Skip to main content
SUPERVISOR
Parviz Ehsanzadeh,Hamid Reza Eshghizadeh Samani,Hasan Karemmojeni
پرویز احسان زاده (استاد راهنما) حمیدرضا عشقی زاده سامانی (استاد مشاور) حسن کریم مجنی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Fatemeh Khamsy
سیده فاطمه خامسی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Growth, Physiological and Biochemical Responses of two Chickpea Cultivars as Affected by Salinity in Isfahan, Iran
Salinity is a major constrain to agricultural production, worldwide. Salinity imposes adverse effects on plant growth and physiological functions, due to ionic and osmotic effects of salty ions. Saline land is expanding in the arid and semi-arid soils of Iran, pending a serious threat to the production of salt-sensitive crop plants such as chickpea. In order to investigate the effect of salinity on growth and physiological functions of two chickpea genotypes, a completly random 5-replicate factorial experiment was conducted in a greenhouse of the Isfahan University of Technalogy in 2015. Two chickpea genotypes (namely Greet and ILC-482) were subjected to 0, 25, 50 and 75 mM of NaCl solution. The 75mM of NaCl led to decrease in chlorophyll a, but genotype ILC-482 indicated greater chlorophyll a, chlorophyll b and carotonoids concentrations (1.24, 0.31 and 0.25 mg g -1 leaf fresh weight, respectively), comoared to Greet. Mean proline concentration of the two genotypes was increased with increase in salt concentration, to the extent that it indicated a 4.5-fold increase at the presence of 75mM of NaCl. The activity of catalase and guiacol peroxidase antioxidative enzymes was upregulated due to salinity, the increase was more notable in genotype ILC-482, compared to Greet. In spite of 48% and 63% decreases in mean shoot and root K + concentration, 4.5-fold and 2-fold increases in mean shoot and root Na + concentration, respectively, were observed. Mean Na + /K + for root and shoot of both genotypes increased with salinity, though these rativs were proven smaller in genotype ILC-482, relative to Greet. Salinity hastened the flowering, poding and physiological maturity of both genotypes, but the extent of the hastening was greater in genotype Greet, than ILC-482. Salinity led to decreases in mean pods/plant, fertile pods/plant, seeds/plant seed weight/plant and K + accumulation, but genotype ILC-482 out-numbered Greet in terms of the above attributes. Even though root and shoot fresh and dry masses of both genotypes decreased due to salinity, but the extent of decreases was smaller in gnotype ILC-482, relative to Greet. Our data indicates that salinity leaves adverse effects on growth, physiological and grain yield attributes of both genotypes, but genotype ILC-482 is capable of withstanding to some degree, moderate salt concentrations due, perhaps, to its greater capacity to increase antioxidative enzymes activities and to maintain the Na + /K + balance. Keywords : Antioxidant enzymes, prolin, salinity, grain yield, chickpea
تنش شوری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در سطح جهان می hy;باشد. شوری علاوه بر کاهش رشد، فعالیت های فیزیولوژیک گیاهان را به علت تاثیرات یون های سمی و تنش کم آبی ناشی از کاهش پتانسیل اسمزی محلول خاک تحت تاثیر قرار می دهد. زمین های با خاک شور به طور گسترده به ویژه در نواحی خشک و نیمه خشک کشور در حال گسترش می باشند و قابل پیش بینی است که گسترش شوری تاثیر منفی جدی بر تولید گیاهان زراعی حساس به شوری نظیر نخود داشته باشد. از این رو به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر خصوصیات رشدی و فیزیولوژیک دو ژنوتیپ نخود، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1394 به اجرا در آمد. دو ژنوتیپ نخود به نام های گریت و ILC-482 در معرض چهار سطح شوری آبیاری با آب شرب به عنوان شاهد (صفر) و محلول های 25، 50 و 75 میلی مولار کلرور سدیم قرار داده شدند. نتایج نشان داد که شوری 75 میلی مولار منجر به کاهش محتوای کلروفیل شد، ولی ژنوتیپ ILC-482 با میانگین کلروفیل a به میزان 24/1، کلروفیل b به میزان 31/0 و کارتنوئید به میزان 25/0 میلی گرم درگرم برگ تر رنگدانه های بیش تری را در مقایسه با گریت دارا بود. میانگین محتوای پرولین برگ هر دو ژنوتیپ نخود با افزایش شوری افزایش یافت و بیش ترین افزایش در میانگین میزان پرولین برگ در سطح 75 میلی مولار شوری به میزان 5/4 برابر سطح شاهد بود. با افزایش شوری میانگین میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به سطح شاهد برای هر دو ژنوتیپ افزایش یافت که افزایش فعالیت کاتالاز در ژنوتیپ ILC-482 بیش تر از گریت بود. در سطح 75 میلی مولار شوری میانگین های غلظت + K اندام هوایی و ریشه دو ژنوتیپ نخود به ترتیب 48 و 63 درصد نسبت به سطح شاهد کمتر بود، اما غلظت + Na اندام هوایی و ریشه دو ژنوتیپ نخود به ترتیب 5/4 و 2 برابر سطح شاهد بود. میانگین نسبت سدیم به پتاسیم اندام هوایی و ریشه در هر دو ژنوتیپ در اثر شوری افزایش یافت. ولی این نسبت برای ژنوتیپ ILC-482 کوچک تر از ژنوتیپ گریت بود. شوری باعث تسریع در گلدهی، نیام دهی و رسیدگی فیزیولوژیک هر دو ژنوتیپ مورد مطالعه شد ولی این تسریع برای ژنوتیپ گریت بیش تر از ژنوتیپ ILC-482 بود. همچنین شوری باعث کاهش تعداد نیام، تعداد نیام بارور، تعداد دانه و وزن دانه در گیاه و تجمع پتاسیم هر دو ژنوتیپ شد ولی ژنوتیپ ILC-482 دارای تعداد روز تا گلدهی، نیام دهی و رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد نیام، تعداد نیام بارور، تعداد دانه و وزن دانه در گیاه و تجمع پتاسیم بیش تری بود. اگر چه میانگین وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی هر دو ژنوتیپ با تشدید شوری کاهش پیدا کرد، ولی ژنوتیپ ILC-482 کاهش های کمتری را نشان داد. بر اساس یافته های بالا می توان بیان داشت که اگر چه شوری اثر منفی بر خصوصیات فیزیولوژیک و عملکرد هر دو ژنوتیپ نخود داشت اما به نظر می رسد ژنوتیپ ILC-482 احتمالا به دلیل افزایش ظرفیت فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی به همراه حفظ تعادل یونی + K / + Na از مقاومت نسبی بالاتری در مقابل تنش شوری برخوردار باشد. کلمات کلیدی : آنزیم های آنتی اکسیدان، پرولین، شوری، عملکرد دانه، نخود

ارتقاء امنیت وب با وف بومی