaluated by panelists, and the results show that bread with A formula had higher scores than the bread with B formula. Although the amount of stocked sand to the bread decreased in bread with A formula. Key words: Sangak bread, Ascorbic acid, Sodium stearoyl lactylate, Xylanase
در سال‌های اخیر کاهش کیفیت نان‌های سنتی در کشورمان بر میزان نارضایتی مردم از این نوع نان‌ها افزوده است. به منظور بهبود کیفیت نان سنگک، سه نوع بهبوددهنده آسکوربیک اسید (در سه سطح 30، 60 و 90 پی‌پی‌ام)، آنزیم زایلاناز (در سه سطح 20، 40 و 60 میلی‌گرم در کیلوگرم آرد) و امولسیفایر سدیم استئاروئیل‌لاکتیلات (در سه سطح 25/0، 5/0 و 75/0 درصد) انتخاب شدند. برای انتخاب بهترین مقدار از ترکیب بهبوددهنده‌های ذکر شده، از نرم افزار دیزاین اکسپرت ) (Design Expert و طراحی فاکتوریل جزئی در قالب باکس بهنکن (Box-Behnken)، استفاده شد. برای بررسی مدل و انتخاب فرمول بهینه از 8 پاسخ که شامل رطوبت نان 1 و 72 ساعت بعد از پخت، فاکتورهای L، a و نان 72 ساعت پس از پخت، تنش برشی وارد بر نان در تست پانکچر 1 و 72 ساعت بعد از پخت و هم چنین تست بک اکستروژن بر روی خمیر پس از 90 دقیقه تخمیر بود، استفاده شد. نرم افزار با تجزیه تحلیل داده‌های حاصل از 8 پاسخ انجام شده، بهترین مقادیر بهبوددهنده‌ها را که با افزودن آن میزان، نانی با بهترین کیفیت از لحاظ ظاهری، طعم و مزه و هم‌چنین نانی با مقاومت بالا در مقابل بیات شدن حاصل می‌شود را پیشنهاد کرد. بهترین فرمول پیشنهادی از بهبوددهنده‌ها، حاوی تقریبا 36 میلی‌گرم در کیلوگرم زایلاناز، 70 پی‌پی‌ام آسکوربیک اسید و 6/0 درصد سدیم استئاروئیل لاکتیلات بود. در مرحله بعد خمیری طبق بهترین فرمول پیشنهادی نرم افزار که حاوی مقادیر متفاوتی از بهبوددهنده‌ها بود (فرمول A) و خمیری که هیچ نوع بهبوددهنده‌ای در آن افزوده نشده بود، به عنوان نمونه‌ی شاهد (فرمول B)، تهیه شد وآزمون‌های فارینوگراف، بک اکستروژن، رطوبت، تنش برشی و ارزیابی ارگانولپتیکی بر روی خمیر و نان حاصل از آن‌ها انجام شد. در خمیر حاصل از فرمول A میزان جذب آب، زمان پایداری خمیر و زمان گسترش در منحنی حاصل از آزمون فارینوگراف به ترتیب افزایش 11، 43 و 32 درصدی را نسبت به خمیر حاصل از فرمول B نشان ‌داد. هم‌چنین در تست بک‌اکستروژن نیروی وارد بر خمیر حاصل از فرمول A نسبت به خمیر حاصل از فرمول B، 20 درصد افزایش داشت. نتایج آزمون‌های انجام شده بر روی نان نشان می‌داد که درصد رطوبت یک و 72 ساعت پس از پخت نان حاصل از فرمول A نسبت به نان حاصل از فرمول به ترتیب 27 و 24 درصد افزایش داشته است. هم‌چنین مقدار تنش برشی یک و 72 ساعت پس از پخت نان تهیه شده از فرمول A نسبت به فرمول B به ترتیب 48 و 43 درصد کاهش داشته است. با اندازه‌گیری فاکتورهای رنگ مربوط به نان‌های سنگک مورد آزمایش و مقایسه‌ی این دو، شاهد روشن‌تر شدن و کاهش قرمز و زردی (افزایش فاکتور L و کاهش فاکتورهای a و b) نان حاصل از فرمول A نسبت به فرمول B بودیم. در ارزیابی ارگانولپتیکی انجام شده نیز نان حاوی بهبوددهنده‌ها امتیاز 44/3 و نمونه شاهد امتیاز 64/1 را کسب نمودند. ارزیابی دیگری که توسط 5 نانوای مختلف بر روی خمیر و نان حاصل از فرمول‌های A و B انجام شد گواه بهبود قابلیت پهن کردن خمیر روی پارو و کاهش در مدت زمان لازم برای ورآمدن خمیر و کامل شدن تخمیر و هم ‌چنین کم شدن میزان چسبندگی خمیر حاصل از فرمول A بود. در ضمن تعداد سنگ‌های چسبیده به نان حاصل از فرمول A پس از خروج از تنور نسبت به نان حاصل از فرمول B کاهش نشان می‌داد. کلمات کلیدی: نان سنگک، آسکوربیک اسید، آنزیم زایلاناز، سدیم استئاروئیل لاکتیلات

ارتقاء امنیت وب با وف بومی