سرزمین نشان­داد که بزرگترین سطح کاربری با بیشترین طولحاشیه در بین کاربری در سال 1987 مربوط به جنگل­ها بود که در سال 2016 به مراتعمتوسط و فقیر تغییر کرده­است. بررسی متریک های NP، LPI،TE و انتروپی نشانداد که تعداد لکه­ها و اندازه­ی بزرگترین لکه و کل طول حاشیه در اکوسیستم سالم به­طورمعنی­داری بیشتر از حالت­های در خطر و ناسالم است ( p ?0.05). همچنین درجهبی­نظمی لکه­های اکولوژیک در اکوسیستم سالم کمتر و در اکوسیستم ناسالم بیشترینمقدار است. متریک کنتیجن با روندی برعکس انتروپی نشان می­دهد که مناطقی با کنتیجنمکانی پایین یعنی اکوسیستم ناسالم بشدت تفکیک شده­اند. شاخصMSDI نشان­می­دهد که درجه­ی ناهمگنی طیف بازتابی دراکوسیستم سالم کمتر و در اکوسیستم ناسالم بیشتر است که تأییدی بر نتایج حاصل ازتغییرات متریک­ها در طبقه­های مختلف سلامت است. از آنجایی که این نتایج اولین کاربرد اطلاعات Sentinel-2 در منطقهمطالعاتی است، یک پایه علمی برای تصمیم­گیری­های مدیریتی فراهم می­کند. نتایج بدست آمده اهمیت حفاظت ازاکوسیستم­های طبیعی و کاربرد آن در ارزیابی اکوسیستم­های نیمه­خشک را نشان ­می­دهد.مدیریت همه جانبه اراضی نیازمند حفاظت اراضی، حفظ تولیدکننده­گی آن و جلوگیری ازتخریب خاک است. روش به­کار رفته در این مطالعه اهمیت حفاظت از اراضی طبیعی رابرجسته می­کند و این توانایی را دارد که در اکوسیستم­ها نیمه خشک دیگر موردارزیابی قرار گیرد. لذا مدیران و بهره‌برداران با آگاهی از نتایج چنین مطالعاتی می‌تواننددر پهنه­بندی تخریب اراضی، اولویت بندی مناطق جهت عملیات اصلاحی و بهبود شرایطسرزمین اقدام نمایند.