Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad ali Rowshan Zamir,Seyedmadi Hejazi
محمدعلی روشن ضمیر (استاد راهنما) سیدمهدی حجازی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Peyvand Shahbazi
پیوند شهبازی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی عمران
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1392

TITLE

Evaluation of the Bearing Capacity of Strip Footing on Sand Reinforced by Braid Elements
A common method to improve the behavior of the footing is to reinforce the soil by geosynthetics. One of the defects of geosynthetics is that these materials disrupt the soil on both sides of them and reduce shear strength of the soil. In order to arrest the lateral spreading of the soil, we can use the new tubular geosynthetics named braid. The main purpose of this study is to evaluate the efficiency of braid elements on the bearing capacity of the footings resting on reinforced sand. The parameters which are investigated in this dissertation are the effect of the depth of the first reinforcement layer, the vertical space between the reinforcement layers, number of reinforcement layers, length of reinforcement layers, the relative density of the sand, the width of he footing, the diameter size of braid elements, the effect of type and shape of the reinforcement elements and the effect of covering the braids with adhesive resin. The model tests are built in a steel box with the dimensions of 100 40 70 cm. The results of the tests showed that, using single layer of reinforcement in a distance equal to 0.5B from bottom of the footing increase the bearing capacity 1.56 times. Besides, decreasing the vertical space between reinforcement layers up to 0.6B and increasing the number of layers, cause an increase in the bearing capacity and decrease in the settlement ratio. Also, with increasing the wide of braid layers the bearing capacity increased while settlement decreased. Increasing the braid diameters and relative density of the soil has indicated that the bearing capacity and bearing capacity ratio increase up to the optimum value. Increase in the width of the footing from 8cm to 10cm and then from 10cm to 12cm, cause decrese in BCR equal to 8% and 3%, respectively. For the tubular shape of braid and geogrid layers, the bearing capacity experiences significant increase in comparison to palannar shape of these reinforcement layers. Also, the results indicated that covering the reinforcement with adhesive resin enhance interface properties between the soil and braid elements and increase the bearing capacity and beraing capacity ratio. Key Words Bearing capacity, strip footing, braid, settlement ratio
از روش های رایج بهبود عملکرد پی های سطحی، تسلیح بستر پی ها با اجزاء صفحه ای ژئوسنتتیکی می باشد. تسلیح خاک با استفاده از این اجزاء بار پی را در سطح وسیعتر و عمق بیشتر به خاک انتقال می دهد و باعث افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست پی خواهد شد. در این مطالعه برای تسلیح از محصولات ژئوسنتتیکی لوله ای شکل جدید موسوم به برید [1] استفاده شده است. هدف این پایان نامه، ارزیابی تاثیر پارامتر های مختلف خاک و المان برید بر رفتار ظرفیت باربری پی سطحی متکی بر بستر مسلح به این اجزا می باشد. از جمله ی این پارامتر ها می توان به عمق قرارگیری اولین لایه ی تسلیح کننده از کف پی، فاصله ی قائم لایه های تسلیح کننده از یکدیگر، تعداد لایه های برید، طول لایه های برید، قطر المان های برید، درصد تراکم نسبی خاک، عرض پی، تاثیر نوع و حالت مسلح کننده ها و همچنین تاثیر اندود شیمیایی عناصر تسلیح اشاره کرد. در این راستا آزمایش های ظرفیت باربری بر روی پی سطحی متکی بر بستر مسلح انجام شده است و تاثیر پارامتر های مذکور بر ظرفیت باربری و نشست پی مورد ارزیابی قرار گرفته و مقادیر بهینه پیشنهاد شده است. علاوه بر ظرفیت باربری و نشست، تاثیر این پارامتر ها بر نسبت ظرفیت باربری نیز در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است.خاک مورد آزمایش ماسه ی بددانه بندی شده و پی مدل از نوع نواری می باشد. بر اساس آزمایش های انجام شده مشخص شد که حضور یک لایه تسلیح در فاصله ی بهینه B5/0 در زیر پی، ظرفیت باربری را تا 56/1 برابر افزایش می دهد. همچنین با کاهش فاصله ی بین لایه های تسلیح تا B6/0، ظرفیت باربری افزایش یافته و نشست کاهش می یابد. در صورت افزایش تعداد لایه های تسلیح تا 3، ظرفیت باربری افزایش یافته و عمق موثر قرارگیری لایه های تسلیح برابر با B6/1 محاسبه شده است. با ثابت نگه داشتن تعداد لایه های تسلیح در عمق بهینه مشاهده شد که افزایش طول لایه های تسلیح کننده باعث افزایش ظرفیت باربری می شود اما نرخ این افزایش بعد از طول بهینه ی B5 کاهش می یابد. با افزایش قطر برید و ثابت نگه داشتن مقادیر بهینه، نسبت ظرفیت باربری از میزان 38/2 برای قطر 2 سانتی متر به 69/2 برای قطر 4 سانتی متر می رسد. پس از آن با افزایش قطر برید تا 6 سانتی متر، این نسبت تا مقدار 91/1 کاهش می یابد. همچنین مشاهده شده است که با افزایش تراکم نسبی خاک از %55 تا %70، نسبت ظرفیت باربری از مقدار 64/2 تا 70/2 افزایش یافته و سپس با افزایش تراکم نسبی تا %85، این نسبت تا مقدار 12/2 کاهش می یابد. به عبارت دیگر، تسلیح خاک بیشترین تاثیر را در تراکم نسبی %70 نشان می دهد. با افزایش عرض پی مدل از 8 سانتی متر به 10 سانتی متر، نسبت ظرفیت باربری %8 کاهش یافته و به طور مشابه با افزایش عرض پی از 10 سانتی متر به 12 سانتی متر، نسبت ظرفیت باربری %3 کاهش می یابد. در صورتی که برید به صورت صفحه ای در خاک به کار رود، نسبت ظرفیت باربری نسبت به حالت لوله ای کاهش یافته و از مقدار 69/2 به مقدار 44/2 می رسد. این تفاوت برای حالت تسلیح با ژئوگرید نیز مشاهده می شود. در صورت استفاده از ژئوگرید در حالت لوله ای نسبت به برید، نسبت ظرفیت باربری کاهش یافته و از مقدار 69/2 به مقدار 29/2 می رسد. این موضوع تاثیر بیشتر برید در افزایش ظرفیت باربری نسبت به ژئوگرید، خصوصا درصورتی که تسلیح کننده به صورت لوله ای قرار گرفته باشد را نشان می دهد. همچنین مشاهده شده است که اندود شیمیایی تسلیح کننده برید باعث افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست پی شده است. در صورت اندود عناصر تسلیح با چسب چوب، ظرفیت باربری تا 15/3 برابر افزایش یافته و در صورت اندود با چسب پلی استر، ظرفیت باربری تا مقدار 32/3 برابر افزایش می یابد. کلمات کلیدی: ظرفیت باربری، پی نواری، المان برید، نشست [1] .Braid

ارتقاء امنیت وب با وف بومی

100%