استفاده از دسته‌بندی بسته‌ها بر اساس اطلاعات موجود در بخش‌های مختلف بسته (چند فیلد) و قوانین از قبل تعریف‌شده به‌منظور خوشه‌بندی، مسیریابی و ارائه دیگر سرویس‌ها در شبکه‌های اطلاعاتی مورد نیاز است. دسته‌بندی اولین اقدامی است که در پردازش بسته ها در مسیریاب ها باید انجام شود زیرا نحوه سرویس‌دهی،کیفیت سرویس و یا محدودیت های سرویس و یا حتی تصمیم به حذف و دور انداختن بسته بستگی به نتایج این دسته‌بندی دارد. این موضوع این نکته را نشان می‌دهد که دسته بندی باید با نرخ ورود بسته ها انجام گیرد. افزایش پهنای باند در دسترس، انجام این دسته‌بندی را در سرعت‌های بالا با چالش روبرو نموده است. ابزارهای متعددی از جمله FPGAها و حافظه های TCAM برای انجام دسته‌بندی در سرعت‌های بالا به کار گرفته شده است که هر کدام مزیت ها و ایرادهایی نسبت به هم دارند. به دلیل رشد روزافزون توانایی‌ها و عملکرد پردازنده‌های گرافیکی اخیراً گرایش‌های جدیدی برای استفاده از آنها در پردازش‌های لازم روی بسته‌های موجود در شبکه ایجاد شده است. پردازنده‌های گرافیکی توانایی بالایی در اجرای کار ها به صورت موازی دارند که موجب تسریع اجرامحاسبات می‌شود. در این پایان‌نامه به بررسی ویژگیهای پردازنده های گرافیکی که منجر به تمایل به استفاده از آن‌ها در دسته بندی بسته شده است پرداخته می‌شود و همچنین با توجه به معماری پردازنده های گرفیکی و ساختار سلسله مراتبی حافظه در این پردازنده ها، راهکارهایی برای بهبود دسته بندی ارائه می‌شود. ارزیابی نتایج حاصل از پیاده‌سازی راه کارهای پیشنهادی ، نشان دهنده برتری عملکرد روش پیشنهادی در دسته‌بندی بسته‌ها بر روی پردازنده های گرافیکی در مقایسه با آخرین روش‌های ارائه شده در این حوزه است. کلمات کلیدی : دسته‌بندی بسته‌ها، پردازنده‌های گرافیکی، FPGA،TCAM