Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Tarkesh esfahani,Hossein Bashari
مصطفی ترکش اصفهانی (استاد راهنما) حسین بشری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Seyed Mohamadreza Abolmaali
سیدمحمدرضا ابوالمعالی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1392

TITLE

Evaluation of climate change impact on “Daphne mucronata Royle” and “Kelossia odoratissima Mozaf” distribution in Isfahan province
Potential habitat evaluation and studying of geographical species distribution is a key subjects in most of the ecological environment protection and wildlife as well as variation trend studies in different scales. Species distribution prediction models have been becoming one of the important tool to prepare potential conservation map in recent years. Typically, such models define relationship between environmental variables and species events (present and absence) to evaluate environmental condition as mathematical models. Species distribution models can be used to assess climate change scenarios and their effect on species geographical distribution. The current study is aimed to predict potential distribution of Daphne mucronata Royle and Kelossia odoratissima Mozaf and its distribution under different climate scenarios in years 2030 and 2080. For this, 19 climate variables and 3 physiographic variables with resolution 1 km was prepared using IPCC. For species Kelossia odoratissima Mozaf 30 sites and for Daphne mucronata Royle 75 sites of species Key words: Species distribution model, Geographic Information System, Generalized Additive Models, Bayesian Belief Networks, Climate change, Fereydoonshahr, Isfahan province
ارزیابی رویشگاه بالقوه و مطالعه ی پراکنش جغرافیایی گونه ها یک موضوع کلیدی در بسیاری از مطالعات اکولوژیکی، حفاظت محیط زیست و حیات وحش و همچنین ارزیابی روند تغییرات در مقیاس های مختلف است. امروزه در عرصه ی اکولوژی گیاهی تهیه نقشه پیش بینی پراکنش گونه ای با استفاده از روش های آماری و سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد توجه ویژه قرار گرفته است. مدل های پیش بینی پراکنش گونه ای یکی از ابزار های مهم جهت تولید نقشه های بالقوه و حفاظت در سال های اخیر شده است. این مدل ها به طور معمول روابط بین متغیر های محیطی و رخداد های گونه ها (حضور و عدم حضور) را برای تعریف شرایط محیطی که جمعیت می تواند باقی بماند، به صورت مدل های ریاضی تعریف می نماید. از مدل های پراکنش گونه ای می توان جهت بررسی سناریو های تغییر اقلیم واثر آن ها در توزیع جغرافیایی گونه ها استفاده نمود. این مطالعه با هدف پیش بینی پراکنش بالقوه گونه های خشگ ( Daphne mucronata Royle ) و کرفس کوهی ( Kelossia odoratissima Mozaf ) در حال حاضر و پیش بینی تغییرات پراکنش گونه تحت سناریوی مختلف اقلیمی در سال های 2030 و 2080 انجام شد. بدین منظور نقشه ی 19 متغیر اقلیمی و 3 متغیر توپوگرافی با قدرت تفکیک 1 کیلومتر تحت شرایط فعلی و آینده از سازمان بین الدول تغییر اقلیم (IPCC) تهیه شد. برای گونه ی کرفس کوهی 30 سایت و برای گونه ی خشگ 75 سایت حضور گونه با روش نمونه برداری تصادفی طبقه بندی شده ثبت گردید. رابطه بین رخداد هر یک از گونه با عوامل محیطی بوسیله روش حداکثر آنتروپی (MAXENT) مدلسازی شد. پس از ارزیابی مدل، نقاط عدم حضور با استفاده از نقشه خروجی حاصل از حداکثر آنتروپی تعیین و مورد بازبینی صحرایی قرار گرفت. در مرحله بعد، نقاط حضور و عدم حضور به عنوان ورودی مدل رگرسیون غیر پارامتری GAM در محیط نرم افزار R وارد شده و رابطه گونه ها با عوامل محیطی با استفاده از منحنی های عکس العمل گونه ترسیم گردید. با تعمیم منحنی های پاسخ در محیط سامانه های اطلاعات جغرافیایی نقشه رویشگاه بالقوه گونه Daphne mucronata در مقیاس منطقه ای و نقشه رویشگاه بالقوه گونه Kelossia odoratissima Mozaff در مقیاس محلی تولید شد. همچنین از منحنی های پاسخ استخراج شده از مدل GAM در تعریف کنش و واکنش بین متغیرها در مدل شبکه های باور بیزین () در نرم افزار Netica استفاده شد و با استفاده از آنالیز حساسیت اهمیت متغیرها و روابط آن با رخداد گونه ها تعیین گردید. نقشه پراکنش گونه ی کرفس کوهی با استفاده از نقشه های ریز مقیاس شده محیطی با اندازه پیکسل 250×250 متر تهیه شد. به منظور بررسی اثر تغییر اقلیم بر پراکنش جغرافیایی گونه مذکور نقشه ی 19 متغیر اقلیمی توسط مدل گردش عمومی Hadcm3 و تحت سناریو A2 برای سال های 2030 و 2080 تهیه گردید. نتایج حاصل از پیش بینی پراکنش گونه ها با استفاده از داده های مدل Hadcm3 طی سال های 2030 و 2080 روند کاهشی نشان داد به طوریکه میزان کاهش رویشگاه برای گونه ی خشگ در کلاس متناسب به میزان 1/5 درصد برای سال 2030 و و به میزان 8/12 درصد در سال 2080 می باشد. برای گونه ی کرفس کوهی نیز میزان کاهش رویشگاه در کلاس متناسب به میزان 3/1درصد برای سال 2030 و و به میزان 1/10 درصد در سال 2080 می باشد. جابجایی این گونه ها به سمت مناطق مرتفع است. این جابجایی به دلیل کاهش بارندگی سالیانه و افزایش میانگین دما تحت سناریو مورد بررسی می باشد. نتایج این پژوهش برای مقاصد مدیریتی در توسعه ی پایدار اکوسیستم های مرتعی، مخصوصا حفاظت و احیای رویشگاه گونه های خشگ و کرفس کوهی کاربرد دارد. وازگان کلیدی: مدل پراکنش گونه ای، سیستم اطلاعات جغرافیایی، مدل افزایشی تعمیم یافته، شبکه باور بیزین، تغییر اقلیم، فریدونشهر، استان اصفهان

ارتقاء امنیت وب با وف بومی

100%