Skip to main content
SUPERVISOR
Jahangir Abedi-Koupai,Sayed alireza Gohari
جهانگیر عابدی کوپائی (استاد راهنما) سیدعلیرضا گوهری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohammad mahdi Dorafshan
محمدمهدی درافشان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Improvement the quality of saline water using bioremediation with floating treatment wetland
everal methods have been proposed for desalination of saline water which can be classified into two main groups of membrane processes and thermal processes. There are other methods to reduce saline water, the most important of which is bioremediation such as phytoremediation. Halophytes are plants that can tolerate the concentration of elevated salt, which common plants are often not able to survive. In this study, desalination from saline solutions were studied using two halophytes ( Salicornia persica L. and Quinoa Chenopodi um Willd.). Salicornia plant was planted using hydroponic culture system at three levels of salinity (2, 8 and 14 dS/m) with two plant densities (8 and 16 plants) for different periods (10, 20 and 30 days). Three replications were conducted for each salinity level and the Electrical Conductivity (EC) parameters, Calcium, Magnesium, Sodium and Chloride ions and their concentrations were determined before and after treatment. The results indicated that the plants with a density of 8 in solutions with Electrical Conductivity of EC~2 dS/m (Marginal Water), EC~8 dS/m (Brackish Water) and EC~14 dS/m (Saline Water) decreased 14%, 14% and 17%, respectively for duration of 30 days and for plants with a density of 16, the related EC decreased 10%, 17% and 20%, respectively. Also, Calcium, Magnesium, Sodium and Chloride ions decreased up to 43%, 26%, 24% and 23%, respectively depending on the level of salinity and the type of condensation. Quinoa plant was also cultivated using hydroponic system at three levels of salinity concentrations (2, 8 and 14 dS/m) with 15 plant densities for different periods (15 and 30 days) with three replications. The results indicate that the Quinoa plant in saline solution with Electrical Conductivity at levels of EC~2 dS/m (Marginal Water), EC~8 dS/m (Brackish Water) and EC~14 dS/m (Saline Water), decreased up to 5%, 8% and 9%, respectively during 30 days. Also, Calcium, Magnesium, Sodium and Chloride ions decreased up to 10, 8, 6 and 7 percent, respectively depending on the salinity level. According to the results of this study, Salicornia plant has a greater potential for desalination compared to the Quinoa plant and can be used to reduce salt from unconventional waters such as saline water and saline wastewater. Keywords : Abnormal waters, Desalination, Halophyte, Salicornia, Quinoa
روش‌های تصفیه متعددی برای نمک‌زدایی از آب شور ارائه‌شده است که می‌توان آن‌ها را در دو گروه اصلی فرآیندهای غشایی و فرآیندهای حرارتی طبقه‌بندی نمود. روش‌های دیگری نیز برای شوری‌زدایی از آب دریا وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها زیست پالایی از جمله گیاه‌پالایی می‌باشد. هالوفیت ها یا گیاهان شورزیست، گیاهانی هستند که قادرند غلظت‌هایی از نمک را تحمل کنند که اغلب گیاهان در این شرایط قادر به حیات نیستند. در این پژوهش، زیست پالایی نمک از محلول‌ها با استفاده از دو گیاه هالوفیت (سالیکورنیا پرسیکا و کینوا تیتیکاکا) به‌طور مستقل موردمطالعه قرارگرفته است. گیاه سالیکورنیا با استفاده از سیستم کشت بدون خاک (هیدروپونیک) و در سه سطح غلظت شوری (2، 8 و 14 دسی زیمنس بر متر)، با دو تراکم بوته‌ای (8 و 16 بوته) و با سه زمان‌ماند10 روزه‌ای (10، 20 و 30 روز) و با سه تکرار برای هر سطح شوری کشت داده شد و پارامترهای هدایت الکتریکی (EC)، غلظت یون‌های کلسیم، منیزیم، سدیم و کلراید قبل و بعد از تصفیه توسط گیاه مذکور اندازه‌گیری و درصدهای متوسط کاهش پارامترهای مذکور محاسبه شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که این گیاه مقادیر هدایت الکتریکی آب را در سطوح شوری2 dS/m = EC (آب کم شور)، 8 dS/m = EC (آب لب‌شور) و 14 dS/m = EC (آب با شوری زیاد) در مدت 30 روز با تراکم 8 بوته‌ای به ترتیب 14، 14 و 17 درصد و با تراکم 16 بوته‌ای به ترتیب 10، 17 و20 درصد کاهش می‌دهد. همچنین یون‌های کلسیم، منیزیم، سدیم و کلراید به ترتیب حداکثر 43، 26، 24 و 23 درصد بسته به سطح شوری و نوع تراکم کاهش می‌دهد. همچنین گیاه کینوا نیز با استفاده از سیستم هیدروپونیک و در سه سطح غلظت شوری (2، 8 و 14 دسی زیمنس بر متر)، با تراکم 15 بوته‌ای و با دو زمان‌ماند 15روزه‌ای (15 و30 روز) و با سه تکرار برای هر سطح شوری کشت داده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده‌ی آن است که گیاه کینوا مقادیر هدایت الکتریکی آب را در سطوح شوری2 dS/m = EC (آب کم شور)، 8 dS/m = EC (آب لب‌شور) و 14 dS/m = EC (آب با شوری زیاد) در مدت 30 روز به ترتیب 5، 8 و 9 درصد کاهش داد. همچنین یون‌های کلسیم، منیزیم، سدیم و کلراید را به ترتیب حداکثر 10، 8، 6 و 7 درصد بسته به سطح شوری کاهش می‌دهد. بر اساس نتایج این پژوهش، گیاه‌ سالیکورنیا نسبت به گیاه کینوا در زیست پالایی نمک از محلول‌ها پتانسیل بیشتری داشته است و می‌تواند در کاهش نمک از آب‌های نامتعارف مانند آب‌ها و فاضلاب‌های شور مورداستفاده قرار گیرد. کلمات کلیدی: آب‌های نامتعارف، شوری‌زدایی، هالوفیت، سالیکورنیا، کینوا

ارتقاء امنیت وب با وف بومی