اثر متقابل سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و قابلیت هضم مواد مغذی در مرغ های تخمگذار

STUDENT

DEGREE

YEAR

The present trial was performed to examine the interactive effects of dietary fat source and methionine (Met) level on performance, internal and external egg qualities, ileal nutrient digestibility and blood biochemical parameters of laying hens. A total of 180 Lohman-Brown laying hens of 42 wk-age were randomly distributed among 5 replicates of 9 dietary treatments according to a 3×3 factorial arrangement of treatments including 3 different fat sources (soybean oil, SO; acidulated fatty acids, FA; or fatty acid powder, FP) and three different Met levels (0.32, 0.37 or 0.42% of diet). The trial lasted 77 d including 7 d for adaptation and 70 d (two 35 d periods) as the main recording period. Performance parameters including feed intake, hen-day egg production, egg weight and mass, feed conversion ratio (FCR) and also egg quality indexes were measured periodically. At the end of experimental period, two birds from each cage were slaughtered to determine the relative weights of liver, gallbladder and pancreas. Also, Ileal contents were collected to measure ileal nutrient digestibility. Among performance parameters, only FCR was affected (P 0.05) by dietary treatments so that, the best FCR values assigned to the hens fed on FA-diets, followed by those on SO-diets. Dietary supplementation with SO caused (P 0.05) increase in yolk color index during the first 35-d period. On the other hand, the least eggshell thickness during the first 35-d was assigned to the birds fed on FA-diets, leading to decrease in eggshell breaking strength during the second 35-d. Increase in dietary Met level resulted (P 0.05) in increases in absolute shell and yolk weights. Also, albumen percentage was influenced by dietary fat source, and dietary inclusion of FP increased (P 0.05) albumen percentage. The highest (P 0.05) relative weights of pancreas and gallbladder were seen in the birds fed on FP-diets. Interestingly, increase in dietary Met level to 0.42% of diet decreased (P 0.01) relative liver weight. Dietary fat source affected (P 0.05) malondialdehyde (MDA) content of egg yolk with the least MDA concentration observed in the birds fed on FP-diets. In addition, dietary utilization of FA and FP increased (P 0.01) yolk and serum cholesterol, while did not affect serum triglycerides. There were significant (P 0.05) differences between dietary fat sources in the light of serum low- and high-density lipoproteins. Dietary inclusion of soybean oil improved (P 0.05) antibody titer against Newcastle disease virus at d 12 after vaccination, whereas higher Met levels improved (P 0.01) it during both d 6 and 12 after vaccine inoculation. Serum activities of aspartate (AST) and alanine (ALT) aminotransferase were influenced by dietary fat source, and dietary inclusion of FA and FP decreased AST, whereas SO reduced ALT activity. Increase in dietary Met level decreased (P 0.05) serum AST, but had no significant effect on serum ALT activity. Dietary fat source had considerable effects on digestibilities of fat (P 0.01) and organic matter (P 0.05), but ileal digestibilities of the crude protein, dry matter and ash weren’t affected by dietary fat source. Higher Met levels increased the ileal fat (P 0.05) protein (P 0.01) digestibilities. Overall, the results suggest that source of dietary fat could affect dietary Met requirements, and utilization of FA and FP sources increases the demands of dietary methionine. Keywords : Laying hens, Methionine, Dietary fat source, Performance, Blood biochemical parameters, Ileal digestibility, Immunological responses

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر متقابل سطح متیونین و نوع منبع چربی جیره بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، قابلیت هضم مواد مغذی، پاسخ های ایمنی و مؤلفه های بیوشیمیایی خون در مرغ های تخمگذار به انجام رسید. در این تحقیق از 180 قطعه مرغ تخمگذار لوهمن قهوه ای در سن 42 هفتگی استفاده شد و پرندگان به طور تصادفی در بین 5 تکرار (4 قطعه مرغ در هر تکرار) هر یک از 9 تیمار آزمایشی توزیع شدند. تیمارهای مورد مطالعه شامل سه سطح اسید آمینه متیونین (32/0، 37/0 و 42/0 درصد) و سه منبع چربی (روغن سویا، اسید چرب سویا و پودر چربی پالم) بود که به صورت یک آزمایش فاکتوریل 3×3 مورد بررسی قرار گرفتند. مؤلفه های عملکردی شامل خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذا، درصد تولید، وزن تخم مرغ، بازده تولید تخم مرغ و شاخص های کیفی تخم مرغ بصورت دوره ای (35 روز تمام) اندازه گیری شدند. در پایان دوره آزمایش، دو پرنده از هر قفس به منظور بررسی وزن نسبی کبد، صفرا، پانکراس و همچنین نمونه برداری از محتویات ایلئوم کشتار شدند. نمونه های سرم خون نیز از لحاظ غلظت متابولیت های لیپیدی و آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که درصد تولید تخم hy;مرغ، وزن تخم مرغ و بازده تولید تخم مرغ در دوره اول تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما تیمارهای غذایی تأثیر چشمگیری (05/0 P) بر میزان مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل غذا گذاشتند، بطوریکه بیشترین مصرف خوراک مربوط به تیمارهای پودر چربی بود. بیشترین مصرف خوراک در پرندگان تغذیه شده با سطح 37/0 درصد متیونین و بهترین ضریب تبدیل غذا (01/0 P) با سطح 42/0 درصد متیونین مشاهده گردید. استفاده از پودر چربی موجب افزایش ضریب تبدیل غذا (01/0 P) شد. در 35 روز دوم، وزن تخم مرغ، بازده تولید تخم hyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhyhy;مرغ و ضریب تبدیل غذا تحت تأثیر اثر متقابل سطح متیونین و منبع چربی قرار گرفت (05/0 P) بطوریکه افزایش سطح متیونین، موجب کاهش ضریب تبدیل غذا و افزایش وزن تخم مرغ در پرندگانی گردید که با پودر چربی و اسید چرب تغذیه شده بودند. تیمارهای حاوی روغن سویا و پودر چربی باعث افزایش چشمگیر (05/0 P) شاخص رنگ زرده در دوره اول آزمایش شدند. از طرفی، کمترین ضخامت پوسته در طیور تغذیه شده با اسید چرب مشاهده گردید. افزایش سطح متیونین به 37/0 درصد موجب افزایش وزن نسبی و مطلق زرده تخم مرغ را باعث گردید. بالاترین (05/0 P) وزن نسبی کیسه صفرا و پانکراس در پرندگان تغذیه شده با جیره های حاوی پودر چربی مشاهده شد و همگام با افزایش سطح متیونین به 42/0 درصد، وزن نسبی کبد کاهش (01/0 P) پیدا کرد. منبع چربی جیره بطور معنی داری (05/0 P) میزان مالون دی آلدهید (MDA) زرده تخم مرغ را تحت تأثیر قرار داد بطوریکه کمترین میزان MDA در تخم مرغ پرندگان تغذیه شده با پودر چربی مشاهده شد. علاوه بر این، استفاده از اسید چرب و پودر چربی میزان کلسترول زرده را افزایش داد (01/0 P)، در حالی که بر غلظت تری گلیسرید تأثیری نداشتند. منبع چربی جیره اثر چشمگیری (01/0 P) بر میزان HDL، LDL و کلسترول سرم خون داشت در حالیکه سطح متیونین جیره و اثرت متقابل این دو، بر مؤلفه های مذکور بی تأثیر بودند. استفاده از روغن سویا باعث بهبود تیتر آنتی بادی در برابر نیوکاسل در روز 12 بعد از واکسیناسیون شد (01/0 P) در حالیکه سطح بالای متیونین هم در روز 6 و هم در روز 12 بعد از تجویز واکسن، تیتر آنتی بادی را بهبود (01/0 P) دادند. منبع چربی جیره بر غلظت آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) مؤثر بود، بطوری که اسید چرب و پودر چربی غلظت AST و روغن سویا غلظت ALT را بطور چشمگیری (01/0 P) کاهش دادند. با افزایش سطح متیونین جیره، غلظت AST سرم کاهش (05/0 P) یافت ولی غلظت ALT تغییری پیدا نکرد. منبع چربی جیره تأثیر قابل ملاحظه ای بر قابلیت هضم چربی (01/0 P) و مواد آلی (05/0 P) داشت اما قابلیت هضم ایلئومی پروتئین، ماده خشک و خاکستر تحت تأثیر منبع چربی جیره قرار نگرفت. سطوح بالای متیونین افزایش چشمگیری را در قابلیت هضم ایلئومی چربی (05/0 P) و پروتئین (01/0 P) به همراه داشت. بطور کلی، نتایج آزمایش حاضر حاکی از تأثیر نوع منبع چربی جیره بر احتیاجات متیونین بوده و با استفاده از پودر چربی و اسید چرب در جیره، میزان نیازمندی های این اسید آمینه را افزایش می دهد. کلمات کلیدی: مرغان تخمگذار، سطح متیونین، منبع چربی، عملکرد، مؤلفه های بیوشیمایی خون، قابلیت هضم ایلئومی، پاسخ های ایمنی