Skip to main content
SUPERVISOR
Sadeghi Mohammad,Farzad Hashemzadeh
محمد صدقی (استاد راهنما) فرزاد هاشمزاده (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohsen Moaiedi
محسن مویدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Effect of feed form on performance and body weight uniformity of commercial laying pullet
The purpose of this study was to investigate the effect of mash and pellet feed physical form during different rearing period on performance, uniformity and gastrointestinal track changes of laying pullets. A total of 340 pullet of Hy-line (W36) were randomly distributed between five treatments (three treatment with 6 replicates and two treatment with 8 replicates) of 10 birds each. The experimental treatments included A) the birds that fed with mash form during fourteen weeks, B) pellet feed during the first 4 weeks and mash feed for 5 th to 14 th weeks, C) pellet fed for the first 8 weeks and mash feed for the next six weeks, D) pellet feed for the first 12 weeks and mesh feed for the last two weeks, E) pellet feed for the whole fourteen weeks. Daily weight gain (DWG), feed intake (FI) and feed conversion ratio (FCR) were measured every other week. At the age of 14 weeks, one bird from each replicates was randomly selected, weighted and killed. After dissection, the relative weight and length of the digestive organs were measured. In addition, the pH of gizzard contents were measured. The results showed that the birds fed pellet diets (treatments B to E) had higher FI and DWG compared with mash form (p 0.05) during first two weeks. The average of FI in treatments that used pellet feed were higher when compared with those fed mash feed (p 0.05). Between the 4 th to 6 td weeks, the average FI in pullets that fed pelleted diet for first 4 weeks (treatment B), was higher when compared with pullets that fed with mash feed (p 0.05). No significant differences in performance parameters were observed between treatments during 8 th to 10 th weeks of experimental period. The FI increased in treatment E during 9-10 weeks of experiment (p 0.05). In 12 th weeks, treatment E had better FCR comper to A (p 0.05). Totally, C, D and E treatments had greater FI compared to treatment A during total experimental period (p 0.05). The gizzard weight in the birds fed mash diet was significantly lower than other treatments. There were no significant changes in length of digestive organs between the treatments that fed mash and pellet feed. In conclusion, pellet feeding at least for first four weeks showed improved DWG, FCR and body weight uniformity as compared with mash feed. Keywords: pellet fed, mash fed, uniformity, pullet
این مطالعه با هدف تاثیر فرم فیزیکی خوراک آردی و پلت شده در دوره های مختلف پرورش بر عملکرد، یکنواختی وزن و تغییرات دستگاه گوارش جوجه های تخمگذار انجام شد. در این طرح از 340 قطعه پولت هایلاین) 36 (W-در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (سه تیمار با شش تکرار، دو تیمار با هشت تکرار) با ده پرنده در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل A) از صفر تا 14 هفتگی خوراک آردی، B) از صفر تا چهار هفتگی خوراک پلت شده و ازپنج تا 14 هفتگی خوراک آردی، C) از صفر تا هشت هفتگی خوراک پلت شده و از نه تا 14 هفتگی خوراک آردی، D) از صفر تا 12 هفتگی خوراک پلت شده و از 13 تا 14 هفتگی خوراک آردی، E) از صفر تا 14 هفتگی خوراک پلت شده بود. افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی هر دو هفته اندازه گیری شد. در سن 14 هفتگی یک پرنده از هر تکرار به صورت تصادفی وزن و کشته شد. بعد از تشریح لاشه، وزن نسبی و طول اندام های گوارشی اندازه گیری شد. علاوه بر این،pH محتویات سنگدان اندازه گیری شد. نتایج حاصل از دو هفته اول نشان داد که پرندگانی که با خوراک پلت شده تغذیه شده بودند (تیمار B تا (E نسبت به خوراک آردی(A) مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه بهتری داشتند (05/0P ). با این حال هیچ گونه تفاوت معنی داری بین ضریب تبدیل غذایی و ضریب تغییرات مشاهده نشد. از 15 تا 28 روزگی، چهار تیمار (B تاE ) با خوراک پلت شده و یک تیمار با خوراک آردی تغذیه شدند، جوجه‌های دریافت کننده تیمار پلت میانگین مصرف خوراک بهتری نسبت به خوراک آردی داشتند (05/0P ). در 4 تا 6 هفتگی، پرنده‌های مصرف کننده‌ی خوراک پلت تا چهار هفتگی (B) نسبت به جوجه های تغذیه شده با خوراک آردی، میانگین مصرف خوراک روزانه بالاتری داشتند (05/0P ). اختلاف معنی داری در پارامترهای عملکرد بین تیمارها در طول روزهای 56 تا 70 روزگی مشاهده نشد. مصرف خوراک روزانه در تیمار(E) در هفته نه تا 10 آزمایش افزایش یافت (05/0P ). در هفته 12 ام آزمایش، تیماری که از صفر تا 98 روزگی خوراک آردی مصرف کرده بود (A) بهترین ضریب تبدیل خوراک را داشت (05/0P ). به طور کلی از سن صفر تا 98 روزگی تیمارهایی که با خوراک پلت شده تغذیه شده بودند مصرف خوراک بیشتری داشتند و تیمارهای E و A به ترتیب بیشترین و کمترین مصرف خوراک را داشتند (05/0P ). وزن سنگدان در پرندگانی که با خوراک آردی تغذیه شده بودند به صورت معنی داری بیشتر از دیگر تیمارها بود (05/0P ). طول دستگاه گوارش در تیمارهای دریافت کننده خوراک آردی نسبت به تیمارهایی که با خوراک پلت تغذیه شده بودند تفاوت معنی داری نداشت. خوراک پلت شده باعث افزایش وزن روزانه، میانگین مصرف خوراک و کاهش ضریب تبدیل خوراکی در مقایسه با خوراک آردی می شود. نتایج این آزمایش اشاره به آن داشت که پولت هایی که حداقل چهار هفته اول آزمایش با خوراک پلت تغدیه شده بودند، میانگین اضافه وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب تغییرات وزن بهتری داشتند. کلمات کلیدی : خوراک پلت، خوراک آردی، یکنواختی وزن، جوجه تخم گذار

ارتقاء امنیت وب با وف بومی