Skip to main content
SUPERVISOR
حمید امانلو (استاد راهنما) محمد خوروش (استاد راهنما) غلامرضا قربانی خراجی (استاد مشاور) ابراهیم قاسمی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Majid Savari
مجید سواری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1391

TITLE

Evaluation of the Interactions between Level of Rumen Undegradable Protein with Corn Processing and Rumen Undegradable Protein Source on Production Performance of Holstein Dairy Cows
The proper processing of cereal grains may reduce the need for escape proteins in dairy cows diets due to the increased microbial protein synthesis. Two experiments were conducted to investigate the interactions of RDP to RUP ratios with corn processing method and sources of RUP on production performance of high-producing Holstein dairy cows. In experiment 1, the effects of rumen-degradable protein to rumen-undegradable protein ratio (65:35 vs. 60:40; RDP: RUP) and corn processing (ground vs. steam-flaked) on the performance were evaluated using 12 Holstein dairy cows. In experiment 2, eight lactating cows were used 4×4 Latin square design that included 4 treatments. Treatments 1 to 4 in the second experiment consisted of diet containing xylose treated Soybean meal, fish meal, meat meal, and the mixed of fish and meat meal as RUP sources, respectively. Higher percentage of RDP improved milk production, and thereby feed efficiency. Compared with ground corn, steam flaking decreased dry matter intake, 4% fat corrected milk, and milk fat percentage. The result of second experiment showed no significant effect of RUP sources on DMI, milk yield and composition in high- producing Holstein dairy cows with the conditions of the present study. No significant interactions of main treatment effects occurred for lactation performance data, but on the grounds of their lower costs, Increasing RDP concentration from 10 to 10.8% and ground corn, also the use of meat meal as RUP source can be effective feeding strategies and may be more economical for high producing dairy cows fed high concentrate diets. Keywords : Rumen undegradable protein, Corn Processing, high producing Holstein dairy cow
با افزایش تولید شیر نیاز به مواد مغذی افزایش می یابد، بنابراین تأمین نیاز گاوهای پرتولید طبق توصیه های استاندارد بین المللی اهمیت خاصی یافته است. کربوهیدرات و پروتئین دو ماده ی مغذی مهم در تغذیه گاوهای شیری محسوب شده که استفاده مناسب از این منابع می تواند باعث افزایش عملکرد دام، بهبود ضریب تبدیل و کاهش آلودگی محیط زیست شود. فرآوری دانه غلات باعث افزایش انرژی دردسترس میکروارگانیسم های شکمبه و افزایش تولید پروتئین میکروبی می شود که این امر می تواند نیازهای پروتئینی گاوهای شیری را تغییر دهد. به جهت اهمیت موضوع، 2 آزمایش با هدف بررسی اثرات و تقابل نسبت پروتئین قابل تجزیه (RDP) به پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه (RUP) با روش فرآوری دانه ذرت و منبع پروتئین عبوری جیره بر عملکرد تولیدی و رفتارهای تغذیه ای گاوهای شیری پرتولید طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول، تقابل نسبت RDP: RUP ]نسبت پایین L-RDP)) در مقابل نسبت بالا (H-RDP)؛ 60:40 در مقابل 65:35 براساس درصدی از پروتئین خام جیره[ با نوع فرآوری دانه ذرت (آسیاب نرم در مقابل پرک شده با بخار) بر پاسخ‌های عملکردی با استفاده از 12 رأس گاو هلشتاین زایش دوم (روزهای شیردهی 12 ± 72 و تولید شیر 3 ± 48) در قالب آزمایش فاکتوریل 2 × 2 و بر پایه طرح مربع لاتین 3 بار تکرار شده ارزیابی شد. سطح پروتئین خام در این آزمایش برای همه تیمارها یکسان بود (7/16 درصد). اثر متقابل بین نسبت RDP: RUP و روش فرآوری دانه ذرت بر پاسخ های عملکردی گاوهای شیری معنی دار نبود. دام های تغذیه شده با جیره های H-RDP در مقایسه با گاوهایی که با جیره های L-RDP تغذیه شده بودند علی رغم مصرف خوراک یکسان (میانگین 6/25 کیلوگرم در روز) شیر بیشتری تولید کردند (به ترتیب 4/44 و 2/43 لیتر در روز) و راندمان ظاهری نیتروژن (به ترتیب 4/30 و 2/29) و همچنین راندمان تولید شیر با افزایش نسبت RDP: RUP بهبود یافت. گاوهای مصرف کننده ذرت پرک شده با بخار در مقایسه با گاوهایی که ذرت آسیاب شده دریافت کردند مصرف خوراک (به ترتیب 1/25 و 2/26 کیلوگرم در روز)، درصد چربی شیر (به ترتیب 94/2 و 11/3 درصد)، نیتروژن مصرفی، غلظت نیتروژن آمونیاکی و همچنین نیتروژن دفعی از طریق مدفوع کمتر اما درصد پروتئین شیر (به ترتیب 95/2 و 91/2 درصد) بیشتری داشتند. میزان گلوکز خون گاوهای مصرف کننده ذرت پرک شده با بخار افزایش یافت که بیانگر افزایش قابلیت هضم روده ای نشاسته و تولید گلوکز در روده این دام ها می باشد. الگوی اسیدهای چرب و pH شکمبه تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. پرک کردن ذرت با بخار باعث افزایش میانگین هندسی ذرات و همچنین الیاف فیزیکی موثر جیره شد وگاوهایی که ذرت پرک شده با بخار مصرف کردند زمان بیشتری را صرف نشخوار به ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی کردند که همین عامل می تواند باعث حفظ سلامت شکمبه در این دام ها شود. در این آزمایش تولید شیر در نسبت های بالا و پایین RDP: RUP همراه با ذرت پرک شده با بخار تفاوت معنی داری نداشت که بیانگر این موضوع است که پرک کردن ذرت با بخار توانسته است احتمالاً به علت تولید پروتئین میکروبی بیشتر و یا افزایش کارآیی استفاده از نیتروژن جیره تا حدودی کاهش سطح پروتئین باکتریایی را جبران و باعث کاهش نیاز دام به پروتئین جیره شود. در آزمایش دوم، به بررسی اثرات منبع پروتئین عبوری جیره بر مصرف خوراک و تولید شیر با استفاده از 8 رأس گاو هلشتاین زایش دوم (روزهای شیردهی 11 ± 89) در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده 4 × 4 پرداخته شد. تیمارهای آزمایشی 1 تا 4 به ترتیب حاوی کنجاله سویای فرآوری شده، پودر ماهی، پودر گوشت و مخلوط یکسانی از پودر ماهی و پودر گوشت به عنوان منبع پروتئین عبوری جیره بودند. ماده خشک مصرفی در گاوهایی که از منابع متفاوت پروتئین عبوری استفاده کرده بودند تفاوت معنی داری نداشته است. تولید شیر نیز در این آزمایش تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در این مطالعه گاوهای مصرف کننده تیمارهای مختلف کارآیی نیتروژن یکسانی داشتند. هرچند نتایج این پژوهش نشان داد که اثرات متقابل نسبت RDP: RUP و فرآوری ذرت در این آزمایش معنی دار نبود، اما به طور کلی با توجه به انجام مقایسة اقتصادی در این بررسی، نتایج نشان داد بر اساس نسبت درآمد به هزینه غذایی، استفاده از نسبت بالایRDP: RUP و ذرت آسیاب شده و همچنین استفاده از پودر گوشت به عنوان منبع پروتئین عبوری جیره در گاوهای پرتولید در شرایط این آزمایش پیشنهاد می شود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی