Skip to main content
SUPERVISOR
محمد رکوعی (استاد مشاور) سعید انصاری مهیاری (استاد راهنما) محمدعلی ادریس (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohsen Dadar
محسن دادار

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1388

TITLE

Genetic Structure and Optimal Genetic Contribution Selection in Iranian Holstein Cattle
The accumulation of inbreeding and the loss of genetic diversity is a potential problem in the Holstein dairy cattle. The goal of this study was to estimate inbreeding levels and other measures of genetic diversity, using pedigree information from Iranian Holstein cattle. Edited pedigree included 1,048,572 animals. The average number of discrete generation equivalents and pedigree completeness index reached 13.4 and 90%, respectively. The rate of inbreeding was 0.3% per year. Effective number of founders, founder genomes, non-founders and ancestors of animals born between 2003 and 2011 were 503, 15.6, 16.1 and 25.7, respectively. It was proved that the unequal founder contributions as well as bottlenecks and genetic drift were important reasons for the loss of genetic diversity in the population. The top 10 ancestors with the highest marginal genetic contributions to animals born between 2003 and 2011 and with the highest contributions to inbreeding were 48.20 % and 63.94%, respectively. Analyses revealed that the most important cause of genetic diversity loss was genetic drift accumulated over non-founder generations, which occurred due to small effective population size. Therefore, it seems that managing selection and mating decisions are controlling future coancestry and inbreeding, which would lead to better handling of the effective population size. Keywords : inbreeding, genetic diversity, Iranian Holstein, pedigree
هدف از این تحقیق بررسی ساختار و تنوع ژنتیکی جمعیت گاوهای هلشتاین ایران با استفاده از اطلاعات شجره ای جمع آوری شده طی سالهای 1346 الی 1390 بود. به کمک منابع اطلاعاتی اینتربول و CDN کانادا تا حد امکان شجره اسپرمهای استفاده شده و شجره تلیسه هایی که وارد کشور شده بودند، کامل شد و در نهایت شجره ای با 1048575 راس بدست آمد. 2/70 درصد از کل شجره دارای پدر و مادر معلوم بود. میانگین معادل تعداد نسل مجزا 5/7 و میانگین تعداد مسیری که برای محاسبه هم خونی در شجره وجود داشت 5/37 بود. میانگین معیار کامل بودن شجره برای 5 نسل 51 درصد و برای 15 نسل 27 درصد بود. در سال 1390 معیار کامل بودن شجره برای 5 و 15 نسل به ترتیب 90 درصد و 5/74 درصد بود. متوسط ضریب همخونی برای کل جمعیت 02/2 و جمعیت هم خون 38/3 بود و ضریب هم خونی برای جمعیت مرجع برای کل جمعیت 54/2 و جمعیت هم خون 7/3 بدست آمد. میانگین ضریب هم خونی در حیوانات متولد شده در سال 1390 برای کل حیوانات 85/4 درصد بود. روند افزایش هم خونی در دامهای متولد شده در دهه 80 معادل 33/0 درصد در هر سال بود. مقادیر ضریب هم خونی برآورد شده به روش ون رادن 22/0 ± 66/0 بالاتر از هم خونی به روش معمولی بود. میانگین درصد هم تباری 9/2 و در سال 1390 معادل 34/5 بوده است .تا قبل از سال 1387 مقادیر ضریب هم خونی بیشتر از ضریب هم تباری بوده است و این بیانگر آن است که نحوه تلاقی ها و استراتژی های تلاقی گری در ایران تا سال 1387 به گونه ای نبوده است که مانع از افزایش هم خونی گردد اما از سال 1388 ضریب هم تباری از ضریب هم خونی بیشتر شده است و این نشان می دهد که طی چند سال اخیر اگرچه ضریب هم تباری بین حیوانات افزایش یافته است اما ضریب هم خونی از مقدار کمتری نسبت به آن برخوردار است چون در این مدت از تلاقی های افراد خویشاوند ممانعت بعمل آمده است. تعداد کلّ فوندرها، تعداد موثّر فوندرها، تعداد موثّر ژنوم فوندرها و تعداد موثّر غیر فوندرها در جامعه رفرنس به ترتیب 52625، 5/475، 5/14و 9/14 بود. تفاوت بین تعداد موثّر فوندرها و تعداد کلّ فوندرها نشان دهنده آن است که تمام فوندرها نقش یکسانی در ایجاد حیوانات مرجع نداشته اند. این تفاوت می تواند به علت استفاده از تعداد محدودی اسپرم در گله ها برای ایجاد نسل های بعد و افزایش شدت انتخاب باشد. همچنین نسبت تعداد موثّر ژنوم فوندرها به تعداد موثّر فوندرها نشان می دهد که در کاهش تنوع ژنتیکی گاوهای هلشتاین ایران باتل نک ها و رانش ژنتیکی تصادفی نسبت به سهم نامساوی فوندرها نقش بسیار مهمتری را دارند. تعداد موثّر غیر فوندرها نیز برابر 9/14 بودکه تنها کمی بیشتر از تعداد ژنوم فوندرها است و بیانگر آن است که اکثر رانش ژنتیکی تصادفی در جامعه مربوط به نسل های غیرفوندرها بوده است. تعداد موثر اجداد در جامعه رفرنس این تحقیق 7/25 بود. همچنین 25، 50 و 75 درصد از سهم ژنی جامعه رفرنس به ترتیب به 2، 11 و 82 جد مربوط شد. با توجه به اینکه شاخص های تنوع ژنتیکی در گاوهای هلشتاین ایران نسبت به شاخص های گاوهای هلشتاین سایرکشورها کمی بالاتر است، به نظر می رسد گله های ما از تنوع ژنتیکی نسبتا بالاتری برخوردارند اما به علت افزایش روند هم خونی در سالهای اخیر سرعت کاهش تنوع ژنتیکی بالا است. بنابراین، این روند افزایشی هم خونی زنگ هشداری جدی برای صنعت گاوشیری است. در صورتیکه برنامه های مدیریتی مناسبی جهت کنترل آن در نظر گرفته نشود احتمالا شاهد اثرات جبران ناپذیر آن در گله های هلشتاین ایران خواهیم بود. کلمات کلیدی : تنوع ژنتیکی، هم خونی، هلشتاین ایران، شجره

ارتقاء امنیت وب با وف بومی