Skip to main content
SUPERVISOR
Omidvar Farhadian
امیدوار فرهادیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mojtaba Pouladi
مجتبی پولادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1389

TITLE

Zooplankton Community Structure of Helleh River’s Estuary in Boushehr Province, Iran
Estuaries are one of the most productive aquatic ecosystems that both ecologically and economically are important. Zooplankton is a very important group of animals in estuarine ecosystems because they are the basis for food web and intermediate steps in the planktonic food pyramid. Ecological studies, especially temporal and spatial variations of zooplankton in estuaries are considerable. The present study emphasized on zooplankton from Helleh River estuary, Busheher, Persian Gulf that composition, abundance, biomass and diversity of zooplankton communities were investigated species together with some of water quality characteristics. Samples were taken by using plankton net with mesh size of 140 µm with vertical towing from 5 fixed-stations in mid-season from summer 2011 to spring 2012 for one year period. In this study, the stations were selected by environmental gradients, flow dynamics and mixing of fresh and salt water, tides, river flow rate, and geomorphology. The measurements showed that the amount of the dissolved oxygen , temprature, salinity, pH, chlorophyll a and the visible depth of Secchi disk were varied in the range of 6.45-12.25 mg/l, 13-34.4 o C , 9-45 ppt, 8.04-8.23, 0.04-0.44 mg/m 3 and 40-55 cm, respectively. The zooplankton community comprised of Arthropoda, Annelida, Protozoa, Mollusca, Echinodermata, Chordata, Rotatoria, Nematoda, Ctenophora, and Cnidaria. All samples were dominated by copepods, especially Acartia sp. In addition, Arthropoda had highest abundance while Echinodermata, Rotatoria, Nematoda, Rotatoria, and Ctenophora showed lowest abundance of Arthropoda, copepods with 10 genera including; Acartia, Euterpina, Oithona, Oncaea , Paracalanus , Corycaeus , Labidocera , Macrosetella , Microsetella , and Temora were at the highest abundance in zooplankton communities. The maximum abundance and biomass was estimated at station 5 (mouth of estuary) in all seasons, highest values in autumn (46051.9 ind./m 3 and 165.0 mg/m 3 ) and lowest in winter (5388.4 ind./m 3 and 20.9 mg/m 3 ). The biodiversity indices of Simpson, Shannon-Wiener, and Margalef were obtained 0.84, 3.01 and 1.90 in summer; 0.63, 2.20 and 1.87 in autumn; 0.73, 2.32 and 1.44 in winter; 0.87, 3.44 and 2.38 in spring, respectively. The highest zooplankton biodiversity was at station 2 during summer, at station 1 in autumn and winter and at station 5 in spring. The season similarity based on Jaccard’s and S?rensen’s coefficients were highest values of 0.61 and 0.76 for summer-autumn, 0.56 and 0.72 for autumn-spring while these value were lowest value of 0.27 and 0.43 for winter-autumn, 0.30 and 0.47 for spring-winter, respectively. In addition, there were significant correlation between zooplankton abundance with salinity (r=0.68, P 0.01), dissolved oxygen (r=-0.59, P 0.01) and chlorophyll a (r=0.71, P 0.01), biomass with salinity (r=0.67, P 0.01), dissolved oxygen (r=-0.54, P 0.01) and chlorophyll a (r=0.68, P 0.01), temperature with Simpson (r=0.44, P 0.05) and Shannon-Wiener (r= -0.51, P 0.05), and pH with Margalef (r= 0.53, P 0.05). Based on PCA(Principal Component Analysis), the most important factors in Helleh river’s estuary were chlorophyll a , salinity, temperature and pH, respectively. This study is useful in understanding the ecological and biological processes for sustainable fisheries management in estuaries. Keywords: Zooplankton, Biomass, Abundance, Diversity, Helleh River’s Estuary, Persian Gulf
مصب ها یکی از پرتولیدترین اکوسیستم‌های آبی هستند که به لحاظ اکولوژیکی و اقتصادی با اهمیت هستند . زئوپلانکتون ها گروه بسیار مهمی از جانوران اکوسیستم‌های مصبی هستند، زیرا اساس شبکه غذایی بوده و مراحل حد واسط در هرم غذایی پلاژیک را تشکیل می‌دهند. مطالعات اکولوژیکی به خصوص چگونگی تنوع زمانی و مکانی زئوپلانکتون ها در مصب ها قابل ملاحظه می‌باشد. مطالعه حاضر بر پراکنش زئوپلانکتون ها در مصب رودخانه حله، واقع در استان بوشهر، خلیج فارس تاکید دارد که ترکیب گونه‌ای، فراوانی، زی توده و تنوع جوامع زئوپلانکتونی همراه با برخی ازخصوصیات کیفی آب بررسی گردید. نمونه برداری در اواسط هر فصل از تابستان 1390 تا بهار 1391 با استفاده از تورپلانکتون‌گیری با چشمه 140 میکرون ‌ با تورکشی ‌عمودی از 5 ایستگاه معین انجام گرفت. ایستگاه‌ها، در این مطالعه بر اساس گرادیان های زیست محیطی، پویایی اختلاط، گردش آب‌های شور و شیرین، جزر و مد، شدت جریان رودخانه‌ای و ژئومورفولوژی انتخاب گردید. اندازه گیری‌ها نشان داد که دامنه اکسیژن محلول، دما، شوری، pH، کلروفیل a و عمق رویت سکشی دیسک به ترتیب، 25/12-45/6 میلی گرم در لیتر، 4/34-13 درجه سانتی گراد، 45-9 قسمت در هزار، 23/8 - 04/8، 44/0-04/0 میلی گرم در متر مکعب و 55-40 سانتیمتر می‌باشد. جامعه زئوپلانکتون ها شامل بندپایان،کرم های حلقوی، پرتوزوا، نرم تنان، خارتنان، طنابداران، روتیفرها، نماتودها، شانه داران و مرجانیان بود. در تمام نمونه‌ها پاروپایان به خصوص جنس Acartia غالب بود. علاوه بر این بندپایان بیشترین فراوانی را داشتند، در حالیکه شانه داران ، نماتودها، روتیفرها و خارتنان کم‌ترین فراوانی را نشان دادند. از میان بندپایان، پاروپایان شامل Acartidae ، Euterpina ، Oithona ، Oncaea ، Paracalanus ، Corycaeus ، Labidocera ، Macrosetella ، Microsetella و Temora بیشترین فراوانی را در جمعیت زئوپلانکتونی داشتند. در تمام فصول بیشترین فراوانی و زی توده در ایستگاه 5 واقع در ناحیه مصبی، با بیشترین در پاییز (فراوانی 9/46051 فرد بر متر مکعب، زی توده 0/165 میلی گرم بر متر مکعب) و کم‌ترین در زمستان (فراوانی 4/5388 فرد بر متر مکعب، زی توده 9/20 میلی گرم بر متر مکعب) تخمین زده شد. شاخص‌های تنوع زیستی سیمپسون، شانون-وینر و مارگالف به ترتیب 84/0، 01/3 و 90/1 در تابستان ، 63/0، 2/2 و 87/1 در پاییز ، 73/0، 32/2 و 44/1 در زمستان ، 87/0، 44/3 و 38/2 در بهار بدست آمد. بیشترین تنوع زیستی زئوپلانکتونها در تابستان در ایستگاه 2 ، در پاییز و زمستان در ایستگاه 1 ، و در بهاردر ایستگاه 5 بود. ترکیب گونه‌ای در فصول مختلف بر اساس ضرایب جاکارد و سورنسن به ترتیب 61/0 و 76/0 در فصول تابستان - پاییز ، و همچنین 56/0 و 72/0 درفصول پاییز- بهار بیشترین بود در حالیکه این مقادیر از شباهت به ترتیب در زمستان - پائیز 27/0 و 43/0 و در بهار - زمستان 30/0 و 47/0 درکمترین میزان بود. علاوه بر این بین فراوانی زئوپلانکتون ها با شوری (01/0 P و 68/0 (r=، اکسیژن محلول (01/0 P و 59/0 (r= - و کلروفیل a (01/0 P و 71/0 (r= ، بین زی توده و شوری زئوپلانکتون ها (01/0 P و 67/0 (r=، اکسیژن محلول (01/0 P و 54/0 (r= - و کلروفیل a (01/0 P و 68/0 (r=، دما با تنوع سیمپسون (05/0 P و 44/0 (r= و تنوع شانون (05/0 P و 51/0 (r= - و pH با تنوع مارگالف (05/0 P و 53/0 (r= همبستگی معنی داری وجود دارد. همچنین بر اساس آنالیز مولفه های اصلی PCA، مهمترین فاکتورهای مصب رودخانه حله به ترتیب، میزان کلروفیل a ، شوری، دما و pH بودند. این مطالعه می‌تواند در درک فرآیندهای اکولوژیکی و بیولوژیکی، جهت مدیریت پایدار شیلاتی مفید واقع شود. کلمات کلیدی: زئوپلانکتون، زی توده، فراوانی، تنوع زیستی، مصب رودخانه حله، خلیج فارس

ارتقاء امنیت وب با وف بومی