Skip to main content
SUPERVISOR
Hossein Tavanai,Mohammad Morshed
حسین توانایی (استاد راهنما) محمدآقا مرشد (استاد راهنما)
 
STUDENT
FATEMEH RAFIEYAN ESFAHANI
فاطمه رفیعیان اصفهانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی نساجی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Study of production, properties, and controlled release of Aloe vera incorporated PVA nanofibers
In this research Aloe vera is dispersed in a matrix of PVA nanofibers produced by electrospinning. The morphology, microstructure and the controlled release of Aloe vera is investigated. The electrospinning solution was made up of a solution of 8% PVA in water- ethanol(70-30) solution which contained 25, 50, 75 and 99% Aloe vera(W/W relative) to the weight at PVA. The mean nanofiber diameter was measured with the help of SEM mecrographs using Digimizer software. The results that the 25% Aloe vera sample decreased the diameter of nanofiber diameter considerably. Highler percentages of Aloe vera increased nanofiber diameter, however the average diameter at all nanofibers containing Aloe vera was considerably smaller the 100% PVA. FTIR showed no reaction between Aloe vera and PVA. X-ray diffraction patterns showed considerable effect from Aloe vera side on the amorphous structure of PVA. It was shown that the release mechanism of Aloe vera from PVA matrix in phosphate solution was of Fick type and the kinetic of the release followed Higuchi model. It is finelly concluded that PVA nanofibrous web can be used for controlled release of Aloe vera for periods of 2-3 hours. Keywords : nanofiber, PVA, Aloe vera, controlled release
در این تحقیق نانوالیاف متشکل از آلوئه ورا و یک بستر پلیمری محلول در آب مانند PVA تولید شد و خواص مرفولوژیک و ساختار فیزیکی و شیمیایی آن ها و همچنین رهایش کنترل شده ی آلوئه ورای موجود در آن ها بررسی شد. به این منظور ابتدا شرایط بهینه ی تولید نانوالیاف پلی وینیل الکل بعنوان بستر پلیمری برای رهایش کنترل شده ی آلوئه ورا مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تهیه ی نانوالیاف ابتدا محلول های پلیمری با غلظت 6، 8 و 10% (وزنی- حجمی) در آب- اتانول با نسبت 70-30 تهیه شد و پس از الکتروریسی و مشخص شدن غلظت بهینه ی 8%، محلول هایی با غلظت 25، 50، 75 و 99% آلوئه ورا نسبت به وزن پلیمر تهیه و با استفاده از روش الکتروریسی، نانوالیاف مورد نظر تولید گردیدند. به منظور بررسی غلظت آلوئه ورا بر قطر نانوالیاف الکتروریسی شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و نرم افزار Digimizer استفاده شد. قطر نانوالیاف حاوی 25، 50، 75 و 99 درصد آلوئه ورا به ترتیب 55، 105، 112 و 78 نانومتر بود. با استفاده از طیف مادون قرمز با تبدیل فوریه(FTIR) شکل گیری واکنش احتمالی بین پلیمر و دارو بررسی شد و مشاهده شد که بین آلوئه ورا و پلی وینیل الکل هیچگونه واکنش شیمیایی صورت نگرفته است. به منظور بررسی تأثیر افزودن آلوئه ورا بر ریز ساختار نانوالیاف پلی وینیل الکل از آنالیز پراش اشعه ایکس(XRD) استفاده شد. نتایج XRD نشان داد که افزودن آلوئه ورا تأثیر خاصی بر ریز ساختار پلی وینیل الکل ندارد. میزان درصد کارایی بارگیری برای نانوالیاف حاوی 25 تا 99 درصد آلوئه ورا بین 95- 87 درصد بود که بیشترین مقدار بارگیری مربوط به کمترین غلظت می باشد. رهایش دارو از وب نانوالیاف حاوی آلوئه ورا، در محیط بافر فسفات4/7 pH= مورد بررسی قرار گرفت. جهت تعیین مقدار آلوئه ورا در محیط بافر فسفات، از روش اسپکتروفتومتری UV-Vis استفاده شد. نتایج نشان داد که غلظت دارو بر پروفایل و سرعت رهایش دارو از وب نانوالیاف تأثیر دارد. مکانیسم انتشار آلوئه ورا از وب نانوالیاف پلی وینیل در تمامی موارد از نوع فیکی می باشد و سرعت رهایش نیز از مدل هیگوچی پیروی می کند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت نانوالیاف پلی وینیل الکل حاوی آلوئه ورا توانایی رهایش دارو به صورت کنترل شده در مدت 2 تا 3 ساعت را دارند. کلمات کلیدی: نانوالیاف، پلی وینیل الکل، آلوئه ورا، رهایش کنترل شده

ارتقاء امنیت وب با وف بومی