گلدهی و تشکیل میوه از مهم ترین فاکتورها در تعیین عملکرد بادمجان هستند. پژوهشگران زیادی ناجورخامگی گل های بادمجان را تأیید کرده اند که بر اساس آن، گل ها به سه گروه خامه بلند، خامه متوسط و خامه کوتاه طبقه‌بندی می‌شوند. گل های خامه بلند و خامه متوسط به میوه تبدیل می‌شوند درحالی که گل های خامه کوتاه حتی اگر به میوه نیز تبدیل شوند میوه‌های کوچک با کیفیت پایین ایجاد می‌کنند. بنابراین بررسی دلایل عدم تبدیل گل های خامه کوتاه به میوه و تلاش برای یافتن راه هایی که باعث افزایش درصد گل های خامه بلند و کاهش گل های خامه کوتاه می گردند حائز اهمیت می باشد. این پژوهش در قالب چهار آزمایش مجزا انجام شد. در مطالعه اول، تنوع مورفولوژیک 13 نمونه بادمجان‌ و همچنین تنوع مولکولی این نمونه ها به علاوه 5 نمونه دیگر جمع آوری شده از مناطق مختلف کشور با استفاده از مارکر مولکولی SRAP بررسی گردید. در مجموع بررسی 28 صفت کمی و کیفی نشان داد تنوع ژنتیکی نسبتاً بالایی بین نمونه های مختلف این گونه وجود دارد. نمونه های کردستان (74128) و هرمزگان (74237 و 74239) در خوشه بندی مولکولی و مورفولوژیک در گروه های مشابهی قرار گرفتند. تعداد میوه در بوته و عملکرد میوه در بوته برای این نمونه ها بیشتر از دیگر گروه ها بود. بنابراین به نظر می رسد این گروه می تواند در برنامه های اصلاحی جهت افزایش عملکرد میوه بادمجان به عنوان یکی از مهم ترین صفات به کار رود. در مطالعه دوم، به دنبال علت عدم تشکیل میوه از گل های خامه کوتاه، برخی تفاوت های مورفولوژیک و میکرومورفولوژیک و همچنین غلظت برخی مواد غذایی دو نوع گل خامه بلند و خامه کوتاه در دو نمونه بررسی شدند. طبق نتایج حاصل، گل های خامه کوتاه کلاله کوچکتری دارند که منجر به جذب دانه گرده کمتری می گردد. مساحت بافت هادی در برش عرضی خامه و همچنین تعداد دستجات آوندی در گل خامه کوتاه کمتر بود. جوانه زنی دانه گرده روی سطح کلاله با میزان کمتر مواد غذایی (پروتئین، قند کل، قند احیایی و پتاسیم) در این نوع گل ها نیز کاهش یافت. اگرچه میزان کلسیم، منیزیوم و بور در این نوع گل ها بیشتر بود، ممکن است غلظت بالای این عناصر اثر بازدارندگی بر جوانه زنی دانه گرده و رشد لوله گرده داشته باشند. در آزمون تترازولیوم، درصد جوانه زنی دانه گرده در گل های خامه کوتاه کمتر بوده و طول لوله گرده نیز در این گل ها کوتاهتر بود. تمامی این موارد با کاهش درصد جوانه زنی دانه گرده و رشد لوله گرده، که لازمه باروری و تشکیل میوه است، می توانند دلایل عدم تشکیل میوه از گل های خامه کوتاه باشند. در مطالعه سوم، اثر تنظیم کننده های رشد نفتالین استیک اسید در غلظت های 20، 30 و 40 میلی گرم در لیتر و اسپرمیدین در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار بر درصد گل های سه نمونه بادمجان بر اساس طول خامه و تعداد اولیه میوه حاصل از این گل ها، تعداد نهایی میوه، عملکرد نهایی و برخی خصوصیات رویشی مورد بررسی قرار گرفت. اسپرمیدین 1 و 5/1 میلی مولار و نفتالین استیک اسید 20 میلی گرم در لیتر درصد گل خامه بلند و متوسط را افزایش داده و درصد گل خامه کوتاه را کاهش دادند. این تیمارها تعداد اولیه میوه و تعداد کل گل را نیز افزایش دادند. با این وجود به علت ریزش زیاد میوه که در این تیمارها اتفاق افتاد از نظر تعداد نهایی میوه و عملکرد نهایی تفاوت معنی داری با شاهد نشان ندادند. در مطالعه چهارم، اثر وجود میوه روی بوته با تیمار صفر، دو و چهار میوه بر طول خامه و برخی دیگر خصوصیات مربوط به گل های بعدی در سه نمونه مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی وجود میوه روی بوته باعث کاهش طول خامه، عرض کلاله، وزن گل، وزن مادگی و وزن کلاله گل اول خوشه، گل دوم خوشه و تک گل هایی شد که بعد از تشکیل میوه ایجاد شدند و بعد از برداشت میوه دوباره شروع به افزایش کردند. به طور کلی نتایج نشان داد اگرچه تمایل به ناجورخامگی در گل های بادمجان یک ویژگی مرتبط با رقم است اما فاکتورهای دیگر نیز اثرگذار هستند. کلمات کلیدی : بادمجان، ناجورخامگی، مارکر مورفولوژیک، مارکر مولکولی SRAP، طول خامه، صفات مورفولوژیک و میکرومورفولوژیک، غلظت مواد غذایی، اکسین، اسپرمیدین، وجود میوه روی بوته