هدف اصلی از رسالة حاضر، بررسی رفتار تیرهای بتن آرمه تحت اثر برش و پیچش توأم است. در این راستا ابتدا تیرهایی با طول 2850 میلی‌متر ساخته شد. این تیرها در دسته‌های 5 تایی هر کدام از یک طرح اختلاط مشابه ساخته شده و به صورت دو سر گیردار مورد آزمایش قرار گرفتند. به این صورت که دو انتهای تیر از نظر خمشی و پیچشی کاملاً مقید شده و در وسط بار خارج از مرکز بر روی بازوی یک کمربند فلزی دور تیر اعمال شد. اولین گروه از نمونه‌ها که با توجه به اسم طرح اختلاط آن‌ها با نام گروه E شناخته شدند، نمونه‌های مبنا یا بدون تقویت بودند. این گروه شامل 5 نمونه بود که با نام‌های E0، E1، E2، E3 و E4 نام گذاری شدند. این نمونه‌ها به ترتیب در خروج از مرکزیت "0"، 290، 470، 616 میلیمتر و ? (پیچش خالص) آزمایش شدند. پس از انجام آزمایش این نمونه‌ها برای آنها منحنی اندرکنش برش- پیچش رسم شد. این منحنی به خط مستقیم بسیار نزدیک بود. در قدم بعد این نمونه‌ها با استفاده از نرم افزار ANSYS مدل‌سازی و آنالیز غیرخطی شدند. سپس نمونه‌های دیگری تعریف شد. به این صورت که در نمونه‌های جدید در 4 دسته‌ی 5‌ تایی آرماتور عرضی به ترتیب 2، 3، 4 و 5 برابر آرماتور حداقل آیین نامه‌ی ACI 318-08 در نظر گرفته شد. هر گروه 5 تایی در خروج از مرکزیتی مشابه نمونه‌های مبنای آزمایشگاهی مورد تحلیل غیر خطی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در نمونه‌های دارای آرماتور عرضی تا حد 3 برابر آرماتور حداقل آیین نامه‌ای هم چنان منحنی اندرکنش برش- پیچش خطی است. در نمونه‌های دارای آرماتور عرضی بیش‌تر، این منحنی در نزدیکی محور قائم (محور پیچش) به سمت عمود شدن بر محور پیش می‌رود. در گام بعدی دو دسته از نمونه‌های ساخته شده یکی شامل 5 و دیگری شامل 4 نمونه با استفاده از نوارهای دورپیچ کامل منقطع CFRP تقویت شدند. این دو دسته نیز در خروج از مرکزیت‌های مختلفی (مشابه نمونه‌ی مبنا) آزمایش شدند. نتایج نشان داد که میزان افزایش ظرفیت باربری برای این دو دسته به طور متوسط در حدود 85% است. هم‌چنین منحنی اندرکنش برش- پیچش برای این نمونه‌ها نیز به صورت خط مستقیم به دست آمد. در ادامه 6 نمونه‌ی آزمایش‌گاهی دیگر تعریف شدند. این نمونه‌ها با استفاده از نوارهای U شکل تقویت شد. پارامترهای مورد بررسی در این نمونه‌ها، ارتفاع U و استفاده از نوارهای طولی در بدنة تیر و استفاده از نوار عرضی در بالای نقطع تیر بود. نتیجة آزمایش این نمونه‌ها را می‌توان در افزایش بار نهایی و ترک خوردگی و تأثیر قابل توجه استفاده از نوارهای طولی بر افزایش بار ترک خوردگی و جدا شدگی خلاصه نمود. هم‌چنین از بین نمونه‌های شاهد، 4 نمونه پس از شکست نمونة شاهد با استفاده از نوارهای دورپیچ CFRP تقویت شدند. سپس این نمونه‌ها تحت بارگذاری در خروج از مرکزیت‌های مختلف قرار گرفتند. نتایج این دسته نشان داد که در این نمونه‌ها علاوه بر بازیابی ظرفیت اولیة نمونة شاهد، به طور متوسط 61% نیز افزایش ظرفیت برشی- پیچشی نسبت به نمونه‌های شاهد ایجاد شده است. هم‌چنین منحنی اندر کنش برش- پیچش برای این نمونه‌ها نیز به شکل خط مستقیم به دست آمد. کلمات کلیدی: اندرکنش برش- پیچش، تیرهای بتن آرمه، تقویت، FRP.