بیشتر از ?? سال است که ایده ی خودسامان دهی بحرانی مطرح شده است. در حوزه های گوناگون مدل هایی ارائه شده که ادعا می شود بهخودسامان دهی بحرانی مرتبط است. اما به نظر می رسد در این میان بزرگ نمایی ها، سوء تعبیرها و کج فهمی هایی صورت گرفته است. ابتداتاریخچه ای از خودسامان دهی را مرور می کنیم تا فضا و بستری که در آن این ایده مطرح شده را اندکی بشناسیم. بعد از بیان ویژگی هایی که برایسیستم خودسامان ده بحرانی در نظرگرفته می شود، اندکی به انتقادات می پردازیم. در این پایان نامه ضمن مروری کوتاه بر تاریخچه ی خودساماندهیو ایده ی خودسامان دهی بحرانی، شباهت های حملات صرعی، زلزله و افت وخیز های بازار، اثر کانون و ساختار شبکه را بر روی مدل تپه ی شنی بهصورت عددی بررسی کرده ایم. در انتها نتایج پیاده سازی مدل تپه ی شنی بر روی شبکه های پیچیده را آورده ایم. مدل را بر روی انواع شبکه هایمربعی، جهان کوچک، بی مقیاس، تصادفی با تعداد رأس و یال مشابه، و شبکه ی مربعی که یک کانون به آن اضافه شده است پیاده کرده و توزیع آماری اندازه و زمان بهمن ها را مقایسه کرده ایم. نتایج ما نشان می دهد که وجود کانون با درجه ی قابل مقایسه با اندازه ی شبکه آمار بهمن هایبزرگ در سیستم را تغییر می دهد. این تغییر آمار را می توان به عنوان رویداد نادر یا اژدها-پادشاه در سیستم در نظر گرفت (برخلاف باور موجود که وجود رویداد نادر در مدل تپه ی شنی را امکان پذیر نمی دانند). از آنجا که اژدها-پادشاه در مطالعات حملات صرع نیز گزارش شده است، اختلالدر ساختار شبکه و کانون ها را به عنوان گزینه ای برای شکل گیری اختلال در همگامی ها و بروز حملات صرع پیشنهاد می کنیم.