SUPERVISOR
فریبا امینی (استاد مشاور) علی اکبر رامین (استاد راهنما)
STUDENT
Samira Hoghoughi
سمیرا حقوقی
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393
TITLE
Effects of Carboxymethyl Cellulose Treatments on Postharvest Life of Tomato Fruits (Lycopersicon esculentum Mill.) cv. "Honey"
The tomato ( Lycopersicon esculentum) is one of the most widely consumed fresh vegetables in the industrialized world. Tomatoes are a rich source of fibre, vitamin A, C, and lycopene and studies indicate that thy have an important role in human nutrition. On of the main limitations in the tomato trade, preservation and its export is the life after harvest and microbial spoilage will lead to a lot of waste. But by means of postharvest technologies we can control their decay to same extent. It seems edible coatings are good antibacterial resoueces to preserve ageicultural crops. Today, interest in the use of edible coatings biodegradable natural rather than synthetic waxes commercial for maintaining postharvest quality of products has increased. Edible coatings function as an effective semipermeable barrier to respiratory gases and water vapor between the fruit and the surrounding atmosphere, and can create a modified atmosphere, which delays senility. It can be potentially used for extending shelf-life and maintaining the quality of foods by preventing changes in aroma, taste, texture and appearance. It seems carboxymethyl cellulose (CMC) is a good resource to preserve agricultural crops. The current experiment was conducted to find the effect of carboxymethyl cellulose on postharvest life of tomato fruit cv. "HONEY". The first experiment was conducted to asses the age of storage life of tomato using treatments of carboxymethyl cellulose (1%,0/75%,0/5% 0/25%). After treatment, the fruits were presereved in a cold storage with 10 °C and 60-70% for 40 days. After that the fruits were taken out each 8 days and were assesed to determine parameters such as weight loss, firmness, pH titratable acid, soluble solids, vitamin C, Index taste, lycopene content, chilling injury and Total antioxidant. The second experiment to simulate shelf life of fruits coming out of cold storage was conducted, similar to the first experiment. The difference is that fruits after treatment were kept in cold storage for 30 days and then were stored for 6 days at room temperature and were tested at intervals of every 2 days. Both of experiments were performed as a split plot design in time in a complete randomized design with three replications. The results of the first experiment showed that CMC, has a significant effect on measured indexes. The results showed that The highest amount of firmness, titratable acid,, vitamin C and Total antioxidant and The lowest weight loss, Index taste, lycopene content, chilling injury compared to control groups treated with CMC 1% was observed that with CMC 0/75% showed no significant difference. The lowest soluble solids and pH recorded with CMC 1% that had no significant difference with two treatments 0/75% and0/5%. The results of the second experiment showed that CMC treatments, had a significant effect on all measured indexes. The results showed that The lowest weight loss, soluble solids, Index taste, lycopene content, chilling injury and The highest amount of firmness, titratable acid,, vitamin C and Total antioxidant compared to control groups treated with CMC 1% was observed which had significant difference with the other treatments. In the second experiment had the highest vitamin C content in treatments CMC1% that were had no significant difference with two treatments 0/75% and0/5%. Also The lowest amount of pH was recorded with CMC1% and CMC0/75% which they had no significant difference wiht each other. effect of time on all measured traits was significant in each of the two experiments. The reciprocal effect of treatment and time was significent in all charactristics. According to the result of this study, treated fruits with CMC%1 and CMC0/75% result in longer maintenance of qualititive features of fruits during storage period. Keywords : Tomato, Postharvest, Carboxymethyl Cellulose (CMC), Edible Coating
یکی از محدودیتهای نگهداری، بازار رسانی و صادرات گوجهفرنگی عمر کوتاه آن پس از برداشت و فساد میکروبی میباشد که منجر به ضایعات بسیاری میشود؛ اما با استفاده از تکنولوژی پس از برداشت میتوان تا حدودی این فسادپذیری را کنترل نمود. به نظر میرسد پوششهای خوراکی منابع خوبی برای حفظ کیفیت محصولات و جلوگیری از فساد میکروبی آنها باشند. امروزه علاقه به استفاده از پوششهای خوراکی زیستتخریبپذیر طبیعی بهجای واکس مصنوعی تجاری برای حفظ کیفیت پس از برداشت محصولات افزایشیافته است. پوششهای خوراکی بهعنوان یک سد نیمهتراوا مؤثر برای گازهای تنفسی و بخار آب بین میوه و فضای اطراف عمل میکنند و میتوانند اتمسفر اصلاح شدهای ایجاد کنند که باعث تأخیر در پیری میشود. از پوششها میتوان برای افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت مواد غذایی با جلوگیری از تغییرات در عطر، طعم، بافت و ظاهر استفاده کرد. به نظر می رسد کربوکسی متیل سلولز (CMC) ماده مناسبی برای حفظ کیفیت محصولات باشد. آزمایش حاضر بهمنظور مطالعه تأثیر تیمار کربوکسی متیل سلولز بر عمر پس از برداشت میوه گوجهفرنگی رقم " هانی " انجام گرفت. آزمایش اول جهت بررسی عمر انبارمانی میوه گوجه فرنگی با استفاده از تیمارهای CMC (1%، 75/0%، 5/0% و 25/0%) با شاهد آنها نجام شد. پس از تیمار ذکرشده، میوه ها به مدت 40 روز در سردخانه با دمای °C 10 و رطوبت نسبی 60-70% نگهداری شدند. هر 8 روز یکبار شاخص های کاهش وزن، سفتی، pH، اسید آلی، مواد جامد محلول، شاخص طعم، ویتامین ث، لیکوپن، سرمازدگی و آنتیاکسیدان کل موردبررسی قرارگرفتند. آزمایش دوم جهت عمر قفسه ای میوههای خارج شده از سردخانه، مشابه آزمایش اول انجام شد با این تفاوت که میوه ها پس از تیمار، به مدت 30 روز در سردخانه و سپس 6 روز در دمای اتاق نگهداری شده و هر 2 روز یکبار ارزیابی شدند. هر دو آزمایش بهصورت طرح کرت های خرد شده در زمان و در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که تیمارهای CMC، اثر معنی داری بر شاخص های اندازه گیری شده داشت. در آزمایش اول بیشترین میزان سفتی، اسید آلی، ویتامین ث و آنتیاکسیدان کل و کمترین میزان کاهش وزن، شاخص طعم، لیکوپن و خسارت سرمازدگی، نسبت به شاهد در تیمار 1% CMC مشاهده شد که با تیمار 75/0% CMC تفاوت معنیداری نداشت. همچنین کمترین میزان مواد جامد محلول و pH در تیمار 1% CMC بود که با دو تیمار 75/0 و 5/0 در صد ازنظر آماری تفاوت معنیدار نشان نداد. نتایج حاصل از آزمایش دوم نیز نشان داد تیمار CMC، اثر معنی داری بر شاخص های اندازه گیری شده نشان داده است. کمترین میزان کاهش وزن، مواد جامد محلول، شاخص طعم، لیکوپن و خسارت سرمازدگی، نسبت به شاهد و بیشترین میزان سفتی، اسید آلی و آنتیاکسیدان کل نسبت به شاهد در تیمار 1% CMC به دست آمد که با سایر تیمارها تفاوت معنیداری داشت. بیشترین میزان ویتامین ث در آزمایش دوم در تیمار 1% CMC وجود داشت که با دو تیمار 75/0 و 5/0 درصد هممعنی بودند. همچنین کمترین pH در این آزمایش متعلق به تیمار 1% CMC بود که با تیمار 75/0% CMC تفاوت معنیداری نداشت. اثر زمان نیز بر تمامی صفات اندازه گیری شده در هر دو آزمایش معنی دار بود. اثر متقابل تیمار و زمان نیز در مورد تمام صفات معنی دار بود. بدین معنی که اثر تیمارها تابع زمان بود برای نمونه سفتی در طول مدتزمان نگهداری کاهش یافته است. بر اساس نتایج بهدستآمده به نظر می رسد تیمار میوه ها با 1% CMC و 75/0% CMC موجب حفظ بیشتر خصوصیات کیفی میوه طی مدت نگهداری در انبار گشته است