Skip to main content
SUPERVISOR
Saeed Soltani Kopaei,Reza Jafari
سعید سلطانی کوپائی (استاد راهنما) رضا جعفری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mahboubeh Fathi
محبوبه فتحی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1389

TITLE

Comparision of FAO - UNEP , MEDALUS and MICD Models for Mapping Desertification Severity ( Case Study : Jarghoyeh Sofla Region , Esfahan Province )
Desertification has been identified as an important global issue by United Nations in 1977 and nowadays its deleterious impacts on one billion people over 100 countries has proven as a huge eco-social and environmental calamity. It is defined as land degradation by one or combination of wind and water erosion, salinization, vegetation degradation, natural and anthropological factors. Although all of above mentioned processes and factors are not necessary for desertification occurrence in every temporal and spatial scale, however, these factors in particular anthropological factors play substantial role. In order to combat desertification, the development of some suitable management models and approaches can help to alleviate desertification severity and prevent its extension. Therefore, knowledge of desertification processes, intensifying factors and also awareness from weak and strong point of these processes is too important to be evaluated. In present research, three models including FAO-UNEP, MEDALUS and MICD were applied to the Jarghuieh Sofla region in Isfahan Province to map the current status of desertification. This study also aimed to compare the results of the models and suggest the most suitable one in the region. First, the most important desertification indicators and indices were identified. Then the indicators and indices were assigned a value based on their effects on desertification in each model and current desertification status maps were produced. Based on MEDALUS model, about 14.4% and 85.6% of the region were Keywords: Desertification Processes, Mapping Desertification Severity, MEDALUS And MICD
بیابان زایی پدیده ای است که سازمان ملل متحد به عنوان یک مشکل مهم جهانی در کنفرانس بیابان زدایی ملل متحد در سال 1977 (نایروبی) رسماً مورد شناسایی قرار داد و امروزه آثار زیانبار آن برای بیش از یک میلیارد نفر ساکن در 100 کشور به عنوان یک معضل بزرگ اقتصادی- اجتماعی و محیطی به اثبات رسیده است. به بیان دیگر بیابان زایی عبارت است از کاهش استعداد اراضی بوسیله یک یا ترکیبی از فرآیندهای فرسایش آبی و بادی، شوری زایی، تخریب پوشش گیاهی و غیره تحت تاثیر عوامل بالقوه طبیعی و انسانی. اگرچه برای انجام این فرآیندها حضور تمامی این عوامل الزامی نیست، لیکن هرجا و هر زمان که بیابان زایی رخ می دهد، این عوامل و به خصوص عوامل انسانی، نقش مهمی ایفا می کنند. برای مقابله با بیابان زایی می توان با ارائه راهکارها و مدل های مدیریتی مناسب، از شدت این پدیده کاست و از گسترش و پیشروی آن جلوگیری به عمل آورد. در این راه، شناخت فرآیندهای بیابان زایی و عوامل بوجود آورنده و تشدیدکننده آن و همچنین آگاهی از شدت و ضعف این فرآیندها و عوامل، مهم و ضروری است که باید مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. در این تحقیق، از سه مدل FAO-UNEP، MEDALUS و MICD استفاده شده تا علاوه بر پهنه بندی شدت بیابان زایی منطقه جرقویه سفلی، مقایسه مدل های مربوطه انجام شود و در نهایت مدل برتر ارائه گردد.در مرحله اول، مهمترین عوامل، معیارها و شاخص هایی که مسبب ایجاد این فرآیند در نواحی تحت تاثیر بوده، شناسایی شدند. سپس با توجه به روش کار هر سه مدل، نقشه وضعیت فعلی منطقه تهیه شد.بر اساس روش کار مدل مدالوس، در حدود 4/14 درصد از سطح منطقه در کلاس شدید (III) بیابان زایی و حدود 6/85 درصد از منطقه در کلاس بسیار شدید (IV) بیابان زایی قرار دارند. بر اساس نتایج حاصل از مدل MICD در حدود 5/7 درصد از سطح منطقه در کلاس متوسط (III) بیابان زایی، 5/49 درصد در کلاس زیاد (IV) بیابان زایی و حدود 43 درصد در کلاس اوج (V) بیابان زایی قرار دارند و بر اساس نتایج حاصل از مدل FAO-UNEP در حدود 9/1 ، 4/0 و 7/97 درصد از سطح منطقه به ترتیب در کلاس ناچیز (I) ، متوسط (II) و کلاس شدید (III) بیابان زایی طبقه بندی شده اند.در نهایت با توجه به بررسی های انجام شده، مدل مدالوس نسبت به دو مدل دیگر از مزایای بیشتری برخوردار می باشد. این مدل در صورت اعمال نظر کارشناسی مناسب و توجه به شرایط و ویژگی های منطقه مطالعاتی می تواند ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی را بهتر از مدل های FAO-UNEP و MICD مورد بررسی قرار دهد. کلمات کلیدی : پهنه بندی شدت بیا بان زایی، فرآیندهای بیابان زایی، مدالوس وMICD

ارتقاء امنیت وب با وف بومی