Skip to main content
SUPERVISOR
مهدی قیصری (استاد راهنما) پریا شجاعی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohammadreza Kavei
محمدرضا کاوئی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396

TITLE

Determination of water requirement and providing irrigation management program of Nazhvan park landscapes
In the urban green space due to the microclimate, plant species diversity, plant density and size of the canopy, especially in dry areas with scarcity of water resources such as Isfahan, it is necessary to determine green space water requirement for irrigation scheduling. The aim of this study was to determine water requirement of four important areas of green space of park Nazhvan and comparison with the volume of water that have been used in the current management. Reference evapotrairation calculated by using meteorological data and FAO-Penman-Monteith method. Water demand of green space were calculated using WUCOLS method. The results showed that the maximum water requirement of green space occurred in June and July, and time and amount of maximum water requirement for different green space in the park Nazhvan was vary. The highest difference in annual water requirements among different green space was 23 percent, between green space of Nasrbridge-Luleh Park and Manibridge-Nasrbridge. The cumulative volume of water demand in spring and summer was 280, 220, 145 and 115 thousand cubic meters for Nasrbridges-Luleh Park, Bishehroghani, Manibridge-Nasrbridges and Mirza Kochakkhan Park, respectively. Whereas, the total volume of applied water for two mention seasons in the last years was 870 thousand cubic meters. Overall, applied water in the Nazhvan was 12.5% more than the net water requirement. However, due to low irrigation efficiency and mismanagement, the branches of trees were exposed to dryness and Nazhvan was faced with a reduction of size of the canopy. Factors such as technical mistake in the design, selection of materials and implementation of pressurized irrigation systems, using traditional irrigation method with low efficiency, and unsuitable irrigation management caused water stress occurred in green space of Nazhvan. Given green space water requirement and the amount of available water in Nazhvan, traditional irrigation method and sprinkler irrigation system are not suitable. However, it is possible to irrigate green space of the Nazhvan without water stress with using a technical and accurate drip irrigation system with good implementation and strict scientific management by using same available water amount. Keywords : Nazhvan parks, water requirements, intercropping, green space ratio, FAO-Penman-Monteith.
در عرصه های فضای سبز شهری به دلیل وجود خرد اقلیم های متفاوت، تنوع گونه های گیاهی، تراکم کاشت مختلف و اندازه تاج پوشش درختان و مخصوصاً در مناطق خشک با کمبود منابع آب نظیر اصفهان، تعیین نیاز آبی فضای سبز برای برنامه ریزی آبیاری ضرورت دارد. هدف از این تحقیق برآورد نیاز آبی چهار عرصه مهم فضای سبز پارک ناژوان و مقایسه آن با حجم آب مصرف شده در مدیریت فعلی می باشد. تبخیر- تعرق مرجع با استفاده از داده های هواشناسی از روش فائو پنمن-مانتیث محاسبه گردید. نیاز آبی عرصه های فضای سبز با استفاده از روش WUCOLS محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین نیاز آبی فضای سبز در ماه های جوئن و جولای رخ داد و زمان وقوع و مقدار نیاز آبی برای عرصه های مختلف در پارک ناژوان متفاوت بود. بیشترین تفاوت نیاز آبی سالانه بین تمام عرصه ها برابر 23 درصد بین عرصه های پل نصر- پارک لوله و پل مانی- پل نصر مشاهده شد. حجم نیاز آبی فصل بهار و تابستان در عرصه های پل نصر- پارک لوله، بیشه روغنی، پل مانی- پل نصر و پارک میرزا کوچک خان به ترتیب 280، 220، 145 و 115 هزار مترمکعب بود. این در حالی است که مجموع حجم آب مصرفی برای این عرصه ها، در دو فصل مذکور در سال های گذشته 870 هزار مترمکعب بوده است. به‌طورکلی مقدار آب مصرفی در ناژوان 5/12 درصد بیشتر از نیاز آبی خالص عرصه های فضای سبز می باشد، اما به دلیل راندمان کم سیستم‌های آبیاری و سوء مدیریت، سرشاخه های درختان در معرض خشکیدگی بوده و ناژوان با کاهش حجم تاج پوشش مواجه است. عواملی نظیر اشکال فنی در طراحی، انتخاب لوازم و اجرای سامانه های آبیاری تحت فشار اجرا شده و همچنین استفاده از آبیاری سنتی با راندمان کم و اشکال در برنامه آبیاری و عدم تناسب زمانی و مکانی آب کاربردی با نیاز آبی عرصه های فضای سبز، موجب ایجاد تنش رطوبتی در فضای سبز ناژوان شده است. با توجه به نیاز آبی عرصه های فضای سبز ناژوان و مقدار آب موجود، روش آبیاری سنتی و سیستم آبیاری بارانی مناسب نیستند. اما می توان با استفاده از یک سیستم آبیاری قطره ایعلمی و دقیق خوب اجراشده با مدیریت علمی با همین مقدار آب موجود، فضای سبز ناژوان را بدون استرس آبی آبباری نمود. کلمات کلیدی: پارک ناژوان، نیاز آبی، کشت مخلوط، ضرایب فضای سبز، فائو- پنمن- مانتیث.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی