Skip to main content
SUPERVISOR
Jahangir Khajehali,Rahim Ebadi,Bijan Hatami
جهانگیر خواجه علی (استاد مشاور) رحیم عبادی (استاد مشاور) بیژن حاتمی (استاد راهنما)
 
STUDENT
پریسا نیکوئی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1382

TITLE

Identification, Seasonality and Evaluation of Efficacy of Three Insecticides on Gryllotalpa spp. in Isfahan
Mole crickets are one of the most destructive groups of turf and pasture pests. The damage they cause annually is high. For best timing of application of chemical insecticides, it is necessary to determine the time of egg hatching and peak of population density of first and second nymphal instars. Bioecology of mole crickets and seasonal population dynamics in 2004-2005 were studied at two sites in Isfahan, which were Zayandehrood riverside and Mirzakochakkhan parks. Samples were randomly collected within damaged areas by soil flushing by 4 liters of 0.4% aqueous solution of dishwashing soap into a 0.25 m2 area of turf. Mid-line pronotal length of collected nymphs was measured to separate the nymphs into size X – 0.38 and Y= 0.41 X – 0.441 are suggested for Zayandehrood riverside and Mirzakochakkhan parks, respectively. Insecticides used included Chlorpyrifos spray 0.15 %, Fenpropathrin spray 0.07 % (16 lit/m) and Carbaryl 5% bait (200 kg/ha) in the field indicated that the mortality was high ( 90%) and they were not significantly different from each other. In the laboratory, Chlorpyrifos caused significantly higher mortality than other two insecticides (P 0.05). The results of baits, Chlorpyrifos 2%, Fenpropathrin 1.5% and Carbaryl 4% used in a controlled field trial showed that Chlorpyrifos with 84% mortality (on surface and subsurface) (P 0.05) was significantly different and Chlorpyrifos bait was the most effective
آبدزدک ها از مخرب ترین گروه های آفات چمن و مراتع محسوب می شوند و از لحاظ اقتصادی سالانه خسارت زیادی وارد می کنند. برای کنترل هر چه بهتر این آفت، باید زمان تفریخ تخم و اوج ظهور پوره های سن یک و دو را تعیین نمود. در این پژوهش بیواکولوژی آبدزدک با بررسی تغییرات فصلی جمعیت آن طی سال های 1383 و 1384 در دو نقطه از شهر اصفهان مطالعه شد. اثر چند حشره کش در شرایط آزمایشگاهی و صحرائی و اجرای روشی ساده در ارزیابی خسارت آفت جهت پیش بینی زمان مبارزه با آن نیز صورت گرفت. برای بررسی تغییرات جمعیت نمونه برداری به صورت عمدی و آگاهانه از مناطقی که آلودگی آبدزدک وجود داشت با انتخاب تصادفی 5/0 در 5/0 و سپس جاری نمودن 8 لیتر آب و ماده شوینده انجام شد. حشرات جمع آوری شده شمارش، طول پیش گرده آن ها برای تعیین سن پورگی اندازه گیری و ثبت شد. گونه آبدزدکی که در چمن کاری های فضای سبز اصفهان خسارت می زند به عنوان گونه جدید برای دنیا تحت نام Gryllotalpa isfahan شناسائی شد. بر اساس قانون دایار 9 سن پورگی برای این گونه تشخیص داده شد. نتایج نشان داد که پوره های دسته اول و دوم آبدزدک در هفته اول تیر ماه ظاهر شده و اوج جمعیت آن ها در اواسط مرداد ماه می باشد. نسبت جنسی نر به ماده در طول یک سال 1 به 7/1 بود. این حشره زمستان را به صورت مخلوطی از حشرات کامل و پوره ها سپری می نماید. پوره های زمستان گذران عمدتاً پوره های دسته پنجم تا نهم بودند. برای ایجاد یک سیستم ارزیابی، خسارت آبددزک از صفر تا 9 درجه بندی شد. درجه خسارت بر اساس وجود علائم خسارت (سوراخ یا کانال) در هر یک از نه قسمت کوادراتی با ابعاد 76 * 76 سانتی متر تعیین گردید. انجام شد. نتایج نمونه برداری جمعیت آبدزدک در دو تاریخ 18 تیر و 18 شهریور (1384) در دو منطقه پارک میرزا کوچک خان جنگلی و پارک آبشار دوم به همراه ارزیابی خسارت در محل های نمونه برداری نشان داد که همبستگی بالائی بین میزان خسارت و جمعیت پوره هائی با طول پیش گرده بیشتر از 6، 7 یا 8 میلی متر وجود دارد. شیب و عرض از مبدأ جمعیت پوره (Y) ومیزان خسارت ( X ) برای دو تاریخ فوق در پارک آبشار دوم برای پوره های با طول پیش گرده بیش از هفت میلی متر و در پارک میرزا کوچک خان جنگلی برای پوره های با طول پیش گرده بیش از 6 میلی متر همپوشانی دارد. بنابراین برای تخمین جمعیت آبدزدک های پارک آبشار دوم معادله 38/0- X 31/0 = Y و برای تخمین جمعیت پارک میرزا کوچک خان جنگلی معادله 441/0- X 41/0 = Y پیشنهاد می شود. به منظور ارزیابی اثر حشره کش های کلرپیرفوس، فن پروپاترین و کارباریل در کنترل این گونه آبدزدک سه آزمایش جداگانه در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه ای انجام شد. محلول کلرپیرفوس 15/0 درصد و محلول فن پروپاترین 7/0 درصد به میزان 16 لیتر در مترمربع و طعمه مسموم کارباریل به میزان 200 کیلوگرم در هکتار مقایسه شدند. نتایج آزمایش های صحرائی نشان داد که هر سه حشره کش فوق از درصد تلفات بالاتر از 90 درصد ایجاد نمودند و اختلاف معنی داری نداشتند. در شرایط آزمایشگاهی کلرپیرفوس نسبت به دو تیمار دیگر تلفات بالاتری ایجاد نمود و در سطح 5 درصد تفاوت معنی دار با سایر تیمارها نشان داد. استفاده از طعمه مسموم سه حشره کش فوق شامل کلرپیرفوس 2 درصد، فن پروپاترین 5/1

ارتقاء امنیت وب با وف بومی