Skip to main content
SUPERVISOR
Jamshid Razmjoo ghalaie,Morteza Zahedi,Hasan Karemmojeni
جمشید رزمجو (استاد راهنما) مرتضی زاهدی (استاد مشاور) حسن کریم مجنی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Pedram Safdari jamshidi
پدرام صفدری جمشیدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396

TITLE

The response of basil (Ocimum basilicum) to bentazon herbicide under salicylic acid pretreatment
Basil ( Ocimum basilicum L.) is an annual medicinal and aromatic plant belonged to lamiaceae family. In traditional medicine, it is applied as an herbal medicine for headache, cough as well as food flavors. It is cultivated in Iran and other countries around the world as a medicinal and aromatic plant. One of the main issues in its large scale cultivation is its vulnerability to weeds. Unfortunately, no herbicide has been register for weed control in Iran. Therefore, in this research, the possibility of using herbicide Bentazone, a photosynthetic inhibitor herbicide, was investigated under salicylic acid pretreatment to control weeds in basil under field condition. In other words, the present research aims to test the hypothesis that pretreatment of salicylic acid could increase the tolerance of basil plant to bentazone herbicide. This experiment was arrange in factorial based in a randomized complete block design with four replications at Isfahan University of Technology (Lavark) Research farm from April to October 2018. Treatments involved three concentrations of salicylic acid (control (0),0.5, 1 and 1 mM) and six concentrations of Bentazone herbicide (control (zero), X50, 0.75, 0.75, X, X25.1 and X5.1 where X is equivalent of the recommended dosage (1440 g of active ingredient per hectare). Phytotoxicity damage percentage, chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoids contents, photosystem II quantum efficiency, leaf relative water content (RWC), membrane stability index (MSI), hydrogen peroxide (H2O2), malondialdehyde content Aldehyde (MDA), antioxidant enzymes activities including ascorbate peroxidase (APX), catalase (CAT), guaiacol peroxidase (GPX), plant height, shoot dry weights, essential oil content, proline content, 1000-grain weight and weed infestation as density of weeds Chenopodium album and Amaranthus retroflexus per unit area were evaluated. Bentazone herbicide alone in the recommended rate and increased doses reduced chlorophyll and carotenoids contents, photosystem II quantum efficiency, relative leaf water content, membrane stability index, shoot dry weights and 1000 grain weight. At the same time it increased the activity of antioxidant enzymes (catalase, ascorbate peroxidase and guaiacol peroxidase), malondialdehyde, hydrogen peroxide and proline content. Application of salicylic acid at both concentrations (0.5 and 1 mM) improved the investigated traits and tolerance to oxidative stress induced by herbicide application. Meanwhile, pretreatment of basil with 0.5 mM salicylic acid significantly improved membrane stability, relative leaf water content, plant height and 1000 grain weight and prevented carotenoids degradation under herbicide application. Regarding the results of the percentage of weeds burning in the third week after Bentazone herbicide treatment, recovery of the damaged tissues in the plant was observed, which indicates that Basil is tolerant to this herbicide. The rate of damage reduction at the recommended dose of bentazone herbicide and 0.5 mM salicylic acid level was more significant than other treatments. In addition, the combination of salicylic acid with herbicide increased the growth and competitiveness of basil against weeds ( Chenopodium album and Amaranthus retroflexus ) and thus improved weed control efficiency. However, foliar spray with salicylic acid at 0.5 mM concentration had a greater effect on reducing weeds density per unit area. As a whole, the results showed that exogenous salicylic acid can reduce the damage caused by the application of bentazone on basil and increase the efficiency of herbicides on weed control. Keywords: Basil, Oxidative Stress, Bentazone, Salicylic Acid, Chenopodium album ,Amaranthus retroflexus.
ریحان ( Ocimum basilicum L.) گیاهی است علفی ، یکساله، معطر و متعلق به تیره نعناعیان (lamiaceae) که در طب سنتی به عنوان گیاهی دارویی در درمان سردرد، سرفه...و همچنین به عنوان طعم‌دهنده مواد غذایی کاربرد داشته و در ایران و بسیاری از کشورها در سرتاسر دنیا کاشت می‌شود. یکی از مشکلات اساسی درکاشت این گیاه در سطح وسیع، آسیب پذیری آن از علف های هرز می باشد و تاکنون هیچ علف‌کش انتخابی برای کنترل علف‌های‌هرز در ان به ثبت نرسیده است. لذا ، در این تحقیق امکان کاربرد علف‌کش‌ بنتازون، که یک علف کش بازدارنده فتوسنتز است، تحت پیش تیمار سالیسیلیک اسید جهت کنترل هر چه بهتر علف های هرز در گیاه ریحان بررسی شد. به عبارت دیگر این پژوهش برای آزمون این فرضیه که پیش تیمار سالیسیلیک اسید می تواند منجر به افزایش تحمل گیاه ریحان به علف کش بنتازون شود صورت گرفت. این ازمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان (لورک) در فاصله زمانی فروردین تا مهر1397 و بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، شامل 3 غلظت سالیسیلیک اسید (شاهد (صفر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و 6 غلظت علف کش بنتازون (شاهد (صفر)، X50/0، X75/0، X، X25/1 و X5/1 که X معادل دز توصیه شده (1440 گرم ماده موثره در هکتار) می باشد و در سه تکرار انجام شد. در این مطالعه صفات درصد خسارت گیاه سوزی، غلظت کلروفیل a،کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها، کارائی کوانتومی فتوسیستم II، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، شاخص پایداری غشاء(MSI)، پراکسید هیدروژن(H 2 O 2 )، محتوای مالون دی آلدئید (MDA)، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی از جمله آسکوربات پراکسیداز (APX)، کاتالاز (CAT)، گایاکول پراکسیداز (GPX)، ارتفاع گیاه، وزن خشک اندام هوایی، درصد اسانس، محتوای پرولین، وزن هزار دانه و تراکم علف های هرز سلمه تره و تاج خروس در واحد سطح بررسی شد. علف کش بنتازون در حالتی که به تنهایی به کار برده شد با افزایش دز موجب کاهش در محتوای کلروفیل و کاروتنوئیدها، کارائی کوانتومی فتوسیستم II ، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء، وزن خشک اندام هوایی و وزن هزار دانه شد. و فعالیت آنزیم های انتی آکسیدانی (کاتالاز، اسکوربات پراکسیدازو گایاکول پراکسیداز) محتوای مالون دی آلدئید ، پراکسید هیدروژن و پرولین را افزایش داد. کاربرد سالیسیلیک اسید در هر دو غلظت به کار رفته (5/0 و1 میلی مولار) موجب بهبود فاکتور‌های مورد بررسی و مقاومت به تنش اکسیداتیو ناشی از اعمال علف کش گردید. در این بین پیش تیمار گیاه ریحان با سالیسیلیک اسید در غلظت 5/0 میلی مولار به گونه ی مؤثرتری بر افزایش پایداری غشاء، محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع گیاه، و وزن هزار دانه اثر داشت و از تخریب کلروفیل و کاروتنوئیدها، تحت تنش مصرف علف کش جلوگیری کرد. با توجه به نتایج حاصل از درصد گیاهسوزی در هفته سوم بعد از اعمال تیمار علفکش بنتازون، بازسازی بافت های آسیب دیده در گیاه مشاهده گردید که بیانگر تحمل گیاه ریحان به این علفکش است. میزان کاهش خسارات در دز توصیه شده از علف کش بنتازون وسطح 5/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید از سایر تیمار ها چشمگیرتر بود. همچنین ترکیب سالیسیلیک اسید با علف کش سبب افزایش رشد و افزایش قدرت رقابت گیاه ریحان در برابر علف های هرز (سلمه تره و تاج خروس) ودرنتیجه کنترل هر چه بهتر آنها شد. دراین بین محلول پاشی با سالیسیلیک اسید در غلظت 5/0 میلی مولار تاثیر بیشتری در کاهش تعداد بوته علف های هرز در واحد سطح داشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد خارجی سالیسیلیک اسید می تواند خسارت ناشی از کاربرد علف کش بنتازون را بر گیاه ریحان کاهش داده و بر میزان کارایی علف کش بر کنترل علف های هرز بیافزاید. کلمات کلیدی: ریحان، تنش اکسیداتیو، بنتازون، سالیسیلیک اسید، سلمه تره، تاج خروس.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی