القاء تکثیر در کپور کوی (Cyprinus carpio) با استفاده از هورمون hCG و ترکیب Ovaprim

STUDENT

DEGREE

YEAR

Koi carp ( Cyprinus carpio ) is one of the ornamental fish which is under culture and breeding practices in many different countries. The aim of this study was spawning induction in the fish using human chorionic gonadotropin (hCG) and Ovaprim, as a synthetic compound. Completely randomized design, unequal repeats was used for both sex, male and female fish as follow: 27 male fish (average weight 68±6 g) were randomly allocated to 9 different groups as follow: 3 groups receiving hCG (500, 1000, 1500 IU/Kg b.w.), 3 groups of fish treated by Ovaprim (0.1, 0.15 and 0.2 ml/Kg b.w.) and 3 different control groups, intact (without injection), injected by physiological saline and Propylene Glycol as solvent of hCG and Ovaprim respectively. Only one intra peritoan injection was used for each fish. Different milt characteristics including milt volume, sperm density, motility duration in water and physiological saline and the percentage of motile sperm were analyzed. For female fish, totally, 28 individual (average weight, 80±12 g) were randomly distributed in 9 different groups including 3 groups injected by hCG at 1000, 2000 and 3000 IU/Kg b.w, 3 groups of fish treated by Ovaprim at 0.2, 0.3 and 0.4 ml/Kg b.w, and 3 control groups as described above (for male fish). Female fish were received two injections, 12 h interval, intrapretoneally. Spawning success (as percentage of ovulated fish), latency period, percentage of ovulated eggs based on the body weight, total ovulated egg number survival to eyed, hatching and swim up stages were analyzed. The results showed that there were significant differences in milt volume, sperm density, spermatocrite, motility duration in physiological saline and percentage of motile sperm among different groups (P 0.05). The highest expressible milt volume (18.35 and 16.83 µl/g b.w) were obtained from fish treated by 1500 IU/Kg hCG and 0.2 ml/Kg Ovaprim respectively. The collected milt from fish received 1000 IU/Kg hCG and 0.1 ml/Kg Ovaprim showed the highest sperm density as 26 and 21 × 10 6 cell/ml respectively. The highest motility duration after activation in physiological saline (60 and 58 s) were calculated for the fish treated by 1000 IU/Kg hCG and 0.1 ml/Kg Ovaprim respectively (P 0.05). For female fish, there was no ovulation success in control groups. Complete ovulation success was observed in fish treated by 0.2 and 0.3 ml/Kg Ovaprim. The latency period ranged from 8 – 10 hours without any significant differences among groups (P 0.05). The egg number per gram of collected eggs and collected egg percentage were not significantly different in ovulated female fish (P 0.05). Although, the highest egg number per grams (870), and relative working fecundity 98000 egg/Kg b.w. was measured in fish treated with 2000 IU/Kg hCG. No fertilization success was observed for eggs collected form hCG treated fish. In groups treated by Ovaprim, the survival rates till eyed, hatching and swim up stages were about 12, 72 and 55% respectively. Based on the results of this study, it could be concluded that Ovaprim at dose of 0.2 ml/kg b.w. would be a useful agent for spawning induction in male and female Koi carp. Keywords: koi fish, Cyprinuscarpio , hCG, Ovaprim, artificial reproduction

ماهی کوی ( Cyprinus carpio )از جمله ماهیان زینتی است که هم اکنون در بیشتر کشورهای دنیا مورد تکثیر و پرورش قرار می گیرد. هدف از این مطالعه القاء تکثیر در ماهی کوی با استفاده از گنادوتروپین جفت انسانی hCG و ترکیب سنتتیک Ovaprim بود. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با تکرار نامساوی برای هر تیمار برای دو جنس نر و ماده به شرح زیر اجرا شد. در خصوص ماهیان نر، 9 تیمار آزمایشی شامل سه گروه دریافت کننده hCG (در مقادیر IU/Kg 500، 1000 و 1500) و سه گروه دریافت کننده Ovaprim (در مقادیر ml/Kg 1/0، 15/0 و 2/0 ) و سه گروه شاهد بدون تزریق، دریافت کننده سرم فیزولوژیکی (حلال hCG) و پروپیلن گلیکول (حلال Ovaprim) در مجموع شامل 27 مولد با میانگین وزنی 6 ± 68 گرم تعریف شد. در تمامی تیمارها تزریق به صورت داخل صفاقی و یک مرحله ای بود. در نهایت حجم و تراکم اسپرم استحصالی، درصد اسپرماتوکریت، مدت زمان تحرک اسپرم در آب و سرم فیزیولوژی و درصد تحرک سنجیده شد. در مجموع 28 قطعه مولد ماده با میانگین وزنی 12± 80 در 9 گروه آزمایشی شامل سه گروه دریافت کننده hCG (در مقادیر IU/Kg 1000،2000 و 3000) و سه گروه تزریق شده با Ovaprim (در مقادیر ml/Kg 2/0، 3/0 و 4/0) بود. سه گروه شاهد نیز به شرح فوق مورد بررسی قرار گرفت. تزریق در ماهیان ماده به صورت داخل صفاقی و دو مرحله ای با فاصله زمانی 12 ساعت صورت گرفت. اثر بخشی تیمارها بر کارایی تولیدمثلی مولدین ماده با ویژگی هایی همچون درصد پاسخ دهی مولدین، دوره کمون، درصد تخم دهی به وزن بدن، تعداد تخم در هر گرم تخم استحصالی، تعداد تخم به ازای هر کیلوگرم مولد، درصد چشم زدگی، درصد تفریخ و درصد لارو دارای شنای فعال سنجیده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان حجم، تراکم، درصد اسپرماتوکریت، زمان تحرک اسپرم در سرم فیزیولوژیک و درصد تحرک در بین تیمکارهای مختلف آزمایشی وجود داشت (05/0 P). بیشترین میانگین حجم اسپرم استحصالی (میکرولیتر به ازای هر گرم وزن مولد) در تیمار IU 1500 hCG به میزان 35/18 و در تیمارOvaprimml/kg 2/0 معادل 83/16 میکرولیتر بود. بیشترین میانگین تراکم سلول اسپرم معادل حدود 26 و 21 میلیون سلول در هر میلی لیتر مایع منی به ترتیب در تیمارهای IU 1000 hCG و ml/kg 1/0 Ovaprim مشاهده شد و نیز بیشترین درصد اسپرماتوکریت در تیمار hCG در دوزهای IU 1000 و 1500 (95%) و در تیمار Ovaprim در مقدار ml/kg 1/0 (70%) مشاهده شد. بیشترین زمان تحرک اسپرم در سرم فیزیولوژی در تیمار hCG در دوز IU 1000،( 60 ثانیه) و در تیمار ml/kg 1/0 Ovaprim (58 ثانیه) ثبت گردید. اگرچه تفاوت معنی داری در مدت زمان تحرک اسپرم پس از فعال سازی با آب در بین تیمارها مشاهده نشد اما پس از فعال سازی با سرم فیزیولوژیک بیشترین مدت زمان تحرک در ماهیان دریافت کننده 1000IU از hCG و ml/kg 1/0 از Ovaprim مشاهده شد (05/ 0P ). هیچ یک از مولدین ماده در گروه های شاهد موفق به تخم دهی نشدند. تمامی ماهیان در گروه های تزریق شده با Ovaprim به میزان ml/kg 2/0 و 3/0 موفق به تخم دهی شدند. دوره کمون در دامنه 8 الی 10 ساعت قرار داشت و تفاوت معنی داری را بین گروه های مختلف آزمایشی نشان نداد (05/0P ). تعداد تخم در گرم و درصد تخم دهی به ازای هرگرم وزن بدن تفاوتی را در بین گروه های مختلف نشان نداد (05/0 P). با این وجود بالاترین تعداد تخم 870 عدد در هر گرم تخم و 98000 عدد تخم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در گروه دریافت کننده IU/Kg 2000 hCG محاسبه شد. تخمک های استحصالی از ماهیان تیمارشده با hCG ، فاقد توانایی باروری بودند. در گروه های تیمارشده با Ovaprim، چشم زدگی، تفریخ و بازماندگی تا شنای فعال به ترتیب در محدوده 12% ، 72% و 55% بدون تفاوت معنی دار در بین گروه ها قرار داشت. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که استفاده از Ovaprim در مقدار ml/kg 2/0 می تواند منجر به القای موفقیت آمیز تکثیر در ماهیان نر و ماده کوی شود. تکرار آزمایش با تعداد مولدین بیشتر برای تعیین دوز بهینه Ovaprim پیشنهاد می شود. واژگان کلیدی: ماهی کوی، Cyprinus carpio ، hCG، Ovaprim، تکثیر مصنوعی.