SUPERVISOR
Masoud Alikhani,Hamid reza Rahmani,Rahman Jahanian
مسعود علیخانی (استاد راهنما) حمیدرضا رحمانی (استاد راهنما) رحمان جهانیان (استاد راهنما)
STUDENT
MAHRAN LAIKA
مهران لایقه
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1390
TITLE
Effect of Dietary Levels of Protein, Arginine and Threonine on Productive Performance, Immune Responses and Intestinal Morphology in Coccidia-Challenged Broiler Chicks
The present study was conducted to investigate the effect of different levels of crude protein (Cp), arginine (Arg) and threonine (Thr) on productive performance, immune responses and intestinal morphology in coccidia-challenged broiler chickens, three separate experiments was conducted, each using 288 one-day-old broiler chickens were randomly distributed among 6 experimental treatments with 8 replicate pens of 12 broiler chickens each. In the first experiment, experimental treatments included three levels of the graded levels of dietary crude protein (110, 100 and 90% of the standard recommendations during different growth periods). The second experiment dietary included of three levels of Arg (100, 105, and 110% of the standard recommendations during different growth periods) were examined and in the third experiment three levels of dietary threonine (100, 110, and 120% of the standard recommendations was used during different growth periods. From 16 to 20 d of age, half of the replicate pens of each treatments were orally challenged with a mixture of Eimeria species (acervulina, tenella, maxima, and necatrix). data set was analyzed as a 3 × 2 factorial arrangement, Results were considered statistically significant when P 0.05. The results of the first experiment showed that Average Daily Gain (ADG) during the whole period in the infected group was significantly lower than the healthy group. The broilers fed with the diet containing 90% crude protein increased feed conversion ratio (FCR) during the all experimental periods, the higher levels of CP improved the FCR of broiler. Coccidial challenge increased FCR during the total period (1 to 42 d of age) compared with non-infected groups. The carcass yield decreased in the broilers challenged with coccidiosis. Antibody titers against Newcastle disease virus (NDV) and sheep red blood cells (SRBC) was not affected by any experimental treatments. The results of intestinal morphology showed that villus height (VH) and villus height to crypt depth ratio (VH:CD) and also the surface area of villus were improved in broilers fed with the dietary crude protein of 110%, but under the influence of coccidiosis, the villus height and villus height to crypt depth ratio reduced while the crypt depth (CD) increased. In the second experiment, Coccidial challenge increased feed conversion ratio (FCR), while 110% of Arg supplementation improved FCR values during both grower and finisher periods. Although coccidial challenge increased FCR value in control broiler chickens (100% of Arg), dietary Arg supplementation of 105 and 110% improved FCR values during the grower period, resulted in an Arg × coccidiosis interaction. Subjecting the broiler chickens to coccidiosis reduced liver weight and carcass yield . Dietary Arg supplementation increased VH:CD ratio. On the other hand, both VH and VH:CD ratio were decreased in coccidial-infected broiler chickens. In addition, supplemental Arg reduced fecal oocyst count, which the lowest count assigned to the broiler chickens fed 110% of Arg. Dietary supplementation of 110% Arg improved morphological indices in coccidia-challenged broiler chickens, while it had no obvious impact in untreated ones, resulted in the Arg × coccidiosis interactions. Results in the third experiment showed that the coccidia -infection increases the FCR in grower and finisher periods, while supplemental Thr reduced the negative effects of Eimeria on growth performance. In addition, supplemental Thr increased relative weight of the thymus in chickens infected. None of the immune response was affected by the Thr × coccidiosis interactions The results of the intestinal morphology showed that only the CD was affected by the Thr × coccidiosis interactions. In addition, supplemental Thr reduced fecal oocyst count in the infected-broiler chicks but this effect was not significant. The present findings showed that supplementing the diets with Arg or Thr above the recommended values could ameliorate negative effects of Eimeria on growth performance and morphological indices of broiler chickens. Keywords: Broiler chickens, Arginine, Threonine, Protein, Coccidiosis, Intestinal morphology, Growth performance, Immune Responses.
به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین خام، آرژنین و ترئونین جیره بر عملکرد، پاسخ های ایمنی و مورفولوژی روده در جوجه های گوشتی تحت تنش کوکسیدیوز، سه آزمایش جدا هر کدام با استفاده از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 و به مدت 42 روز در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام پذیرفت. تیمارهای مورد مطالعه در آزمایش اول شامل سه سطح پروتئین خام (110، 100 و 90 درصد توصیه راس 308 ) و دو حالت کوکسیدیوز (مثبت و منفی )، در آزمایش دوم شامل سه سطح آرژنین (110، 105 و 100 درصد توصیه راس 308 ) و دو حالت کوکسیدیوز (مثبت و منفی ) و در آزمایش سوم شامل سه سطح ترئونین (120، 110 و 100 درصد توصیه راس 308 ) و دو حالت کوکسیدیوز (مثبت و منفی ) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که میزان اضافه وزن روزانه در کل دوره در گروه آلوده به طور معنی داریکمتر ازگروه سالم بوده است. صفت خوراک مصرفی تحت تاثیر هیچ یک از تیمارها قرار نگرفت. کاهش 10 درصد پروتئین در کل دوره باعث افزایش ضریب تبدیل شد اما این مولفه در سطح پروتئین بالا بهبود یافت. چالش کوکسیدیوز باعث افزایش ضریب تبدیل در گروه بیمار شد. درصد لاشه در گروه دریافت کنند کوکسیدیوز کمتر از گروه سالم بود از سوی دیگر با افزایش سطح پروتئین، چربی بطنی کاهش و در صد لاشه در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت. وزن نسبی طحال و تیموس با کاهش 10 درصد پروتئین جیره کاهش یافت. تیتر انتی بادی علیه ویروس بیماری نیوکاسل و گلبول قرمز گوسفندی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت وتنها تیتر ثانویه علیه نیوکاسل تحت تاثیر کوکسیدیوز کاهش یافت (05/0 P). ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و همچنین مساحت سطح پرز با افزایش 10 درصد پروتئین جیره بهبود یافت، و تحت تاثیر چالش کوکسیدیوز هم ارتفاع پرز و هم نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت کاهش یافت و عمق کریپت افزایش پیدا کرد. نتایج آزمایش دوم نشان می دهد که افزایش سطح آرژنین جیره تا 110 درصد نیاز باعث کاهش معنی دار خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل در کل دوره شده است. از طرفی چالش کوکسیدیوز باعث کاهش معنی داری در اضافه وزن روزانه و افزایش ضریب تبدیل در دوره رشد، پایانی و کل دوره شد. اثر متقابل سطح آرژنین و چالش کوکسیدیوز بر ضریب تبدیل معنی دار شد و بهترین ضریب تبدیل در جوجه های آلوده که سطح 110 آرژنین دریافت کرده بودند مشاهده شد. بین اندام های لنفاوی تنها وزن نسبی تیموس تحت چالش کوکسیدیوز کاهش یافت وهمچنین افزایش سطح آرژنین تا 110 باعث کاهش وزن این اندام شد. اثر متقابل سطح آرژنین و عفونت کوکسیدیوز بر تیتر آنتی بادی اولیه علیه ویروس نیوکاسل معنی دار بود (01/0 P) به گونه ای که با افزایش سطح آرژنین جیره تا سطح 110 درصد از تاثیرات منفی کوکسیدیوز کاسته شد. کمترین عمق کریپت وضخامت لایه ماهیچه ای، و بیشترین نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت به سطح 110 آرژنین تعلق گرفت (05/0 P). چالش کوکسیدیوز باعث کاهش ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و مساحت سطح پرز شد، بعلاوه ضخامت لایه ماهیچه ای تحت تاثیر عفونت افزایش یافت (05/0 P). عرض پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت(01/0 P)، عمق کریپت (05/0 P)، مساحت سطح پرز (01/0 P) و ضخامت لایه ماهیچه ای (05/0 P) تحت تاثیر تقابل ارژنین و کوکسیدیوز قرار گرفت. القای کوکسیدیوز باعث افزایش معنی داری در تعداد اووسیت شده اما افزایش سطح آرژنین تا 110 درصد باعث کاهش معنی دار در شمارش اووسیت گردید. نتایج آزمایش سوم نشان داد که صرف نظر از کوکسیدیوز سطوح افزایشی ترئونین باعث افزایش اضافه وزن روزانه شد(01/0 P). از طرفی، کوکسیدیوز باعث کاهش (01/0 P) میزان اضافه وزن روزانه در کل دوره شد. افزایش سطح ترئونین مخصوصا تا سطح 120 درصد باعث افزایش میزان خوراک مصرفی در کل دوره (01/0?P) شد. از طرفی این میزان تحت چالش کوکسیدیوز افزایش یافت (01/0 P). سطح ترئونین 110 درصد در کل دوره (05/0 P) بهترین ضریب تبدیل را به خود اختصاص داد. چالش کوکسیدیوز باعث افزایش ضریب تبدیل در دوره رشد و پایانی و کل دوره شد (01/0 P) اما سطوح افزایشی ترئونین باعث کاهش اثرات منفی کوکسیدیوز و بهبود ضریب تبدیل شده است. در بین اندام های لنفاوی تنها تیموس تحت تاثیر اثر متقابل ترئونین و چالش کوکسیدیوز قرار گرفت که افزایش سطح ترئونین باعث افزایش معنی داری در وزن نسبی تیموس در جوجه های آلوده شد (05/0 P). هیچیک از پاسخ های ایمنی علیه نیوکاسل و یا گلبول قرمز گوسفندی در تیتر اولیه و یا ثانویه تحت تاثیر قرار نگرفت. نتایج مورفولوژی روده بیان می کند که طول پرز، عمق کریپت و ضخامت لایه ماهیچه ای تحت تاثیر سطح ترئونین قرار گرفت، به علاوه کوکسیدیوز باعث کاهش معنی داری در برخی شاخص های مورفولوژی روده و تخریب لایه اپتلیال گردیده و باعث افزایش معنی داری در شمارش اووسیت شد، در بین شاخص های مورفولوژی روده تنها عمق کریپت تحت تاثیر اثر متقابل سطح ترئونین و چالش کوکسیدیوز قرار گرفت . ترئونین هم باعث کاهش غیر معنی داری در شمارش اووسیت شد. به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش سطوح آرژنین و ترئونین جیره میتواند اقدام مناسبی برای کاهش اثرات منفی کوکسیدیوز بر عملکرد جوجه و اثرات مخرب آن بر مورفولوژی روده باشد. کلمات کلیدی: کوکسیدیوز، آرژنین، ترئونین، پروتئین، جوجه گوشتی، پاسخ ایمنی، مورفولوژی روده، عملکرد رشد