Skip to main content
SUPERVISOR
Saied Nouri-Khorasani
سعید نوری خراسانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Hamid reza Jafari sedehi
حمیدرضا جعفری سدهی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی شیمی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Investigation of the Effect of Nanosilica and SEBS-g-MA Grafting Agent on the Mechanical and Physical Properties of Styrene-Ethylene-Butylene-Styrene Thermoplastic Elastomer
In this study, Styrene-Ethylene-Butylene-Styrene terpolymer was mixed with certain amounts of Maleic Anhydride and Dicumil Peroxide using an internal mixer to graft Maleic Anhydride onto the terpolymer. Afterwards, different weight percentages of silica nanoparticles and the grafted polymer were added to the terpolymer and mixed using internal mixer. At the next step, mechanical properties of each sample were compared to other samples. The optimum grafting percentage was reached at 3 wt.% of Maleic Anhydride and 0.11 wt.% of Dicumil Peroxide. It was observed that the hardness of samples with higher amounts of silica nanoparticles was 17% more than the other samples. Also tensile tests showed that by increasing the amount of nanoparticles to a certain degree, mechanical strength will increase and after that it will decrease. It is noteworthy that samples having 3 phr of nanoparticles had higher alongation at break values. TEM images showed that samples with 3 phr silica nanoparticles had the best dispersion. In addition, the peaks assigned to carbonyl groups have been observed in FTIR spectra and showed that maleic anhydride is grafted successfully to the terpolymer. Keywords: Nanocomposite, SEBS, Silica Nanoparticles, Compatibilizer;
در این پژوهش ابتدا ترپلیمر استایرن-اتیلن-بوتیلن-استایرن(SEBS) همراه با درصد معینی از دو ماده مالئیک انیدرید(MA) و دی کیومیل پراکساید(DCP) به‌وسیله دستگاه مخلوط‌کن داخلی به سازگار کننده SEBS-g-MA تبدیل شد. در ادامه ترپلیمر استایرن-اتیلن-بوتیلن-استایرن با درصدهای مختلفی از نانوذره نانوسیلیکا (1،3 و5) و سازگار کننده SEBS-g-MA (0، 1.5 و 3) بازهم به‌وسیله دستگاه مخلوط‌کن داخلی، مخلوط گردید .سپس خواص مکانیکی مخلوط های با درصدهای مختلف نانوذره و سازگار کننده باهم مقایسه شد. از بررسی نتایج حاصل از آزمون تعیین درصد گرافت مشاهده شد که نمونه با 2درصد وزنی مالئیک انیدرید و 0.11 درصد وزنی پراکساید DCP درصد گرافت بهینه‌ای را دارا است. از بررسی نتایج آزمون سختی مشخص شد که نمونه های با مقدار بالاتر نانوذره و سازگار کننده سختی بالاتری را تا حدود 17 درصد بالاتر در مقایسه با دیگر نمونه‌ها نشان می دهند. همچنین از بررسی نتایج آزمون کشش مشخص شد که افزایش نانوذره تا یک حد معینی باعث افزایش استحکام کششی و سپس باعث کاهش آن می شود. ضمن اینکه نمونه با phr 3 نانوذره کشش بالاتری را نسبت به نمونه با phr 5 نانوذره از خود نشان می دهد(در حدود 32% بیشتر). در بررسی نتایج آزمون ازدیاد طول تا شکست نتایج نشان داد که با افزایش مقدار نانوذره و سازگار کننده میزان ازدیاد طول تا نقطه شکست افت زیادی خواهد داشت(کاهش تا حدود 60%). نتایج حاصل از آزمون TEM نشان داد که بهترین پراکنش در نمونه دارای 3% از نانوذرات سیلیکا در مقایسه با نمونه دارای 5% از نانوذرات سیلیکا مشاهده می شود. نتایج حاصل از آزمون FTIR نشان داد که با توجه به وجود پیک مربوط به گروه های کربونیل متعلق به مالئیک انیدرید، موفقیت گرافت اثبات می شود. کلمات کلیدی: نانوکامپوزیت، SEBS، نانوسیلیکا، سازگار کننده

ارتقاء امنیت وب با وف بومی