Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Shahedi bagh khandan,Shahram Dokhani,Mehdi Kadivar
محمد شاهدی باغ خندان (استاد راهنما) شهرام دخانی (استاد مشاور) مهدی کدیور (استاد راهنما)
 
STUDENT
Akram Arabestani
اکرم عربستانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Examination of Morphological, Physicochemicl and Thermal Properties of Three Iranian Rice Varieties, Zayanderood (Lenjan), Bakyan (Camphirooz) and Hashemi (North of Iran)
Cereal grains are a cheap and good source of energy and protein, which is an important ration in producing and developing countries. Rice is the only cereal which is just considered for human consumption and today with cultivation in more than 100 countries is as staple food for about a half of world population. In this study, the physical (length-breadth ratio, 1000-kernel weight, bulk density and hardness) and chemical (moisture, fat, total protein, fiber, starch and amylose content) properties of three Iranian native rice, Bakyan, Hashemi and Zayanderood were investigated. Moreover their cooking properties before storage, starch and protein properties were determined. finally textural properties and effect of aging were assessed. Results of physical and chemical tests indicated that Bakyan and Zayanderood classified in medium rice grain whereas Hashemi was categorized as a long rice grain. Hashemi had the highest hardness and the lowest bulk density. According to proximate analysis, Bakyan had higher moisture, fat, total protein and fiber content, whereas its starch and amylose content were lower in comparison with two other rice varieties. Hashemi and Zayanderood had the highest starch and amylose content, respectively. Observation of rice starches with scanning electron microscope (SEM) showed that rice starch granules were mainly polyhedral and their size ranged between 2.64 - 6.92 µm. The x-ray diffraction also exhibited that starch of three varieties had A type x-ray diffraction patterns. Study of other starch properties indicated that starch of Hashemi had lower light transmittance (%), syneresis (%) and swelling power, whereas its gelatinization temperature, turbidity and close packing concentration were higher in comparison with those of two other varieties. In respect to rice protein properties more than 70% of total protein of the varieties is glutelin. Alkaline extraction of proteins, resulted to protein isolates with about 90% putirty. Electrophoretic patterns of flour and protein isolates also revealed differences in several of bands. Results of cooking tests before and after aging (6 months in room temperature) indicated that Hashemi had lower elongation ratio and gruels solid loss whereas its cooked length-breadth and water uptake ratio were higher. Textural analysis of the cooked rice indicated that firmness, packability, maximum force, cohesiveness and chewiness were higher in Bakyan and lower in Hashemi. Generally, according to obtained results, Hashemi showed better properties before and after 6 month aging in comparison with two other rice varieties.
از آن جا که غلات از منابع غذایی ارزان قیمت و مطلوب برای تامین انرژی و پروتئین می باشند، جایگاه ویژه ای در رژیم غذایی مردم جهان و به خصوص در کشور های تولید کننده و جهان سوم دارند. در این میان برنج تنها غله ای است که به منظور مصرف انسان کشت شده و امروزه با کشت در بیش از 100 کشور جهان، غذای عمده حدود نیمی از جمعیت جهان به شمار می رود. بنابراین در این تحقیق، سه رقم برنج بومی ایران - بکیان، زاینده‌رود و هاشمی- انتخاب شدند. ابتدا خصوصیات فیزیکی (نسبت طول به عرض، وزن هزار دانه، چگالی توده ای و سختی دانه) و شیمیایی (رطوبت، چربی، پروتئین، فیبر، نشاسته و آمیلوز) آنها مورد بررسی قرار گرفت، سپس برخی خصوصیات پختی آنها در زمان صفر (بدون انبارداری) تعیین شد. آزمایشاتی نیز برای تعیین خصوصیات نشاسته و پروتئین ارقام مورد مطالعه انجام شد. در نهایت خصوصیات بافتی و اثر انبار مانی روی خصوصیات پختی نمونه های برنج، مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار های SAS و MSTATC و در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش های فاکتوریل و اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. برای مقایسه میانگین داده ها از آزمون حداقل تفاوت معنی دار (LSD) در سطح احتمال 5 درصد استفاده گردید. نتایج آزمون های فیزیکی نشان داد که ارقام بکیان و زاینده رود در دسته برنج های دانه متوسط و رقم هاشمی در دسته برنج های دانه بلند قرار دارند و هر سه نمونه از برنج های کمی سنگین می باشند. رقم هاشمی بیشترین سختی بافت وکمترین چگالی توده ای را داشت. با آزمون های شیمیایی مشخص شد که رقم بکیان در مقایسه با دو رقم دیگر درصد رطوبت، چربی، پروتئین و فیبر بیشتر و در مقابل درصد نشاسته و آمیلوز کمتری دارد. رقم هاشمی بیشترین درصد نشاسته و رقم زاینده رود بیشترین درصد آمیلوز را داشتند. بررسی نشاسته نمونه های برنج با میکروسکوپ الکترونی نشان داد که گرانول های نشاسته ها عمدتا شش وجهی و از نظر اندازه در محدوده 92/6-64/2 میکرو متر هستند. پراش پرتو ایکس نیز مشخص کرد نشاسته هر سه رقم برنج از نوع A می باشد. بررسی سایر خصوصیات نشاسته ها نشان داد هاشمی کمترین قدرت تورم، درصد عبور نور و درصد آب‌اندازی نشاسته را داشته ولی حداکثر دمای ژلاتینه شدن نشاسته آن در مقایسه با دو رقم دیگر بالاتر است. نتایج آزمایشات برای تعیین خصوصیات پروتئین نمونه های برنج مشخص کرد بیش از 70 درصد پروتئین کل هر سه نمونه را گلوتلین تشکیل داده است. استخراج قلیایی پروتئین ها، ایزوله های پروتئینی با خلوص 90 درصد ایجاد کرد. نتایج الکتروفورز پروتئین آرد نمونه ها ی مورد مطالعه، نشان داد الگوی الکتروفورگرامی پروتئین های سه رقم تقریبا مشابه می باشد. الکتروفورگرام پروتئین ایزوله های پروتئینی نمونه های مختلف نیز تقریبا مشابه بود ولی در چندین باند اختلاف هایی با الکتروفورگرام پروتئین نمونه های آرد داشتند. نتایج آزمون های پخت در زمان صفر (بدون انبارداری) و پس از انبار مانی 6 ماهه در دمای محیط نشان داد رقم هاشمی در مقایسه با دو رقم دیگر نسبت افزایش طول و درصد نشت مواد جامد کمتری داشت و در مقابل نسبت طول به عرض دانه پخته شده و نسبت جذب آب آن بیشتر بود. با بررسی خصوصیات بافتی برنج پخته شده مشخص شد که همه وی‍ژگی های بافتی مانند

ارتقاء امنیت وب با وف بومی