Skip to main content
SUPERVISOR
SeyedReza Hejazi taghanaki,Ghasem Moslehi
سیدرضا حجازی طاقانکی (استاد مشاور) قاسم مصلحی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Nooshin Nekoie Mehr
نوشین نکوئی مهر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی صنایع
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

Single Machine Scheduling Problem with considering setup time to minimize the sum of maximum earliness and tardiness
Abstarct One of the important issues in scheduling problems is considering realistic assumptions based on actual manufacturing environments in order to approach manager’s decisions and presenting just in time productions. Setup time separated from processing time and depended on job sequences is one of these assumptions. Sequence- dependent setup time was either overlooked in scheduling problems or integrated with processing times for simplifying in years, but considering setup time as a separate parameter is really notable in reducing costs and also enhancing performance of production planning, Therefore it attracted attraction recently. In many industries, considering this assumption can make the production plans, actual and more efficient. In this study, first the problem of minimizing the sum of maximum earliness and tardiness, based on Just-In-Time (JIT) systems, on a single machine with sequence dependent setup time is addressed. For achieving optimal solution a branch and bound algorithm with forward approach was developed including effective dominance and bounding rules. Also a heuristic method has been proposed which was utilized as an upper bound in branch and bound algorithm. In following, the problem of minimizing the sum of maximum earliness and tardiness with family sequence dependent setup time as a notable assumption in increasing efficiency of production systems is considered. Optimal solution is gained through a branch and bound algorithm. This algorithm includes appropriate dominance rules and lower bound and also a heuristic method as an upper bound. Key Words Sequence-dependent Setup time, Earliness, Tardiness, Scheduling
یکی از مباحث مهم در مسائل زمان بندی در نظر گرفتن فرضیات منطبق با شرایط واقعی در سیستم های تولیدی به منظور نزدیک تر شدن به اهداف و تصمیمات مدیران و نیز ارائه به موقع خدمات و تولیدات است. در نظر گرفتن زمان های آماده سازی به صورت مجزا از مدت زمان پردازش و وابسته به توالی یکی از این فرضیات است. مدت ها به این شرط چندان توجه نمی شد و با نادیده گرفتن آن در مسائل یا افزودن آن به مدت زمان پردازش سعی بر ساده سازی مسائل می نمودند اما از آنجا که در نظرگرفتن زمان های آماده سازی به عنوان یک مولفه جداگانه، در کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت برنامه ریزی ها در سیستم های تولیدی یا خدماتی بسیار موثر بوده، از اواخر دهه 1960 به این امر توجه بسیار شده است . در بسیاری از صنایع و یا سیستم های خدماتی با اعمال این شرط می توان برنامه های تولیدی را منطبق بر شرایط واقعی و در نتیجه کاراتر ساخت. در این مطالعه، ابتدا مسئله زمان بندی تک ماشین با فرض زمان های آماده سازی وابسته به توالی به عنوان یک شرط منطبق بر بسیاری از صنایع با معیار کمینه کردن مجموع بیشینه های زودکرد و دیرکرد به عنوان یک الگوی منطبق بر سیستم تولید به موقع (JIT) [1] ارائه گردیده است. به منظور حل بهینه این مسئله، الگوریتم شاخه و کران با رویکرد پیش رو و نیز با به کارگیری اصول غلبه و حدود بالا و پائین موثر توسعه داده شده است. همچنین یک الگوریتم ابتکاری برای این مسئله ارائه شده که به عنوان حد بالا در الگوریتم شاخه و کران مورد استفاده قرار گرفته است. در ادامه، مسئله کمینه کردن مجموع بیشینه های زودکرد و دیرکرد، با فرض زمان های آماده سازی گروهی وابسته به توالی به عنوان فرضی موثر در افزایش کارآیی در سیستم های تولیدی مورد بررسی قرار گرفته است. حل بهینه این مسئله نیز با استفاده از توسعه یک الگوریتم شاخه و کران صورت گرفته است. در این الگوریتم اصول غلبه و حد پائین مناسب به کار گرفته شده و از یک الگوریتم ابتکاری به عنوان حد بالا استفاده شده است. کلمات کلیدی زمان آماده سازی وابسته به توالی ، زودکرد، دیرکرد، مسئله زمان بندی [1] Just In Time

ارتقاء امنیت وب با وف بومی