Skip to main content
SUPERVISOR
Taghi Khayamian,Mohammad Dinari
تقی خیامیان (استاد راهنما) محمد دیناری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Fateme Bina
فاطمه بینا

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده شیمی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391
Sustained release formulations of celecoxib (CX) would be effective in overcoming its side effects. In this research, biodegradable/biocompatible nanofiber electrospun mats of polyvinyl alcohol (PVA), with 3% and 8% w/w of CX, and polylactic acid (PLA), with 8% and 16% of CX, were used for sustained release formulations of CX. After optimize condition, the best solvent for electrospinning of PVA with CX was water/acetic acid 60% v/v and for PLA system it was chloroform/methanol 20% v/v. The morphology of the nanofiers, distribution of the drug inside the nanofiers and possible reactions between polymers and CX in nanofiers were studied by scanning electron microscopy, X-ray diffraction and fourier transform infrared spectroscopy technics. In vitro CX release from the nanofiber mats were evaluated in solution of HCl (pH = 1.5), citrate buffer (pH = 3) and carbonate buffer (pH = 8) by using UV-Vis spectroscopy technic. Drug release was dependent to polymer type, CX percent and release environment. CX release in nanofiber mats of PLA with 8% and 16% w/w of CX, also PVA with 8% and 3% w/w of CX was increased, respectively. Korsemeyer-Peppas release exponent (n) indicates that CX release mechanism was Fickian diffusion for formulations of PVA nanofiber mats and non-Fickian diffusion for formulations of PLA nanofiber mats. Evaluation of CX release kinetics indicated that Higuchi model was the best-fit release from all the formulations of PVA nanofiber mats and CX release kinetics from all formulations of PLA nanofiber mats were not same.
در این پژوهش از نانوالیاف الکتروریسی شده به عنوان سیستمی با رهایش پیوسته، برای کاهش عوارض جانبی داروی سلکوکسیب استفاده شد. به این منظور رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف های پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر/ زیست سازگار پلی وینیل الکل (PVA) و پلی لاکتیک اسید (PLA) مورد بررسی قرار گرفت. نانوالیاف پلی وینیل الکل حاوی % 3 و % 8 و نانوالیاف پلی لاکتیک اسید حاوی % 8 و % 16 دارو به روش الکتروریسی تهیه شد. پس از بررسی های انجام شده، برای تهیه ی محلول های پلی وینیل الکل و دارو از مخلوط حلال های آب/ اسید استیک % 60 و برای تهیه ی محلول های پلی لاکتیک اسید حاوی دارو از مخلوط حلال های کلروفرم/ متانول %20 استفاده شد. برای تعیین مورفولوژی و قطر نانوالیاف ها، تأیید ساختار و تشخیص ریزساختار دارو و پلیمر، از میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف مادون قرمز و پراش پرتو ایکس استفاده شد. با استفاده از اسپکتروسکوپی UV-Vis، رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف های تهیه شده در سه محیط HCl (5/1pH=)، بافر سیترات (3pH = ) و بافر کربنات (8pH = ) به مدت 15 ساعت، به صورت جداگانه بررسی شد. همچنین رهایش دارو به‌طور متوالی 6 ساعت در محیط اسیدی (HCl و سیترات) و 6 ساعت در محیط قلیایی (کربنات) بررسی شد. برای مقایسه سرعت رهایش در نمونه ها و محیط های مختلف، پارامتر t 50 ، محاسبه شد. بررسی ها نشان داد که رهایش دارو به نوع پلیمر، درصد دارو و محیط رهایش بستگی دارد. مقدار رهایش دارو از نانوالیاف PVA حاوی % 3، PVA حاوی % 8، PLA حاوی % 16 و PLA حاوی % 8 دارو در همه ی محیط های رهایش به ترتیب کاهش یافته است. نمای n در معادله کرسمیر- پپاس نشانگر مکانیسم رهایش دارو از نانوالیاف PVA از نوع فیکی و برای نانوالیاف PLA حاوی دارو، بیشتر از نوع غیر فیکی بود. سینتیک رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف PVA حاوی دارو بیشتر تابع مدل هیگوچی و در نانوالیاف PLA حاوی دارو در محیط HCl، بیشتر تابع مدل هیگوچی، در محیط سیترات، بیشتر تابع مدل درجه یک و در محیط کربنات تابع هیچ کدام از سه مدل نمی باشد و سینتیک رهایش پی در پی در محیط های HCl – کربنات و سیترات – کربنات بیشتر تابع مدل درجه صفر می باشد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی