Skip to main content
SUPERVISOR
احمد ارزانی (استاد راهنما) محمد مهدی مجیدی (استاد راهنما) قاسم محمدی نژاد (استاد مشاور)
 
STUDENT
Fatemeh Ebrahimi korchi
فاطمه ابراهیمی کرچی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1390

TITLE

Genetic Study, Stability Assessment and Association Analysis of Important Agronomic Traits in Safflower Cultivars under Drought Stress Condition
This study was conducted to assess yield stability of a worldwide collection of safflower, to determine association between AFLP markers and important agronomic traits and to study genetic of different traits under normal and drought stress conditions. In the first experiment, 100 genotypes (17 indigenous and 42 exotic) were evaluated using a lattice design under normal and drought stress conditions in three locations: Isfahan, Jiroft and Kerman. Results showed that native genotypes had higher oil content while the exotic ones showed higher yield and drought tolerant. According to principle components analysis (PCA) based on tolerance indices, genotypes PI 369847 (originating from Tajikestan) and CART 56 (originating from USA) were identified as the most drought tolerant genotypes in all studied locations. The stability assessment of the studied genotypes based on AMMI model and regression method indicated that PI 253759 (originating from Iraq) and Marand (originating from Iran) genotypes for seed yield and PI 369843 (originating from Uzbekistan) and Marand (originating from Iran) genotypes for oil yield were the stable genotypes in all environments. In the second experiment, association analysis of AFLP markers with consideration population structure and kinship of the studied genotypes were evaluated in three locations. Results showed a stable association between M62/E40- 35 marker with seed and oil yield and M62/E40- 17 marker with seed yield in normal conditions and M62/E41-11 marker with oil yield in drought stress conditions. Significant associations were also found between M62/E41- 22, M61/E32- 2 and M61/E40- 31 markers with number of capitula per plant, seed oil content (%) and day to maturity, respectively, in normal conditions and M47/E40- 18, M61/E37- 14 and M61/E40- 33 markers with number of seeds per capitulum, 1000- seed weight and plant height, respectively, in drought stress conditions. In the third experiment, genetic analysis using 10 × 10 full diallel method was carried out. The estimates of narrow- sense heritability and Baker ratio showed that additive gene effects were important for most of the studied traits suggested that breeding methods based on selection would be useful to improve these traits. Furthermore results indicated that genotypes Kermanshah (originating from Iran) in normal condition and PI 369847 (originating from Tajikestan) in drought stress condition were the best general combiners for seed yield. These genotypes can be used to increase the effectiveness of selection in breeding programs of safflower. Key words : safflower, humidity stress, stability, genetic structure, diallel method
مطالعه حاضر با هدف بررسی پایداری یک کلکسیون‌ جهانی گلرنگ، ارتباط نشانگرهای AFLP با صفات مهم زراعی و تجزیه ژنتیکی صفات مختلف تحت شرایط رطوبتی عادی و تنش خشکی انجام گرفت. در آزمایش اول 100 ژنوتیپ‌ (17 ژنوتیپ داخلی و 83 ژنوتیپ خارجی) به صورت طرح لاتیس تحت دو شرایط رطوبتی (عادی و تنش خشکی) در سه منطقه اصفهان، جیرفت و کرمان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ارقام ایرانی از محتوی روغن دانه بالاتری نسبت به ارقام خارجی برخوردار بودند. ارقام خارجی عملکرد و تحمل به تنش خشکی بالاتری را نشان دادند. بر اساس نتایج تجزیه به مولفه‌های اصلی شاخص‌های تحمل، ژنوتیپ‌های PI369847 (از تاجیکستان) و CART 56 (از آمریکا) در هر سه منطقه از تحمل به خشکی و عملکرد بالا برخوردار بودند. در بررسی پایداری ارقام گلرنگ مورد مطالعه بر اساس مدل AMMI و روش رگرسیونی، ژنوتیپ‌های PI 253759 (از عراق) و محلی مرند برای عملکرد دانه و ژنوتیپ‌های PI 369843 (از ازبکستان) و محلی مرند برای عملکرد روغن در کلیه محیط‌ها به عنوان ژنوتیپ‌های پایدار شناسایی شدند. در آزمایش دوم تجزیه ارتباطی نشانگرهای AFLP با در نظر گرفتن ساختار جمعیت و روابط خویشاوندی ژنوتیپ‌های گلرنگ مورد مطالعه در سه منطقه بررسی شد. نتایج نشان داد که در شرایط عادی (عدم تنش) نشانگر M62/E40- 35 با هر دو صفت عملکرد دانه و روغن و در شرایط تنش خشکی نشانگر M62/E40- 17 با عملکرد دانه و نشانگر M62/E41- 11 با عملکرد روغن ارتباط پایدار در تمام محیط های مورد بررسی نشان دادند. نشانگرهای M62/E41- 22، M61/E32- 2 و M61/E40- 31 در شرایط عادی (عدم تنش) به ترتیب با صفت تعداد قوزه در بوته، محتوای روغن دانه و روز تا رسیدگی و نشانگرهای M47/E40- 18 ، M61/E37- 14 و M61/E40- 33 در شرایط تنش خشکی به ترتیب با صفات تعداد دانه در قوزه، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته ارتباط پایدار و معنی‌دار نشان دادند. در مطالعه سوم تجزیه ژنتیکی به روش دای‌آلل کامل 10×10 انجام شد. نتایج حاصل از وراثت‌پذیری خصوصی و نسبت بیکر بیانگر نقش بیشتر اثر افزایشی در کلیه صفات در هر دو شرایط رطوبتی به جزء عملکرد در شرایط تنش، تعداد دانه در قوزه در شرایط عادی و تعداد انشعاب اصلی در هر دو شرایط رطوبتی بود. بنابراین روش‌های اصلاحی مبتنی بر انتخاب برای بهبود صفات با اثر افزایشی موثر خواهد بود. علاوه بر این نتایج نشان داد که ژنوتیپ‌های کرمانشاه و PI 369847 (از تاجیکستان) برای صفات عملکرد و اجزای عملکرد به ترتیب در شرایط عادی و تنش خشکی و ژنوتیپ کوسه (از اصفهان) برای صفات فنولوژیک در هر دو شرایط رطوبتی بیشترین ترکیب‌پذیری عمومی را دارا بودند. استفاده از ارقام مذکور سهم واریانس افزایشی و بازده انتخاب را در برنامه‌های اصلاحی افزایش خواهد داد. کلمات کلیدی: گلرنگ، تنش رطوبتی، کلکسیون جهانی، پایداری، تجزیه ساختار، دای آلل

ارتقاء امنیت وب با وف بومی