Skip to main content
SUPERVISOR
حسین بشری (استاد راهنما) رضا جعفری (استاد راهنما) مصطفی سعیدفر (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mozhgan Sabzalipoor
مژگان سبزعلی پورسراب سعیدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Application of rangeland health method and remotely sensed metrics in rangeland function assessment of Ghamishlou and Fereidonshar regions, Isfahan province
Assessing structure and function of range ecosystems is required for proper management of this valuable resource. Range health is known as a simple and effective method for evaluating the effects various management practices on rangeland function. This method uses 17 indicators to assess ecological processes status in rangeland ecosystems including site stability, hydrologic function and biological integrity. Remote sensing techniques are widely used to assess rangeland ecosystems because direct field methods are costly and time-consuming. This study aimed to evaluate function status of Ghamishlou (located in Steppe zone) and Meidanak rangeland (located in Semi-Steppe zone in Fereidonshahr), using rangeland health method and leakiness index (LI) as a remotely- sensed function metric. Three grazing zones were selected in Ghamishlou National Park including places grazed with “wild herbivores”, “wild herbivores and livestock”, and “only livestock” and 9 site replications were selected in each place. Three range places with various grazing pressure were selected in Semi-Steppe rangelands of Meidanak including 6 “slightly grazed”, 8 “moderately grazed” and 8 “severely grazed” sites. All the 17 rangeland health indicators were evaluated in each site, scored and -0/85) and SAVI index (r = -0/61) in Ghamishlou area. LI also had high negative linear correlation with land cover (r= -0/87 ) and NDVI (r = -0/79) in Meidanakarea. This study indicated high the potential of both field- based health and remote sensing techniques for assessing ecosystems functionality in Steppe and Semi-Steppe rangelands. Keywords: Rangeland ecosystem, Reference site, Hydrologic function, Leakiness index, OLI sensor
اکوسیستم‌های مرتعی یکی از بزرگترین اکوسیستم‌هاست که به طور طبیعی در همه قاره‌ها اتفاق می‌افتد. از این رو ارزیابی ساختار و عملکرد مرتع جهت مدیریت صحیح و حفظ این منابع با ارزش امری بسیار ضروری و مهم می‌باشد. روش سلامت مرتع بعنوان یک روش ساده و کارآمد می‌باشد که با این روش می‌توان در مورد تاثیر فعالیت‌های مدیریتی قضاوت نمود. این روش با استفاده از 17 شاخص فرایندهای اکولوژیکی اکوسیستم را ارزیابی کرده و سه صفت سلامت مرتع شامل پایداری خاک و رویشگاه، عملکرد هیدرولوژیکی و سلامت موجودات زنده را بررسی می‌نماید. از طرفی بدلیل هزینه‌بر و زمان‌بر بودن روش‌های اندازه‌گیری مستقیم استفاده از تکنیک سنجش از دوری و بکارگیری داده‌های ماهواره‌ای، اغلب موجب کاهش هزینه و افزایش دقت و سرعت مطالعات ارزیابی می‌گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد مراتع قمیشلو و فریدون‌شهر با استفاده از روش سلامت مرتع و متریک‌های سنجش از دور انجام شد. بدین منظور در منطقه استپی قمیشلو 3 سایت تحت چرای دام وحشی، سایت تحت چرای دام وحشی و اهلی وسایت تخریب شده تحت چرای دام اهلی از هر کدام به تعداد 9 سایت و در مرتع نیمه استپی میدانک فریدون‌شهر 3 سایت مرجع،مدیریت متوسط با فشار چرایی متوسط ومدیریت ضعیف بافشار چرایی زیاد به ترتیب از هرکدام تعداد6، 8، 8 سایت انتخاب گردید. سپس در هر سایت 17 شاخص سلامت مرتع مورد ارزیابی قرار گرفت و هر شاخص در 5 کلاس توصیفی (حاد، نسبتاحاد، متعادل، متعادل تا ناچیز و ناچیز تا عدم مشاهده) امتیازدهی شدند و سپس با توجه به جمع‌بندی امتیازهای مربوطه سه صفت سلامت مرتع مورد بررسی قرار گرفت.در نهایت سلامت مرتع در 3 کلاس سالم، در معرض خطر و ناسالم طبقه‌بندی گردید. جهت ارزیابی عملکرد مرتع با استفاده از داده‌های دورسنجی از تصاویر لندست 8 سنجنده OLI سال 2015 استفاده شد، پس از انجام تصحیح اتمسفریک بر روی تصاویر مناطق مورد مطالعه، منطقه قمیشلو به 30 زیرحوزه هیدرولوژیک با مساحت 7/6825 هکتار و میدانک به 22 زیرحوزه هیدرولوژیک با مساحت 9/3542 هکتار تقسیم شدند. در هر کدام از زیرحوزه‌های رستری شاخص LI در مقیاس زیرحوزه اندازه‌گیری و محاسبه شد. کارایی شاخص‌های هفده‌گانه بین دو منطقه استپی و نیمه استپی توسط آزمون من‌ویتنی ارزیابی شد و نتایج نشان دادکه که در منطقه استپی شاخص‌های شیار و خندق کارایی لازم را در ارزیابی سلامت مرتع نداشتند و در منطقه نیمه استپی شاخص‌های خندق و فرسایش بادی و رسوبگذاری کارایی چندانی در تعیین سلامت مرتع نداشتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل واریانس بین شاخص نشت طبقه‌بندی شده در کلاس‌های سلامت مرتع اختلاف معنی‌داری نشان داد بطوریکه با استفاده از آزمون توکی بین میانگین نشت طبقه سالم با نشت طبقه در معرض خطر و نشت طبقه ناسالم تفاوت نشان داده شد. بین شاخص LI در دو منطقه استپی و نیمه‌استپی نیز با توجه به آزمون t مستقل اختلاف معنی‌داری در سطح 01/0=? وجود داشت. همچنین همبستگی شاخص LI با پوشش زمینی و NDVI در منطقه نیمه‌استپی و همبستگی LI با پوشش زمینی و SAVI بدست آمد. نتایج نشان داد رابطه خطی منفی بین آن‌ها وجود دارد. نتایج نشان دادند که استفاده از این شاخص هیچ محدودیتی در برنامه‌های ارزیابی پایش مراتع مناطق استپی و نیمه استپی ندارند و با توجه به دقت و سرعت استفاده از داده‌های دورسنجی در این مطالعه جهت ارزیابی عملکرد این عرصه‌ها می‌توان استفاده نمود. کلمات کلیدی: اکوسیستم مرتعی، سایت مرجع، عملکرد هیدرولوژیکی، شاخص LI، دورسنجی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی

100%