Skip to main content
SUPERVISOR
Mahdi Gheysari,Mohammad Javad Zareian,Mohammad Mehdi Majedi
مهدی قیصری (استاد راهنما) محمد جواد زارعیان (استاد مشاور) محمد مهدی مجیدی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Hamid Movahedrad
حمید موحدراد

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Investigation of Root Distribution and Yield Response Factor of Maise to Water Stress under Two Deficit Irrigation Management Methods
Deficit irrigation management (DIM) of maize needed enough knowledge about plant partitioning reaction to irrigation time and depth. The purpose of this study were considering root and shoot indices, the response factor to water stress (k y ) and irrigation water use efficiency (IWUE) of silage maize at different growth stages under two deficit irrigation managements (DIM). Two DIM methods were fixed irrigation interval-variable irrigation depth (M 1 ) and variable irrigation interval-fixed irrigation depth (M 2 ). Each DIM methods was considered at four irrigation water levels, including: severe, moderate, and mild water stress (referes as W 1 , W 2 and W 3 , respectively), and a full-irrigation level (W 4 ). The experiment was conducted on randomized complete blocks as compound analysis. Irrigation scheduling in both management methods was based on soil moisture depletion (SMD) of W 4 level. Plant samplings were conducted at 8-leaf (V 8 ), 12-leaf (V 12 ), tasseling (V T ), blister (R 2 ), milky (R 3 ) and doughy (R 4 ) stages. Seasonal applied water volume was 7070 m 3 ha -1 for W 4 level for M 1 , and 0.7, 0.81, and 0.9 of seasonal water volume of W 4 were received by W 1 , W 2 , and W 3 , respectively. For M 2 , 0.72, 0.77, and 0.86 of applied seasonal water volume of W 4 were received by W 1 , W 2 , and W 3 , respectively. The effect of irrigation levels was significantly differences (P 0.05) on leaf area index (LAI) and total aboveground biomass (TAB) for both managements. In the doughy stage maximum TAB was observed for W 4 level for both DIM methods, and it was 20.4 and 22.3 T ha -1 for M 1 and M 2 , respectively. The minimum value at the same stage was observed for W 1 level which was 14.1 and 12.3 T ha -1 for M 1 and M 2 , respectively. The IWUE was significantly difference (P 0.05) between all irrigation levels for all stages of both DIM methods. The maximum IWUE for W 4 irrigation level in milky stage was 3.10 and 3.28 kg m -3 for M 1 and M 2 , respectively. Minimum IWUE at the same stage was observed for W 1 irrigation level which were 2.70 kg m -3 for M1 and 2.59 kg m -3 for M 2 . The maximum root biomass (RB) in doughy stages was measured for W 4 level under both DIM methods, which was 18.40 and 20.40 g plant -1 for M 1 and M 2 , respectively. The minimum value of RB at the same stage for M 1 was observed at W 3 irrigation level, 14.2 gr plant -1 , and for M 2 was observed at W 1 irrigation level which was equal to 16.1 gr plant -1 . The maize response factor to water stress (K y ) of LA, total above-ground biomass (TAB) and RB at milky stage were 0.55, 1.14 and 0.80 for M 1 and 1.31, 1.72 and 0.89 for M 2 method, respectively. Key Words : Root of maize, Drip-tape irrigation, Irrigation water use efficiency, Response factor to water stress
مدیریت کم آبیاری ذرت نیازمند دانش کافی در مورد نحوه عکس‌العمل اجزاء مختلف گیاه به زمان و میزان آبیاری است. اهداف این تحقیق بررسی شاخص‌های ریشه و اندام‌هوایی، ضریب حساسیت گیاه به تنش‌آبی و کارآیی مصرف‌آب‌آبیاری ذرت سیلویی در مراحل مختلف رشد تحت تاثیر سطوح مختلف آب کاربردی و نوع مدیریت کم آبیاری است. دو روش مدیریت کم‌آبیاری شامل دورآبیاری‌ثابت – عمق‌آبیاری متغیر(M 1 ) و دورآبیاری‌متغیر – عمق‌آبیاری‌ثابت(M 2 ) بود. هر دو مدیریت کم‌آبیاری در چهار سطح آب کاربردی تحت سیستم آبیاری قطره ای نواری مورد ارزیابی قرارگرفتند که شامل سطوح تنش آب: شدید، متوسط، ملایم و آبیاری کامل بود. طرح آزمایشی به صورت تجزیه مرکب در قالب بلوک‌های کامل‌تصادفی اجرا‌شد. برنامه‌ریزی آبیاری در دو روش مدیریتی با توجه به تخلیه رطوبتی خاک در تیمار آبیاری‌کامل انجام‌گرفت. نمونه‌برداری‌های گیاهی در مراحل 8برگی، 12برگی، تاسل‌دهی، پرشدن ، شیری‌شدن دانه و خمیری‌نرم انجام گرفت. حجم آب‌کاربردی در پایان فصل کشت برای تیمار آبیاری کامل تحت مدیریت M 1 برابر با 7070 مترمکعب بر هکتار بود و تیمارهای تنش آبی ملایم، متوسط و شدید به‌ترتیب 90، 81 و 70 درصد از آب کاربردی تیمار آبیاری کامل را دریافت نمودند. تیمارهای تنش آبی تحت مدیریت M 2 به‌ترتیب 86، 77 و 72 درصد از آب کاربردی برای تیمار آبیاری کامل را دریافت نمودند. اثر سطوح آبیاری بر مقادیر شاخصِ‌سطح‌برگ گیاه و عملکرد زیتوده اندام‌هوایی در تمامی مراحل رشد گیاه در سطح 5 درصد معنی دار شد. حداکثر مقدار عملکرد زیتوده گیاه در مرحله خمیری‌نرم و برای تیمار آبیاری‌کامل تحت دو مدیریت M 1 و M 2 به‌ترتیب برابر با 4/20 و 3/22 تن‌بر‌هکتار و کمترین مقدار این شاخص در مرحله خمیری‌نرم برای تیمار تنش شدید برای دو مدیریت به‌ترتیب برابر با 1/14 و 3/12 تن‌بر‌هکتار بود. تفاوت مقدار کارایی‌مصرف‌آب‌آبیاری تحت تاثیر سطوح آبیاری در تمام مراحل رشد برای دو روش مدیریت در سطح 5 درصد معنی دار بود. بیشترین مقدار کارآیی مصرف‌آب‌آبیاری برای تیمار آبیاری‌کامل و در مرحله شیری‌شدن دانه در مدیریت M 1 و M 2 به‌ترتیب برابر با 10/3 و 28/3 کیلوگرم‌بر مترمکعب و کمترین مقدار این شاخص در همین مرحله برای تیمار تنش شدید به‌ترتیب برابر با 70/2 و 59/2 کیلوگرم‌بر‌مترمکعب بدست‌آمد. بیشترین مقدار وزن‌خشک‌ریشه در مرحله خمیری‌نرم برای تیمار آبیاری‌کامل در دو مدیریت به‌ترتیب برابر با 40/18 و 40/20 گرم در بوته و کمترین مقدار این شاخص در مدیریت M 1 برای تیمار تنش‌ملایم برابر با 20/14 گرم در بوته و در مدیریت M 2 برای تیمار تنش‌شدید برابر با 10/16 گرم در بوته مشاهده‌شد. مقدار ضریب حساسیت شاخص‌های سطح‌برگ، عملکرد زیتوده و وزن‌خشک‌ریشه ذرت به تنش آبی در مرحله سیلویی برای مدیریت M 1 به‌ترتیب برابر با 55/0، 14/1 و 80/0 و برای مدیریت M 2 به‌ترتیب برابر با 31/1، 72/1 و 89/0 بود. مدیریت دورآبیاری‌ثابت- عمق‌آب‌متغیر منجر به تخصیص بهتر آب برای گیاه و در نهایت حداکثرسازی کارایی‌مصرف‌آب‌آبیاری در تیمارهای تنش‌آبی نسبت به مدیریت دورآبیاری‌متغیر- عمق‌آب‌ثابت شد. کلمات کلیدی: ریشه ذرت، آبیاری قطره‌ای- نواری، کارایی مصرف آب آبیاری، ضریب حساسیت به تنش آبی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی