Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad jafar Sadigh,Mehdi Keshmiri,Mojtaba Mahzoun
محمدجعفر صدیق دامغانی زاده (استاد مشاور) مهدی کشمیری (استاد راهنما) مجتبی محزون (استاد مشاور)
 
STUDENT
Hadi Homaei boroujeni
هادی همائی بروجنی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مکانیک
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1380
Path planning is known as the first stage in kinematics and control of robotic systems. For robotic systems with excess degrees of freedom, redundancy allows us to minimize some kinematics or dynamic performance indices along a pre specified path. In the present work, the optimal trajectory planning of redundant serial and cooperative robotic systems involving flexibility in their links and joints, with the aim of minimization of vibration along a desired path has been studied. Local and global optimization methods are defined as the main approaches in trajectory planning of flexible robots. In local optimization methods, only the instantaneous information of the robot motion is utilized, whereas in the global optimization methods, the information of robot motion along the pre specified path is used. For global trajectory optimization, at first, dynamic () optimization methods are utilized. These methods lead to some differential equations with split boundary conditions which are known as two point boundary value problems (TPBVP). Also, static (parametric) optimization methods which are known as direct methods are defined and used as the second approach in optimal path planning of flexible redundant serial and cooperative manipulators. Also, a new kind of degrees of freedom which are known as controllable local degrees of freedom and have no effect on kinematics of the main chain of the manipulator, have been defined and used to improve the movement characteristics of the flexible manipulators. Keywords Trajectory Planning, Redundancy, Flexibility, Manipulator
طراحی مسیر به عنوان اولین قدم در تعیین چگونگی حرکت و کنترل سیستم های رباتیک مطرح می باشد. در سیستم های ربات با درجات آزادی اضافه، افزونگی در ساختار ربات این اجازه را به طراح می دهد که علاوه بر طراحی مسیر، یک اندیس سینماتیکی یا دینامیکی را نیز در طول مسیر حرکت بهینه نماید. در این رساله طراحی مسیر ربات های انعطاف پذیر سری و همکار صفحه ای دارای درجات آزادی اضافه با هدف کاهش ارتعاشات در طول مسیر حرکت این ربات ها مد نظر قرار گرفته است. روش های بهینه سازی محلی و فراگیر مسیر به عنوان دو رویکرد کلی در طراحی مسیر ربات های انعطاف پذیر معرفی شده اند. در روش های بهینه سازی محلی از اطلاعات لحظه ای ربات استفاده می شود، در صورتی که در روش های بهینه سازی فراگیر از اطلاعات حرکت ربات در طول مسیر حرکت ربات استفاده می شود. به منظور بهینه سازی فراگیر مسیر، ابتدا از روش های بهینه سازی دینامیکی که به مسائل دیفرانسیلی با مقادیر مرزی دو طرفه (TPBVP) منجر می شوند استفاده شده است. همچنین روش بهینه سازی پارامتری یا روش مستقیم به عنوان روش دوم در طراحی مسیر بهینه سیستم های ربات انعطاف پذیر تعریف شده و مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین نوع دیگری از درجات آزادی که درجات آزادی محلی قابل کنترل نامیده می شوند و اثری در حرکت زنجیرة اصلی ربات ندارند، به منظور بهینه سازی مشخصات حرکتی ربات های انعطاف پذیر مورد استفاده قرار گرفته اند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی