Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Mobli,Mahdieh Gholami,Bahram Baninasab
مصطفی مبلی (استاد راهنما) مهدیه غلامی (استاد راهنما) بهرام بانی نسب (استاد مشاور)
 
STUDENT
Abbas Danaie far
عباس دانائی فر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Influence of Gibberellic Acid Synthesis Inhibitors on Growth and Development Indices of Strawberry Plant (Fragaria × ananassa Duch. Cv. Paros)
Strawberry is one of the most popular and most important small fruits the world. Vegetative and reproductive growth in strawberry, are influenced by genetics and environmental factors such as temperature and day length. Excessive vegetative growth will result in shading, reduced photosynthesis and carbohydrates content, reduced flower and fruit formation, irregular pollination, increasing the formation of bad shape fruit, spreading illnesses and poor fruit quality due to competition with reproductive growth. High labor cost and plant damage limit the use of mechanical methods for reducing vegetative growth. For this reason, they use more than chemical methods. Plant growth retardants (PGR) such as paclobutrazole and calcium prohexadione that are applied in horticultural crops to reduce unwanted vegetative growth, act by inhibiting gibberellin biosynthesis. The objective of the present work was to evaluate these two PGR for suppressing vegetative growth of short-day strawberry plants cultivar Paros. The experiment was carried as factorial in a completely randomized design with four replications. The plants were sprayed with 0, 100 and 150 mg/L calcium prohexadione and 0, 60, 90 and 120 mg/L paclobutrazole at two stages. The results showed that paclobutrazole and calcium prohexadione significantly reduced shoot fresh weight, shoot length, root length, specific root length, petiol length, trairation and fruit total acids and increased leaf fresh weight, specific leaf weight, root weight ratio, crown number, flower number, fruit set, yield, photosynthesis, chlorophyll, carotenoids and anthocyanin concentrations. The interaction of 100 mg/L prohexadione calcium and 120 mg/L paclobutrazole was the most effective treatment for reducing the shoot length, petiole length and trairation. The highest chlorophyll content, fruit set, fruit firmness and anthocyanin content were obtained at 100 mg/L prohexadione-calcium without paclobutrazole. Fruit weight and total soluble solids were not affected by growth retardant treatments. Key words : Gibberellin, Paclobutrazole, Prohexadione calcium, Reproductive growth, Spray, Vegetative growth
توت فرنگی از محبوب ترین و مهم ترین ریزمیوه ها در سراسر جهان می باشد. رشد رویشی و زایشی در توت فرنگی علاوه بر ژنتیک، به فاکتورهای محیطی مانند دما و طول روز بستگی دارد. رشد رویشی بیش از حد این گیاه باعث سایه اندازی، کاهش فتوسنتز، کاهش میزان کربوهیدرات، کاهش تشکیل گل و میوه، گرده افشانی نامنظم، افزایش تشکیل میوه های بد شکل و گسترش بیماری ها می شود و به دلیل رقابت با رشد زایشی کیفیت میوه را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. کاهش رشد رویشی با استفاده از روش های مکانیکی به دلیل آسیب به گیاه و هزینه بالای کارگری محدودیت هایی دارد ولی می توان از روش های شیمیایی استفاده نمود. کند کننده های رشد گیاهی همچون پاکلوبوترازول و پروهگزادیون کلسیم که به منظور کاهش رشد رویشی و افزایش رشد زایشی در باغبانی استفاده می شوند بازدارنده های بیوسنتز جیبرلین هستند. هدف از این پژوهش ارزیابی دو کندکننده رشد به منظور کاهش رشد رویشی و افزایش رشد زایشی توت فرنگی رقم روز کوتاه پاروس بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. گیاهان با پروهگزادیون کلسیم 0، 100 و 150 میلی گرم در لیتر و پاکلوبوترازول 0، 60، 90 و 120 میلی گرم در لیتر در دو نوبت محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که استفاده پروهگزادیون کلسیم و پاکلوبوترازول وزن تر اندم هوایی، طول اندام هوایی، طول ریشه، طول ویژه ریشه، طول دمبرگ، اسید میوه و تعرق را به طور معنی داری کاهش دادند و وزن تر برگ، وزن ویژه برگ، نسبت وزنی ریشه، تعداد طوقه، تعداد گل، درصد میوه بندی، عملکرد، فتوسنتز، کلروفیل، کاروتنوئید و آنتوسیانین را افزایش دادند. برهمکنش 100 میلی گرم بر لیتر پروهگزادیون کلسیم و 120 میلی گرم بر لیتر پاکلوبوترازول مؤثرترین تیمار در کاهش طول اندام هوایی، طول دمبرگ و تعرق بود. بالاترین مقدار کلروفیل، درصد میوه بندی، سفتی بافت میوه و میزان آنتوسیانین در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر پروهگزادیون کلسیم بدون استفاده از پاکلوبوترازول به دست آمد. وزن میوه و مواد جامد محلول تحت تأثیر تیمار کند کننده رشد قرار نگرفت. کلمات کلیدی: پاکلوبوترازول، پروهگزادیون کلسیم، جیبرلین، رشد رویشی، رشد زایشی، محلول پاشی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی