Skip to main content
SUPERVISOR
Mortaza Sadeghi,Ahmad Moheb
مرتضی صادقی (استاد راهنما) احمد محب (استاد راهنما)
 
STUDENT
Farinaz Ebrahimian
فریناز ابراهیمیان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی شیمی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1392
Among the various membrane processes, pervaporation is an effective process for separating the species of aqueous mixtures particularly azeotropic and close-boiling point mixtures. Because the membrane is recognized as the most important part of the pervaporation process, the correct choice of polymer and any modification is essential to acquire membranes with better separation properties such as permeation flux and selectivity. Among different polymer materials, poly (vinyl alcohol) is the most considered polymer due to the high chemical and mechanical resistance and its hydrophilic nature. The limitation of this polymer is its high swelling in aqueous solutions that can be prevented by crosslinking. In this study Glutaraldehyde is used as cross linking agent and Hydrochloric acid as the catalyst of this reaction. The creation of acetal and ether functional groups of the reaction of Glutaraldehyde and poly (vinyl alcohol) was confirmed by FT-IR. In order to increase the hydrophilic nature of membrane Lithium bromide which is a hydrophile salt was used. Addition of Lithium bromide increased crystallinity and the hydrophilic nature of membranes. To investigate the effect of Lithium bromide content on PVA membrane, different amounts of this salt from 0.05 wt. % to 1 wt. % was used for preparation of membranes. The results of pervaporation tests revealed that by increasing LiBr to 0.5 wt. % the flux increases, however by increasing Lithium bromide from 0.5 wt. % to 1 wt. %, the flux decreases. But the selectivity of membranes increases by increasing the content of Lithium bromide. According to DSC and XRD curves, PVA-0.5 LiBr has the lowest crystallinity. As the increased crystallinity decreased free volumes, the highest permeation flux in PVA-0.5 LiBr is to be expected. Pure PVA membrane has the selectivity and flux of 76 and 0.1049 respectively, while the addition of 1 wt.% LiBr increases selectivity and flux to 779 and 0.1063 . In addition of the effect of content of Lithium bromide, the effect of feed temperature was also investigated. It was observed that permeation flux increased with increasing temperature but selectivity was decreased. Arrhenius plots were drawn to compute the activation energies for the total permeation flux. As the temperature dependency of flux for a membrane can be indicated by the magnitude of activation energy, so the temperature dependency of membrane containing 0.5wt. % LiBr is the fewest. Keyword: poly (vinyl alcohol), lithium bromide, pervaporation, crystallinity.
تراوش‌تبخیری فرآیندی کارآمد جهت جداسازی اجزاء مخلوط‌های مایع به خصوص آزئوتروپ‌ها و مخلوط‌های با نقطه‌جوش نزدیک به یکدیگر می‌باشد. از آن‌جا که غشا مؤثرترین عامل جهت بهبود خواص جداسازی از جمله شار و گزینش‌پذیری می‌باشد؛ لذا انتخاب صحیح پلیمر و انجام هر گونه اصلاح برروی آن بسیار حائز اهمیت است. در بین مواد پلیمری مختلف پلی(وینیل الکل) به دلیل مقاومت شیمیایی و مکانیکی بالا و نیز خاصیت آب‌دوستی، در آبزدایی از مواد آلی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از محدودیت های این پلیمر میزان تورم زیاد در محیط های آبی می باشد که با استفاده از یک عامل اتصال عرضی قابل پیش‌گیری است. در این پژوهش از گلوتارالدهید به منظور ایجاد اتصالات عرضی و هیدروکلریک‌اسید به عنوان کاتالیست این واکنش استفاده شد. ایجاد گروه‌های عاملی استال و اتر حاصل از واکنش پلی(وینیل‌الکل) با گلوتارالدهید توسط آزمون FTIR تأیید گردید. جهت افزایش ماهیت آب‌دوستی غشاها، لیتیم‌بروماید که نمکی بسیار آب‌دوست می‌باشد مورد استفاده قرار گرفت. افزودن لیتیم بروماید سبب افزایش میزان آب‌دوستی وبلورینگی غشاها گردید. جهت بررسی اثر میزان لیتیم‌بروماید در غشاء پلی(وینیل‌الکل)، درصدهای متفاوت این نمک از 05/0 تا یک درصد وزنی در ساخت غشا مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون‌های تراوش‌تبخیری در دمای C ?50 نشان داد که افزایش لیتیم‌بروماید تا 5/0 درصد وزنی سبب افزایش میزان شار می‌گردد درحالیکه با افزودن مقادیر بیشتر، شار عبوری از غشا کاهش می‌یابد. درحالی‌که گزینش‌پذیری با افزایش میزان لیتیم‌بروماید افزایش می‌یابد. بر اساس نتایج آزمون‌های XRD و DSC کم‌ترین میزان بلورینگی مربوط به غشای حاوی نیم درصد وزنی لیتیم‌بروماید می‌باشد و از آن‌جا که افزایش میزان بلور‌ها سبب کاهش حجم‌های آزادمی گردد؛ شار بیشینه غشا حاوی 5/0 درصد وزنی لیتیم بروماید قابل توجیه است. غشاء خالص دارای گزینش‌پذیری 76 و شار 1049/0 بود در حالیکه حضور یک درصد وزنی نمک سبب افزایش گزینش‌پذیری به 779 و شار به 1063/0 گردید. علاوه‌بر میزان لیتیم‌بروماید اثر گرمای خوراک نیز بر خواص جداسازی غشاهای ساده و غشاهای حاوی نیم و یک درصد وزنی لیتیم‌بروماید (به ترتیب دارای بیشترین شار و گزینش‌پذیری) مورد بررسی قرار گرفت. افزایش گرمای خوراک افزایش شار و کاهش گزینش‌پذیری را در پی داشت. با استفاده از رابطه آرنیوس انرژی فعّالسازی غشاها محاسبه گردید. از آن‌جا که انرژی فعّالسازی بیان‌گر میزان وابستگی شار به دما می‌باشد، غشاء حاوی نیم درصد نمک دارای کوچکترین انرژی فعّالسازی و درنتیجه دارای کم‌ترین میزان وابستگی به دما می‌باشد. کلمات کلیدی: تراوش‌تبخیری، پلی(وینیل‌الکل)، لیتیم‌بروماید، بلورینگی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی