مدل مقدار اقتصادی سفارش [1] (EOQ) و مدل مقدار اقتصادی تولید [2] (EPQ) از جمله مشهورترین مدل‌های کنترل موجودی می‌باشند. با وجود این، مشاهده‌ی تعداد زیادی از سیستم‌های تولیدی نشان داده است که هزینه‌ی نگهداری موجودی در جریان ساخت [3] (WIP) جزء بزرگی از هزینه‌های موجودی می‌باشد که در نظر گرفتن این عامل موجب تغییر در اندازه‌ی دسته‌ی تولید می گردد. از جمله‌ی کارهای انجام شده در این زمینه، مدل [4] GTOQ می‌باشد که به تعیین مقدار سفارش (تعیین اندازه‌ی دسته‌ی تولید) با در نظر گرفتن موجودی در جریان ساخت می پردازد. مطالعات قبلی نشان می‌دهد که در نظر گرفتن ارزش زمانی پول در تعیین اندازه‌ی دسته‌ی تولید موجب تغییر اندازه‌ی دسته‌ی تولید و کاهش هزینه‌های مرتبط با سیستم موجودی می‌شود. همچنین مطالعات بیشتر در زمینه‌ی تعیین اندازه‌ی دسته‌ی تولید، نشان می‌دهد که تولید قطعات معیوب و وجود دوباره‌کاری در فرایند تولید محصول، منجر به تغییر اندازه‌ی دسته‌ی تولید می‌شود. در این پایان‌نامه، انواع هزینه‌های مرتبط با تعیین اندازه‌ی دسته‌ی تولید با در نظر گرفتن ارزش زمانی پول [5] (GTOQPV)، تولید قطعات معیوب و دوباره‌کاری [6] (GTOQR) و تلفیق این دو مدل [7] (GTOQRPV) آورده شده است. محاسبات عددی نشان داده