Skip to main content
SUPERVISOR
Morteza Zahedi,Esmaeel Landy,Mohammad reza Khajeh pour
مرتضی زاهدی (استاد مشاور) اسماعیل لندی (استاد مشاور) محمدرضا خواجه پور (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mojtaba Asisi
مجتبی عسیسی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1383

TITLE

Effects of Different Irrigation Regimes on Vegetative and Reproductive Growth of Safflower
Water stress may be imposed in safflower to increase water use efficiency and to prevent excessive vegetative growth without significant decrease in yield. This study was conducted to determine the appropriate irrigation regime on the basis of cumulative water evaporation from standard evaporation pan (class A) and to find out the effects of these irrigation regimes on vegetative and reproductive growth stages of safflower. The experiment was conducted in 2005 at the Lavark Agricultural Research Station, Isfahan University of Technology located near Nejaf-Abad using a randomized complete block design with a split plot layout and four replications. The study included four irrigation treatments (irrigation after 70, 85, 100 and 115 mm cumulative pan evaporation) as the main plot and two varieties (Kouseh and IL111) as subplot. The effects of irrigation treatments on head visible, start and end of flowering and physiological maturity stages were non-significant, but delay in irrigation slightly reduced these stages. Kouseh matured 6 days later than IL111. Delay in irrigation from 70 to 115 mm pan evaporation reduced LAI non-significantly (1.12 unit) at 60 day after planting. The effect of variety on LAI was non-significant. The effects of irrigation treatments on number of first and second degree branches were non-significant. IL111 significantly produced more first degree branches than Kouseh, but Kouseh produced six second degree branches per plant more than IL111. The effects of irrigation treatments on yield component were non-significant, but delay in irrigation from 70 to 115 mm, reduced number of seeds per head (27.7 %) and number of head per plant (12.5 %). The maximum (2434 kg/ha) and minimum (1692 kg/ha) seed yields were obtained with 70 and 115 mm irrigation treatments, respectively. Variety had significant effect on seed yield. Kouseh produced 9% higher seed yield per unit area than IL111. Irrigation regimes did not significantly effect seed oil percentage, but had significant effect on oil yield. Oil yield reduced with delay in irrigation and this reduction was mainly due to reduction in seed yield. Kouseh had higher oil percentage and oil and seed yields than IL111 and seems to be superior to IL111 for planting in conditions similar to the present experiment
اعمال رژیم‌های رطوبتی روی گلرنگ به منظور جلوگیری از رشد بی‌رویه اندام‌های هوایی و افزایش کارایی مصرف آب، بدون کاهش معنی‌دار عملکرد مد نظر می‌باشد. این مطالعه به منظور تعیین رژیم آبیاری مناسب گلرنگ بر اساس تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ و تأثیر رژیم‌های آبیاری بر مراحل رشد رویشی و زایشی گلرنگ به عمل آمد. آزمایش با چهار تیمار آبیاری (آبیاری پس از 70، 85، 100 و 115 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ) به عنوان فاکتور اصلی و دو واریته کوسه (توده محلی) و 111IL به عنوان فاکتور فرعی در چهار تکرار به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف‌آباد در سال 84 اجرا شد. تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری بر مراحل مختلف نمو گلرنگ شامل رویت طبق، شروع و پایان گل‌دهی و رسیدگی فیزیولوژیک معنی‌دار نبود، ولی با تاخیر آبیاری کاهش ناچیزی در این صفات مشاهده شد. واریته کوسه نسبت به واریته 111IL حدود 6 روز دیرس‌تر بود. شاخص سطح برگ در 60 روز پس از کاشت (اواسط گل‌دهی) تحت تاثیر تأخیر در آبیاری از 70 به 115 میلی‌متر، کاهش غیر معنی‌داری (12/1 واحد) نشان داد. تاثیر واریته بر شاخص سطح برگ معنی‌دار نشد. اثر تیمارهای آبیاری بر تعداد شاخه فرعی درجه یک و درجه دو معنی‌دار نبود. واریته 111IL از لحاظ شاخه فرعی درجه یک، به طور معنی‌داری برتر از واریته کوسه بود، ولی از لحاظ شاخه فرعی درجه دو، واریته کوسه با حدود شش شاخه بیشتر در هر بوته برتر از واریته 111IL بود. اثر تیمارهای آبیاری بر اجزاء عملکرد معنی‌دار نبود، ولی با تأخیر در آبیاری از 70 به 115 میلیمتر، 7/27 و 5/12 درصد کاهش به ترتیب در صفات تعداد دانه در طبق و تعداد طبق در بوته شد. حداکثر عملکرد دانه در تیمار آبیاری 70 میلی‌متر (2434 کیلوگرم در هکتار) و حداقل آن در تیمار آبیاری 115 میلی‌متر (1692 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد که حدود 30 درصد کاهش نشان داد. اثر واریته بر عملکرد دانه در واحد سطح معنی‌دار بود. واریته کوسه حدود 9 درصد عملکرد دانه در واحد سطح بیشتری نسبت به واریته 111IL داشت. درصد روغن تحت تاثیر معنی‌دار رژیم‌های رطوبتی قرار نگرفت، اما عملکرد روغن در واحد سطح تحت تاثیر معنی‌دار رژیم رطوبتی واقع شد و با تاخیر آبیاری، عملکرد روغن در واحد سطح کاهش یافت که این کاهش عمدتا به دلیل کاهش عملکرد دانه در واحد سطح بود. واریته کوسه نسبت به واریته 111IL از درصد روغن و عملکرد دانه و روغن بالاتری در واحد سطح برخوردار بود و به نظر می‌رسد که جهت کاشت در شرایط مشابه با مطالعه حاضر بر واریته 111IL برتری داشته باشد. اعمال رژیم‌های رطوبتی روی گلرنگ به منظور جلوگیری از رشد بی‌رویه اندام‌های هوایی و افزایش کارایی مصرف آب، بدون کاهش معنی‌دار عملکرد مد نظر می‌باشد. این مطالعه به منظور تعیین رژیم آبیاری مناسب گلرنگ بر اساس تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ و تأثیر رژیم‌های آبیاری بر مراحل رشد رویشی و زایشی گلرنگ به عمل آمد. آزمایش با چهار تیمار آبیاری (آبیاری پس از 70، 85، 100 و 115 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ) به عنوان فاکتور اصلی و دو واریته کوسه (توده محلی) و 111IL به عنوان فاکتور فرعی در چهار تکرار به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف‌آباد در سال 84 اجرا شد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی