با توجه به مشکلاتی که حضور مس در فرایند سیانیداسیون طلا از کانسنگ­های مس-طلا از دیدگاه مصرف سیانید و جذب بر روی کربن فعال ایجاد می­کند، استفاده از سیانیداسیون آمونیاکی به‌عنوان یکی از راهکارهای مناسب برای رفع این مزاحمت ارائه‌شده است. نظر به گسترش تمایل به کاربرد روش­های زیستی در فراوری مواد معدنی به علت سازگاری بیشتر با محیط‌زیست و هزینه کمتر، در این پژوهش توانایی باکتری B . megaterium برای تولید سیانید و آمونیاک در دو محیط کشت براث مغذی و ویناس جهت استفاده در سیستم­های بیولیچینگ کانسنگ طلا-مس با عیار طلای 3/7 گرم در تن موردبررسی قرار گرفت. برای به حداکثر رساندن میزان تولید سیانید و بازیابی طلا، مقدار و شرایط رشد باکتری بررسی و بهینه شدند. حداکثر سیانید تولیدی در غلظت 3 گرم برلیتر گلایسین پس از 24 ساعت در محیط­کشت براث مغذی و ویناس به ترتیب ppm 8/29 و 5/47 حاصل شد. در این پژوهش از روش سطح پاسخ (طرح باکس بنکن) جهت بهینه‌سازی تولید باکتریایی آمونیاک استفاده شد و مدل تجربی و آماری برای تولید آمونیاک برحسب پارامتر­های متغیر در دو محیط کشت ویناس و براث مغذی حاصل شد. بر اساس آنالیز واریانس، به­ترتیب، اوره،کلسیم کلراید، زمان، محیط کشت و pH به­عنوان مؤثرترین پارامتر­ها بر تولید آمونیاک تعیین شدند. شرایط بهینه (2016 میلی­گرم بر لیتر آمونیاک) برای محیط کشت براث مغذی، غلظت کلسیم کلراید 03/11 گرم بر لیتر، غلظت اوره 8/7 گرم بر لیتر، 8/7=pH بدست آمد. شرایط بهینه­ برای محیط کشت ویناس (1974 میلی­گرم بر لیتر آمونیاک)، غلظت کلسیم کلراید 56/13 گرم بر لیتر، غلظت اوره 2/7 گرم بر لیتر، pH 9/7 تعیین شد. بازیابی طلا و مس در سه سیستم (1) بیوسیانیداسیون، (2) بیوسیانیداسیون آمونیاکی و (3) پیش‌درمان آمونیاکی زیستی بررسی شدند. نتیجه بیوسیانیداسیون کانسنگ تصفیه نشده با دانسیته پالپ %1 وزنی، بازیابی 49 درصد بود. نتایج مربوط به انحلال طلا و مس در تست بیوسیانیداسیون آمونیاکی در محیط کشت براث مغذی شامل گلایسین و اوره به ترتیب 2/9 و 5/33 درصد شد. بیشترین بازیابی مس در روش پیش­درمان آمونیاکی زیستی، مربوط به دانسیته پالپ %1 و کمترین بازیابی نیز مربوط به دانسیته پالپ 20 درصد به ترتیب 77 و 2/11 بدست آمد. بازیابی مس در محیط کشت براث مغذی نسبت به محیط کشت ویناس بیشتر بود. بیوسیانیداسیون خاک پیش­درمان شده در دانسیته پالپ %1 در محیط کشت ویناس و براث مغذی انجام گرفت که بازیابی طلا به ترتیب 97 و 76 درصد بدست آمد. با افزایش دانسیته پالپ تا %7 در محیط براث مغذی، بازیابی طلا به %75/1 کاهش یافت. با بررسی میزان بازیابی در سیستم بیوسیانیداسیون خاک اولیه و خاک پیش­درمان شده که به ترتیب %49 و %76 بودند نتیجه می­شود که پیش­درمان آمونیاکی تاثیر بسیار زیادی بر افزایش بازیابی طلا در بیوسیانیداسیون کانسنگ طلا-مس داشته است.