دراین پروژه،امکان استفاده از بنتونیت و مکانیزم اثر آن در فرایند سینترسازی کانه آهن مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر افزایش بنتونیت در محدوده 1/0 تا 4/0 درصد بر نفوذپزیری بار سینترسازی و استحکام و احیاء پذیری و ساختار میکروسکوپی سینتر تولیدی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی این بود که با افزایش بنتونیت از 1/0 تا 4/0 درصد ، زمان پخت سینتر کاهش یافت ومقداری از مخلوط نیز اضافه ماند که این مطلب نشان دهنده افزایش نفوذپذیری در همه نمونه ها بود.با افزودن 1/. تا 4/. درصد بنتونیت ،درصد تخلخل در نمونه ها از 5/31 % تا 8/59 %افزایش یافت ولی در مورد احیاءپذیری، نمونه های حاوی 1/0و2/0 درصد بنتونیت بدلیل افزایش تخلخل ،از احیاءپذیری بهتری برخوردار شدند، ولی درنمونه های حاوی 3/0 و 4/0 درصد بنتونیت برخلاف افزایش تخلخل، باتشکیل فازهای شیشه ای سیلیکاتی و پوشاندن سطح ذرات اکسید آهن ،احیاءپذیری کاهش یافت. همچنین پس از بررسی نتایج بدست آمده از آزمون استحکام ،مشخص شد که افزایش بنتونیت از 1/. تا 3/. درصد تاثیر چندانی روی استحکام نمونه ها نداشته و فقط نمونه حاوی 4/. درصد بنتونیت استحکام کمتری پیدا کرده است. از نظر ساختاری ،با افزایش 1/0 تا 4/0 درصد بنتونیت ،مقدار فازهای سیلیکاتی افزایش یافته و مقدار فازهای سوزنی کلسیمی کاهش یافتند