Skip to main content
SUPERVISOR
Alireza Baghbanan,Hamid Hashemalhosseini,Ali Ahmadi ameleh
علیرضا باغبانان (استاد راهنما) حمید هاشم الحسینی (استاد راهنما) علی احمدی عامله (استاد مشاور)
 
STUDENT
Farshad Ramezanifar
فرشاد رمضانی فر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده معدن
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Ground Improvement using Biological Slurry (Bio-Grouts) in Laboratory to Pilot Scale - Special Case Sand Dune Stabilization
Use of biological manner to produce Calcite cement is a new manner for soil improvement in geotechnical engineering. Cement was produced among the soil with non-pathogenic microorganisms that are found naturally in soil, can bind the soil grain together. These manners are very ecological because we use naturally microorganisms. In this thesis we use a bacterium called Sporosarcina Pasteurii (PTCC 1645) for soil improvement. Scientists showed that we could produce Calcite cement but in operationally scale we try to introduce material that can to keep other materials between its layer structure, and release them in a time interval slowly. For this purpose we used bentonit. For measurement of penetration depth improvement depth with improver slurry (bio groute + bentonit) we used a PVC mold (with 1 meter height 110 millimeter diameter) full of sand. Soil samples was compacted i this cylindrically mold to achieved a density of 1.65 gr/cm3 and the grouting procedure was initialized. After prepare this mold we splashed improver slurry to 3 time. We saw the sand column was improved in 10 cm to 30 cm. and bio logical slurry penetrated to 50 cm. We used a test called canonical penetration that was performed in wet dry condition. Also we used a ferrous cone (weight 250 gr) for a qualitative study of surface resistance. This test showed that cone penetration was reduced even to zero. In a permeability test between tow samples that first sample was improved with bio grout and second sample was improved with bio grout+bentonit (improver slurry), we saw that bentonit didn’t have any role to bind the soil grain together, because if the bentonit had a role in this improvement, we could see a large differences between values of permeability coefficients while the permeability test results didn’t show any difference.
استفاده از روش‌های بهسازی بیولوژیکی برای تولید سیمان کلسیتی، روشی نوین را جهت بهسازی زمین برای مهندسین ژئوتکنیک فراهم آورده است.در این روش‌ها از میکروارگانیسم های غیر بیماری زایی که به طور طبیعی در محیط خاکی یافت می‌شوند، استفاده می‌شود تا موجب تولید سیمان طبیعی در بین دانه های خاک گردد. پتانسیل قابل توجهی در این روش‌ها برای کاهش نگرانی‌های زیست محیطی وجود دارد و در آینده‌ای نه چندان دور، این روش‌ها شاید بتوانند جای روش‌های سنتی را بگیرند. در این تحقیق،سعی شده از روش بهسازی بیولوژیکی در جهت تثبیت شن‌های روان و مبارزه با ریز گردها استفاده گردد. بهسازی بیولوژیکی خاک تحت شرایط بهینه ، با استفاده از باکتری‌های مصرف کننده اوره به نام Sporosarcina Pasteurii انجام گرفت. ایجاد سیمان کلسیتی توسط محققان قبلی به اثبات رسیده است لذا در مقیاس کاربردی جهت بهسازی زمین موادی را مورد مطالعه قرار داده که توانایی دربرگرفتن مواد را در بین ساختار مولکولی یا لایه ای خود دارا باشند و بتوانند در یک بازه زمانی مناسب آنرا رها کنند.در این تحقیق از بنتونیت به دلیل شرایط ویژه اش استفاده شده است. جهت تعیین میزان نفوذ ماده بهساز و عمق بهسازی توسط این ماده قالبی از جنس PVC با ارتفاع 1 متر با ماسه به صورت خشک تا چگالی gr/cm 3 6/1 متراکم شد و مورد بهسازی قرار گرفت. با توجه به شرایط تل های ماسه ای، مواد بهساز در بین لایه های کانی های سیلیکاته قرار داده شد تا با توجه به حجم آبگیری بالاو قابلیت تبادل یونی و رها سازی بسیار کند مواد بین لایه ای، بتوان رها سازی ماده بهساز را در طی زمان به صورت یک سیکل خودکار بکار گرفت. برای کنترل میزان کارکرد روش از تست هایی نظیر نفوذ استاندارد استفاده شده است.درآزمایش‌ نفوذ استاندارد برای بررسی کیفی مقاومت سطحی از نفوذ سمبه 250 گرمی در دو حالت تر و خشک استفاده کردیم.این آزمایش نشان داد در اثر بهسازی ماسه با مواد بهساز نفوذ سمبه 250گرمی در هر دو حالت بسیار کاهش و حتی به صفر رسیده است. جهت اثبات عدم دخالت بنتونیت در بهم چسباندن دانه های ماسه آزمایش نفوذپذیری بر روی نمونه های بهسازی شده از جنس ماسه ریخته گری T40 صورت گرفت.نتایج آزمایشات انجام گرفته بین دو نمونه بهسازی شده با بنتونیت و نمونه بهسازی شده بدون بنتونیت اختلاف چندانی را در مقادیر نفوذپذیری نشان نداده و لذا بر عدم دخالت بنتونیت در بهم چسباندن دانه های خاک صحه می گذارد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی