Skip to main content
SUPERVISOR
Maziar Palhang,SeyedReza Hejazi taghanaki
مازیار پالهنگ (استاد مشاور) سیدرضا حجازی طاقانکی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammad Hasan Namdari
محمدحسن نامداری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی صنایع
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Prospective Path Planning in a partially-known 3D Environment in Presence of Moving and Static Undesirable Regions
Robots and autonomous vehicles, are increasingly utilized for Mars exploration, behind enemy lines reconnaissance, firefighting missions, border control and weather forecast. These vehicles are used usually in missions which are dull, dirty and dangerous. During recent years, being capable of replanning their mission details autonomously when facing unpredictable changes, has become one of the critical features of robots. Among all types of robots, path planning of aerial robots or unmanned aerial vehicles, due to their restrictions such as more influence of non-deterministic issues and necessity to consider differential equations, is more challenging. One of the main parts of designing an autonomous UAV is its path planning, especially when it is designed to perform in unknown, changing and controversial environments. In previous global path planning methods, the current position of moving obstacles is addressed, while in local obstacle avoidance methods, an estimate of future position of moving obstacles is considered. In this thesis, a prospective global path planning is proposed to avoid moving and static obstacles or undesirable regions. The goal of this thesis is to propose a method to find a path for an UAV operating in a 3D environment. In this environment obstacles are divided into two categories; hard and soft obstacle. And being time variant and not complete knowledge is true about the latter type of obstacles. Proposed prospective path planning method is performed better in comparison with its present-based counterpart in term of Soundness.
ربات‌ها و وسایل نقلیه خودمختار، به صورت روز افزونی در سال‌های اخیر جهت انجام ماموریت‌هایی چون واکاوی مریخ، تجسس از نیروهای دشمن در میدان نبرد، کسب اطلاع از وضعیت آتش‌سوزی درجنگل‌ها، کنترل مرزها و پیش‌بینی وضعیت هوا به کارگرفته شده‌اند. این وسایل عموما در ماموریت‌هایی – نظامی یا غیرنظامی- که «تکراری، آلوده و خطرناک [1] » محسوب می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. در سال‌های اخیر لزوم وجود امکان برنامه‌ریزی مجدد ربات در حین ماموریت و به صورت خودمختار جهت مقابله با شرایط پیش‌بینی نشده، بیش از پیش به چشم آمده‌است. در این بین مسیریابی ربات‌های پرنده و به عبارت دیگر پرنده‌های بدون سرنشین به دلیل وجود محدودیت‌های بیشتر از قبیل تاثیر بیشتر عدم قطعیت و وجود معادلات دیفرانسیل [2] ، چالش برانگیزتر از نمونه‌های مشابه است. یکی از اصلی‌ترین چالش‌های توسعه پرنده‌های بدون سرنشین هوشمند، مسیریابی در محیط‌های متخاصم، تغییرپذیر و ناشناخته است. در روش‌های موجود مسیریابی جهانی، مساله عدم برخورد با موانع متحرک با دیدی حال‌نگر مورد بررسی قرار گرفته، گرچه با رویکرد مسیریابی محلی، در نظر گرفتن برآوردی از وضعیت آینده محیط، در ادبیات موضوع مورد بررسی قرار گرفته‌است. در این پایان‌نامه رویکردی آینده‌نگر برای مدیریت عدم برخورد با موانع متحرک و مسیریابی جهانی در نظر گرفته شده‌است. هدف از این پایان‌نامه، ارائه روشی جهت حل مساله مسیریابی یک پرنده بدون سرنشین در محیطی سه بعدی است. در این محیط موانع به دو دسته فیزیکی و غیرفیزیکی تقسیم شده و تغییرپذیری‌زمانی [3] و عدم اطلاع کافی از موانع در مورد دسته دوم صدق می‌کند. در نتیجه استفاده رویکرد مسیریابی آینده‌نگر، نرخ تولید مسیرهایی بدون برخورد با موانع غیرفیزیکی متحرک و ثابت، بهبود می‌یابد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی