Skip to main content
SUPERVISOR
Esmaeel Landy,Parviz Ehsanzadeh,Jamshid Razmjoo ghalaie
اسماعیل لندی (استاد مشاور) پرویز احسان زاده (استاد مشاور) جمشید رزمجو (استاد راهنما)
 
STUDENT
Ensiye Ashrafi
انسیه اشرفی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386

TITLE

Effect of seed priming and irrigation regimes on yield, yield components and grain quality of safflower cultivars
This experiment was conducted at the Agricultural Research Farm of Isfahan University of Technology in 2007-2008 to evaluate the effects of seed treatment and the level of soil moisture on three safflower cultivars. A split plot factorial arrangement was used in a randomized complete block design with three replications. Main-plot consisted of three irrigation regimes (60, 105 and 140 mm cumulative evaporation from Class A pan) and sub-plot consisted of two seed treatments (control and hydropriming) and three safflower cultivars (Kuseh, PI and IL111) which had been performed in the form of factorial experiment. Hydropriming for six hours was the best among the other priming, selected, and applied on three cultivars. The duration from planting to button formation, 50% flowering and 100% flowering stage were significantly shorter in hydropriming than in control. The duration from planting to all growth stages was higher in Kuseh compared to IL111 and PI cultivars. The level of soil moisture did not affected the duration of any growth stages. Plant hight, leaf area index, plant dry matter, number of buttons per plant, number of grains per button, grain weight and harvest index were higher in hydropriming compared to control. Plant hight, plant dry matter, number of buttons per plant, number of grains per button, grain weight and harvest index were reduced as the level of soil moisture was decreased. Leaf area index and plant dry matter were not significantly affected by the level of soil moisture at 50% flowering stage. Regardless of the level of soil moisture and cultivar, the grain yield was 35% more in hydropriming than control. The grain yield was more at higher level of soil moisture and in Kuseh than in IL111 and PI. The oil percentage and oil yield was higher in hydropriming compared to control and in Kuseh than in IL111 and PI. The oil percentage was significantly affected by the level of soil moisture. However, the oil percentage decreased as the level of soil moisture was reduced while; the protein percentage was increased as the level of soil moisture was reduced. The highest amount (1068/5 kg.ha -1 ) of oil yield and the highest amount (1010/3 kg.ha -1 ) of protein yield were obtained from Kuseh in hydropriming and the lowest amount (305/4 kg.ha -1 ) of oil yield and the lowest amount (500/4 kg.ha -1 ) of protein yield were achieved from PI in control. The results from this experiment show that to obtain the optimum yield from spring planting in areas with similar condition of this study the seed hydropiming compared to the seed control and Kuseh compared to IL111 and PI cultivars seems to be superior
این مطالعه در سال 1386-87 در آزمایشگاه و مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان به منظور تعیین مناسب ترین تیمار بذری و ارزیابی اثر پرایمینگ بر روی سه رقم گلرنگ تحت سه رژیم آبیاری انجام گرفت. برخی از مطالعات اثرات سودمند پرایمینگ بذر را بر روی گیاهان مختلف بررسی کرده اند اما در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد خصوصیات مربوط به جوانه زنی، مراحل نموی، عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی بذور تیمار شده ژنوتیپ های مختلف گلرنگ وجود دارد. بنابراین این تحقیق به ارزیابی اثر تیمار های مختلف بر خصوصیات مربوط به جوانه زنی، مراحل نموی، عملکرد و خصوصیات کیفی گلرنگ در آزمایشگاه و مزرعه تحت تنش خشکی می پردازد. در آزمایشگاه، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این آزمایش سه سطح پتانسیل اسمزی (0، 3- و6- بار) فاکتور اول و شش تیمار بذری (شاهد، 3 و 6 ساعت نیترات پتاسیم، 3 و 6 ساعت تیمار با آب و 1 ساعت تیمار با پلی اتیلن گلیکول) فاکتور دوم بود. 6 ساعت تیمار بذر با آب دارای بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه بود. از بین تیمار های مختلف بذری، مؤثرترین تیمار بذر که همان 6 ساعت تیمار بذر با آب بود، انتخاب گردید و بر روی سه رقم مورد مطالعه در مزرعه اعمال گردید. در مزرعه آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش سه رژیم آبیاری (پس از 70، 105 و 140 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس آ) به عنوان کرت اصلی و دو سطح تیمار بذر (بذور تیمار شده با آب و بذور شاهد) و سه رقم گلرنگ (کوسه، PI و IL111) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی پیاده شدند. در این مطالعه طول دوره کاشت تا رویت طبق، 50% گل دهی و پایان گل دهی در حالت هیدروپرایمینگ نسبت به بذور شاهد کم تر بود. طول دوره کاشت تا کلیه مراحل رشد در رقم کوسه نسبت به دو رقم PI و IL111 طولانی تر بود. رژیم آبیاری تاثیر معنی داری بر مراحل مختلف نمو گلرنگ نداشت. ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، وزن خشک اندام هوایی و شاخص برداشت در هیدروپرایمینگ نسبت به بذور تیمار نشده بالاتر بود. با کاهش میزان رطوبت قابل استفاده در خاک، ارتفاع بوته، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، وزن خشک اندام هوایی و شاخص برداشت کاهش یافت. تاثیر رژیم آبیاری بر شاخص سطح برگ و وزن خشک اندام های هوایی در مرحله 50% گل دهی از نظر آماری معنی دار نبود. رقم کوسه در کلیه صفات مورد اندازه گیری در مطالعه حاضر نسبت به دو رقم PI و IL111 برتری داشت. عملکرد دانه در واحد سطح در حالت هیدروپرایمینگ نسبت به بذور شاهد حدود 35 % بیشتر بود. با افزایش میزان رطوبت قابل دسترس برای گیاه بر عملکرد دانه افزوده شد و رقم کوسه از نظر عملکرد بر دو رقم IL111 و PI برتری داشت. درصد و عملکرد روغن در حالت هیدروپرایمینگ نسبت به حالت شاهد و در رقم کوسه نسبت به دو رقم IL111و PI بیشتر بود. درصد روغن و پروتئین در سطح احتمال 5 و 1 درصد تحت تاثیر تیمار رطوبتی قرار گرفتند، با این تفاوت که با تاخیر در آبیاری، درصد روغن کاهش و کلمات کلیدی: هیدروپرایمینگ، گلرنگ، عملکرد دانه، روغن و پروتئین

ارتقاء امنیت وب با وف بومی