Skip to main content
SUPERVISOR
Shahram Dokhani,Ghodratollah Saeidi,Mahmoud SheikhZeinodin
شهرام دخانی (استاد راهنما) قدرت اله سعیدی (استاد مشاور) محمود شیخ زین الدین (استاد راهنما)
 
STUDENT
Zohreh Davarpanah Varnosfaderani
زهره داورپناه ورنوسفادرانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1382

TITLE

A Study on The Effect of Harvesting Season and Region on the Amount of Glycyrrhizic Acid in Licorice Roots
In this study, the effect of season and region on the chemical composition of licorice root, such as ash, sugar content and specially glycyrrhizic acid (G.A.) were examined. Licorice roots were collected from five region, Eghlid, Beiza and Doshman ziari in Fars province, Kerman in south and Kermanshah in west of Iran . After preparation of roots for experiments, extraction process was performed by heat reflux extraction. The extract has been oven dried in 105°C. Then, some chemical experiments were performed on extract powder according to Iran standard number 2343 and 6699. The amount of glycyrrhizic acid was also measured by High Pressure Liquid Chromatography (HPLC). In continue, experimental results were analyzed by SAS software. Results show that the effect of season on sugar content and also the effect of region on all composition are significant at a reliability of one percent. Also, the effect of interaction between season and region on ash and sugar content is significant. According to results, Kerman licorice has maximum and Kermanshah licorice has minimum amount of ash. Also, Kerman and Kermanshah licorice has maximum and Beiza licorice has Minimum content of sugar. Sugar content for licorice roots that harvested in fall is more than of licorice roots that harvested in summer. HPLC results show that, amount of G.A. varied from 4.4 up to 11.7 percent depend on region. Maximum amount of G.A. was found in Beiza licorice and minimum amount was found in Kermanshah licorice. The effect of season on G.A. is also significant for Beiza and Eghlid licorice. Eghlid licorice has maximum amount of G.A. in summer and Beiza licorice has maximum amount of G.A. in fall.
شیرین بیان گیاهی خودرو، علفی و بومی مناطق معتدله با آب و هوای مدیترانه ای می باشد که در ایران به طور وسیع در مناطق مختلف منتشر شده است. از ریشه ی این گیاه در صنایع مختلف مانند صنایع داروسازی، صنایع غذایی و صنایع دخانیات استفاده های زیادی می شود. ارزش و اهمیت ریشه شیرین بیان به دلیل تنوع مواد شیمیایی موجود در آن است که از بین این ترکیبات، گلیسیریزیک اسید از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. هدف از این مطالعه بررسی اثر فصل و منطقه برداشت بر میزان ترکیبات شیمیایی ریشه ی شیرین بیان می باشد که این ترکیبات شامل خاکستر، قند قبل و بعد از احیاء و اسید گلیسیریزیک است. برای این منظور ریشه های شیرین بیان از 3 منطقه (اقلید، بیضاء و دشمن زیاری) در استان فارس و 2 منطقه در استان کرمان و کرمانشاه برداشت شد. ریشه های برداشت شده پس از آماده شدن برای انجام آزمایش های شیمیایی به روش تقطیر برگشتی عصاره گیری شد . عصاره در آون C ° 105 خشک شد و آزمایش های شیمیایی مطابق روش ذکر شده در استاندارد شماره ی 2343 و 6699 ایران بر روی پودر عصاره به دست آمده انجام شد. نتایج این آزمایش ها با استفاده از نرم افزار SASبر مبنای طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تکرارتجزیه شد و سپس تجزیه مرکب برای مناطق انجام گردید. با توجه به نتایج آنالیز آماری، اثر فصل بر میزان قند قبل و بعد از احیاء و اثر منطقه بر میزان خاکستر، قند قبل و بعد از احیاء و اسید گلیسیریزیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. ریشه های برداشت شده از منطقه کرمان و کرمانشاه به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد خاکستر بود. میزان قند قبل و بعد از احیاء به ترتیب در منطقه کرمان و کرمانشاه بیشتر و در بیضاء کمتر از سایر مناطق به دست آمد و میزان هر دو قند در ریشه های برداشت شده در فصل پاییز ( قبل از فصل خواب) بیشتر از ریشه های برداشت شده در فصل تابستان بود. همچنین اثر متقابل فصل و منطقه برداشت بر مقدار خاکستر, قند قبل و بعد از احیاء و اسید گلیسیریزیک معنی دار شد. میزان اسید گلیسیریزیک که به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شد، در مناطق مختلف بین 4/4 و 7/11 درصد قرار داشت و اثر منطقه بر میزان این ترکیب معنی دار بود. بیشترین مقدار اسید گلیسیریزیک مربوط به ریشه های برداشت شده از منطقه بیضاء و کمترین مقدار مربوط به ریشه های برداشت شده از منطقه کرمانشاه بود. اثر متقابل فصل و منطقه برداشت نیز بر میزان اسید گلیسیریزیک معنی دار شد به این ترتیب که درریشه های برداشت شده از منطقه اقلید و بیضاء اثر فصل بر میزان اسید گلیسیریزیک معنی دار شد و در ریشه های برداشت شده از سایرمناطق فصل اثر معنی داری نشان نداد. همچنین در منطقه اقلید بهترین فصل برداشت از نظر میزان اسید گلیسیریزیک ریشه فصل تابستان و در منطقه بیضاء فصل پاییز بود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی