Skip to main content
SUPERVISOR
Ali Lotfi,Alireza Safianian,Saeed Pourmanafi
علی لطفی (استاد مشاور) علیرضا سفیانیان (استاد راهنما) سعید پورمنافی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Pegah Ghavami esfahani
پگاه السادات قوامی اصفهانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394
Rapid Urban growth, the increase in destructive activities, development of unsuitable land use and irregular exploitation of water, soil and vegetation resources has substantially threatened land resources across the world. Finite arable lands are considered as one of the most important areas the largely affected from this situation. Generally, the application of Spatial Multi-Criteria Decision Making (SMCDM) techniques in association with linear combination methods of integrating criteria maps is the primary way of analyzing the suitability of land for a variety of application especially for agricultural land use which due to dependence on a large set of criteria are time consuming and expensive. Fortunately, based on progressive advances in space born remote sensing techniques, it is now more viable to accurately and quickly evaluate the suitability of land resources for loading land use activities. In this research effort, Segzi Hydrological Unit, Isfahan was used as a case study to simultaneously evaluate the suitability of land for agriculture based on the comparison of the results obtained through an SMCDM technique (as a quantitative method) and application of remote sensing (as a qualitative method). In case of quantitative evaluation, weighted linear combination method was used to integrate a large set of soil and water factors. Moreover, in the qualitative process, we relied on a decision tree method and processing of two Landsat images acquired on April 1 and June 18, to ), indicating high capability of remote sensing in evaluation of land for agricultural activities. According to the fact that this branch of remote sensing application is new, it is recommended to conduct more studies in different geographical areas and by using a variety of remote sensing imagery data and vegetation indices. Keywords: Ecological land evaluation, Agriculture, Remote sensing, Segzi Hydrological Unit
رشد شدید جمعیت، گسترش فعالیت های مخرب انسان، پیاده سازی کاربری های نامناسب اراضی و بهره برداری بی رویه و غیراصولی از منابع آب، خاک و پوشش گیاهی، موجب شده تا اراضی مطلوب و با توان بالا در سطح زمین در معرض تهدید جدی تهی شدن قرار بگیرند. یکی از بخش های که به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است اراضی حاصلخیز و محدود زمین برای فعالیت های کشاورزی است. عموما استفاده از روش های تحلیل تصمیم چندمعیاره مکانی در ترکیب با روش های خطی تلفیق نقشه ها به عنوان اصلی ترین راه برای ارزیابی توان اکولوژیک سرزمین برای استفاده های مختلف بخصوص برای کاربری کشاورزی قلمداد می شود که به دلیل استفاده از مجموعه ی عظیمی از داده های مکانی زمان بر و هزینه بر هستند. خوشبختانه به دلیل پیشرفت های چشمگیر در زمینه ی سنجش از دور ماهواره ای امکان ارزیابی سریع، صحیح و کم هزینه ی توان سرزمین را فراهم آمده است. در این تحقیق، واحد هیدرولوژیک دشت سجزی-کوهپایه اصفهان به عنوان منطقه ی مورد مطالعه برای ارزیابی توان اکولوژیک سرزمین برای کاربری کشاورزی بر مبنای مقایسه دو روش تحلیل تصمیم چندمعیاره و استفاده از فنون سنجش از دور مورد بررسی قرار گرفته است. برای ارزیابی به روش تحلیل تصمیم چند معیاره از روش ترکیب خطی وزن دار و تلفیق مجموعه ای از فاکتورهای خاک و آب صورت گرفت. در بخش ارزیابی توان با استفاده از روش سنجش از دور،با استناد به یک روش درخت تصمیم و کاربرد تصاویر ماهواره ی لندست در زمان های 12 فروردین و 18 خرداد سال 1395، زیر سطح کشت گندم به عنوان محصول هدف با صحت کلی و ضریب کاپا به ترتیب 91 و 84 درصد و با مساحت بالغ بر 26800 هکتار تولید گردید. پس از آن میزان رویش گندم با استناد به شاخص NDVI استخراج شده از تصویر لندست برداشت شده در تاریخ 22 اردیبهشت 1395 به طور کیفی تعیین شد. در نهایت نقشه های حاصل از ارزیابی توان با استفاده از دو روش سنجش از دور و تحلیل تصمیم چند معیاره به صورت مکانی با یکدیگر مقایسه شدند تا میزان توانایی فنون سنجش از دور در تخمین شرایط و توان سرزمین برای تولید محصولات کشاورزی تعیین گردد. نتایج این تحقیق همبستگی نسبتا بالایی بین نقشه های حاصل از دور روش مذکور را در بر داشت (0.53R 2 =) که این امر نشان دهنده ی پتانسیل بالای فنون سنجش از دور تعیین توان اکولوژیک سرزمین برای فعالیت های کشاورزی است. با توجه به جدید بودن این شاخه از سنجش از دور، انجام مطالعات بیش تر در نواحی جغرافیایی مختلف و استفاده از تصاویر و شاخص های گیاهی متعدد پیشنهاد می گردد. واژگان کلیدی: ارزیابی توان اکولوژیکی، کشاورزی، سنجش از دور، واحد هیدرولوژیک دشت سجزی-کوهپایه

ارتقاء امنیت وب با وف بومی