مدل مقدار اقتصادي سفارش [1] (EOQ) و مدل مقدار اقتصادي توليد [2] (EPQ) از جمله مشهورترين مدل‌هاي کنترل موجودي مي‌باشند. با وجود اين، مشاهده‌ي تعداد زيادي از سيستم‌هاي توليدي نشان داده است که هزينه‌ي نگهداري موجودي در جريان ساخت [3] (WIP) جزء بزرگي از هزينه‌هاي موجودي مي‌باشد که در نظر گرفتن اين عامل موجب تغيير در اندازه‌ي دسته‌ي توليد مي گردد. از جمله‌ي کارهاي انجام شده در اين زمينه، مدل [4] GTOQ مي‌باشد که به تعيين مقدار سفارش (تعيين اندازه‌ي دسته‌ي توليد) با در نظر گرفتن موجودي در جريان ساخت مي پردازد. مطالعات قبلي نشان مي‌دهد که در نظر گرفتن ارزش زماني پول در تعيين اندازه‌ي دسته‌ي توليد موجب تغيير اندازه‌ي دسته‌ي توليد و کاهش هزينه‌هاي مرتبط با سيستم موجودي مي‌شود. همچنين مطالعات بيشتر در زمينه‌ي تعيين اندازه‌ي دسته‌ي توليد، نشان مي‌دهد که توليد قطعات معيوب و وجود دوباره‌کاري در فرايند توليد محصول، منجر به تغيير اندازه‌ي دسته‌ي توليد مي‌شود. در اين پايان‌نامه، انواع هزينه‌هاي مرتبط با تعيين اندازه‌ي دسته‌ي توليد با در نظر گرفتن ارزش زماني پول [5] (GTOQPV)، توليد قطعات معيوب و دوباره‌کاري [6] (GTOQR) و تلفيق اين دو مدل [7] (GTOQRPV) آورده شده است. محاسبات عددي نشان داده