Skip to main content
SUPERVISOR
Gholam-Reza Ghorbani,Ali Sadeghi sefidmazgi
غلامرضا قربانی خراجی (استاد راهنما) علی صادقی سفیدمزگی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Atieh Pazki
عطیه پازکی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Effect of Physical Forms of Starter and Hay on Performance and Rumen Development of Dairy Calves
In order to investigate the effect of physical form of starter and hay on dairy Holstein calves performance, 52 males of Holstein dairy calves were used in a completely randomized design. Dietary treatments were: 1) ground (G), 2) texturized (steam flake corn and steam flake barley (,) T), 3) pellet (P) and 4) ground+10 % forage (GF). All calves were weaned at d 50.All diets were formulated to be isoenergetic and isonitrogenous. Rumen fluid samples were collected via a stomach tube at d 35 and 70 of the study. 12 calves were slaughtered at d 70. The starter intake and Average daily gain (ADG) were influenced by the treatments at pre weaning ( P 0.05), post weaning and the whole trail ( P 0.0001). Also, starter intake and ADG for calves use GF was highest. There were no differences in feed efficiency among treatments during pre-weaning and post weaning. But, there were significant difference in feed efficiency between treatments at the whole trail ( P = 0.01).Final and weaning weight were affected by the treatments at weaning ( P = 0.01) and trail end ( P 0.0001). Final and weaning weights for calves fed with GF were highest. Body measurements such as hip width, hip height, body length, wither height and heart girth were not significantly different among the treatments during pre-weaning and post weaning .The stomach size was influenced by the treatments at pre weaning ( P = 0.01), and post weaning ( P 0.01). Stomach size for calves fed with GF was highest. VFA and Ammonia-N concentration were influenced by the treatments ( P = 0.01) at post weaning. Ruminal pH was influenced by the treatments ( P 0.0001) at post weaning and ruminal pH was highest for the calves fed the GF diet. dry and organic matter digestibility at pre weaning and post weaning, and crud pr digestibility at post weaning were influenced by the treatments ( P 0.01), and these were lowest for the calves fed the G diet. The thickness of the epithelial( P = 0.05), Length and circular muscles layer thickness, the total thickness of the muscles, the total thickness of the wall, and creatine layers, Papillae length and Papillae width were influenced by the treatments ( P 0.01). The thickness of the epithelial and creatine layer and Papillae width were lowest for the calves fed the GF diet. In conclusion, the result indicated that adding forage along with concentrate improved performance and rumen development of dairy Holstein calves. Keywords: Holstein Calf -Starter diets- Forage- Papillae- Rumen development
به منظوربررسی تأثیرات شکل فیزیکی خوراک و علوفه بر عملکرد گوساله های شیری هلشتاین، آزمایشی با استفاده از 52 رأس گوساله نر در قالب یک طرح کامل تصادفی با 4 تیمار انجام گردید. تیمارهای آزمایشی در این پژوهش شامل: 1) استارتر آردی، 2) استارتر آجیلی (شامل: ذرت وجو بخار داده و ورقه شده)، 3) استارتر پلت و 4) استارتر آردی با10% علوفه بودند. خوراک ها از نظر پروتئین و چربی تقریباً یکسان بودند. همه گوساله ها بر اساس سن و در سن 50 روزگی از شیر گرفته شدند. نمونه گیری ها از مایع شکمبه توسط پمپ وکیوم و لوله مری و در سن های 35 و 70 روزگی انجام گرفت. دوازده رأس گوساله در سن 70 روزگی کشتار شدند. مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه در قبل از شیرگیری (05/0 P )، بعد از شیرگیری و کل دوره (0001/0 P ) تحت تأثیر تیمارها قرارگرفتند و در گوساله های مصرف کننده 10% علوفه بالاترین بود. بازده خوراک بین تیمارها در دوره قبل و بعد از شیرگیری تفاوت معنی داری نداشت اما در کل دوره آزمایش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرارگرفت (01/0 = P ) وتیمار آجیلی از نظر عددی بازده خوراک بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشت. همچنین وزن ازشیرگیری (01/0 = P ) و وزن در انتهای دوره (0001/0 P ) تحت تأثیر تیمار آزمایشی قرار گرفت و تیمار شامل10% علوفه وزن بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشت. در اندازه گیری ابعاد بدن مانند: عرض هیپ، ارتفاع هیپ، طول بدن، ارتفاع جدوگاه و دور سینه در قبل و بعد از شیرگیری بین تیمارها تفاوتی وجود نداشت اما در تمامی این موارد هم تیمار شامل 10% علوفه از نظر عددی مقدار بالاتری از اندازه بدن را به خود اختصاص داد. عمق شکم در قبل از شیرگیری (01/0= P ) و بعد از شیرگیری (01/0 P ) تحت تأثیر تیمارها قرارگرفت و تیمار شامل 10% علوفه دور شکم بالاتری نسبت به سایر تیمارها داشت. غلظت کل اسیدهای چرب فرار و ازت آمونیاکی در قبل از شیرگیری تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند ولی در بعد از شیرگیری تحت تأثیر تیمارها قرارگرفتند (01/0 P = ) و در تیمار شامل 10% علوفه بترتیب کمترین و بیشترین بودند. pH شکمبه در بعد از شیرگیری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفت (0001/0 P ) و در تیمار شامل 10% علوفه بالاترین بود. قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام در بعد از شیرگیری تحت تأثیر تیمارها قرارگرفتند (01/0 P ) و در تیمار آردی پایین ترین بودند و در تیمار شامل 10% علوفه بالاترین بودند. ضخامت ماهیچه حلقوی، طولی، مجموع ضخامت ماهیچه ها، ضخامت کل دیواره، ضخامت لایه کرآتینه، ضخامت لایه اپیتلیوم (05/0 P = )، طول و عرض پاپیلا تحت تأثیر تیمارها قرارگرفتند (01/0 P ). ضخامت لایه اپیتلیوم، ضخامت لایه کرآتینه و عرض پاپیلا در تیمار شامل 10% علوفه کمترین بودند و ضخامت ماهیچه حلقوی، طولی، مجموع ضخامت ماهیچه ها وضخامت کل دیواره در تیمار شامل 10% علوفه بالاترین بودند. نتایج نشان داد که حضور10% علوفه در کنار کنسانتره آردی سبب بهبود عملکرد و توسعه شکمبه در مقایسه با سایر تیمارها در گوساله های شیرخوار هلشتاین می شود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی