در سال های اخیر توجه محققین به تولید و بررسی خواص مواد نانوکریستال (موادی که اندازه دانه ها در آنها از 100 نانومتر کمتر باشد) جلب شده است. خواص برتر مواد نانوکریستال در مقایسه با مواد درشت دانه زمینه را برای کاربردهای مختلف این مواد فراهم کرده است. در میان روش های تولید مواد نانوکریستال روش آلیاژسازی مکانیکی بخاطر سادگی، اقتصادی بودن و قابلیت استفاده برای اکثر ترکیبات بیشترین اهمیت را دارا می باشد. در این تحقیق با استفاده از روش آلیاژسازی مکانیکی تشکیل آلیاژ نانوساختار در سیستم آلیاژی آهن-کروم-نیکل با مقادیر مختلف نیکل و همچنین تولید پودر نانوکریستال از براده های حاصل از ماشینکاری یک نمونه فولاد زنگ نزن آستنیتی بررسی شد. نتایج نشان داد آلیاژسازی در مخلوط پودری آهن-کروم-نیکل پس از 10 ساعت کامل و پس از 50 ساعت اندازه دانه ها به حدود 15 نانومتر کاهش می یابد. در ترکیبات با 8% و 15% نیکل امکان تشکیل ساختار آستنیتی پس از آلیاژسازی مکانیکی وجود ندارد. ولی در ترکیب با 25% نیکل پس از 50 ساعت آلیاژسازی مکانیکی تمام ساختار آستنیتی می شود. با انجام عملیات حرارتی و کنترل نرخ سرد کردن می توان در ترکیباتی که پس از آلیاژسازی مکانیکی ساختار آستنیتی پیدا نکرده اند به آستنیت رسید. در کنار تغییر فاز، رشد دانه ها و خارج شدن کرنش از شبکه نیز صورت می گیرد. نتایج آسیاب کاری براده ها نشان داد با انجام آسیاب کاری، بخشی از ساختار آستنیتی به مارتنزیت تبدیل می شود. پس از 100 ساعت آسیاب کاری اندازه دانه های دو فاز آستنیت و مارتنزیت به حدود 15 نانومتر می رسد. با انجام عملیات حرارتی می توان مارتنزیت تشکیل شده در اثر آسیاب کاری را به آستنیت تبدیل کرد