Skip to main content
SUPERVISOR
Sayed jamaloddin Gholastani,Ali-Mohamad Doost-Hoseini
سیدجمال الدین گلستانی (استاد راهنما) علی محمد دوست حسینی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Kamran Kalbasi
کامران کلباسی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384
Bandwidth limitation and channel fading are two major problems in wireless communication systems. In the late 90’s, it was shown that the capacity of a fading channel is substantially increased by using multiple antennas in the transmitter and receiver. Such communication systems are referred to as multiple-input multiple-output (MIMO) systems. The gain in the capacity of a MIMO system can be attributed to the spacial diversity that such systems provide in coping with channel fading. In order to approach the large theoretical capacity of a MIMO system, it is necessary to perform a combined form of coding and modulation involving both the time domain and the space domain (i.e. involving multiple input antennas of the system). This type of combined coding and modulation is referred to as space-time coding .
محدودیت پهنای باند و محوشدگی کانال دو مشکل اساسی سیستمهای مخابراتی بی سیم است. در اواخر دهة نود نشان داده شد که بکارگیری چندین آنتن در گیرنده و فرستندة یک سیستم مخابراتی می تواند ظرفیت آن را بطور چشمگیری افزایش دهد. در کدگذاری فضا- زمان، که روش کدگذاری- مدولاسیون جدیدی برای حصول این ظرفیت بسیار بالای سیستمهای چندورودی-چندخروجی (MIMO) است، کدگذاری بر روی دو بعد فضا و زمان انجام می گیرد. مشهورترین و پرکاربردترین رده از کدهای فضا-زمان، کدهای فضا?زمان بلوکی متعامد هستند که دارای ساختار جبری غنی هستند؛ این کدها در عین حصول حداکثر چندتافتی ممکن، کدبرداری حداکثر درستنمائی(ML) ساده و سریعی دارند. یکی از اساسیترین مسائل مطرح در استفاده از کدهای فضا- زمان متعامد، تخمین کانال است، زیرا گیرندة نامطلع از کانال نمی تواند کدبرداری را بدرستی انجام دهد. در این پایان نامه، پس از مروری بر کدگذاری فضا-زمان توجه خود را به کدهای بلوکی متعامد معطوف می سازیم و این ردة مهم از کدهای فضا?زمان را به تفصیل مورد تحلیل و بررسی قرار می دهیم. در این راستا با ارائة تعاریف و قضایایی نو، چهارچوبی یکپارچه و موجز و در عین حال فارغ از پیچیدگیهای غیرضروری موجود در دیگر متون، برای بیان نتایج کدهای متعامد، عرضه می گردد. در ادامه به نقد و تحلیل یکی از روشهای تخمین کور برای سیستمهای چندورودی?چندخروجی بکارگیرندة کدهای فضا- زمان متعامد خواهیم پرداخت که توسط شهبازپناهی ارائه شده است. در بررسی این روش، نخست بیانی متفاوت و دقیقتر از قضایای زیربنایی بکارگرفته شده، ارائه می گردد و آنگاه با روشن ساختن برخی زوایای تاریک موجود به ارائة نتایج تازه ای در این زمینه می پردازیم.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی