Skip to main content
SUPERVISOR
Mostafa Tarkesh esfahani,Mohamoud-Reza Hemami,Reza Jafari,Josef Senn
مصطفی ترکش اصفهانی (استاد راهنما) محمودرضا همامی (استاد مشاور) رضا جعفری (استاد راهنما) ژوزف سن (استاد مشاور)
 
STUDENT
Seyed Pouya Hosseini
سیدپویا حسینی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Impact of land degradation on brown bear (ursus arctos) habitat in Kurdistan Province using remote sensing and species distribution modeling
Land degradation due to human activities and land use change is currently considered as the main threats of biodiversity in different parts of the world. It is crucial to predicting the species habitat in order to conserve it from degradation. In the forests of Kurdistan Province and because of the land and environmental degradation increase and illegal huntings, the brown bear is placed among the threatened species. In this study, forthy occurrence records of brown bear ( Ursus arctos ) coupled with environmental data including physiography, anthropogenic and climatic variables were collected and ecological niche of this species was predicted and then assessed using species distribution modeling of Maximum Enthropy. Satellite imagery of TM5 and OLI collected in the years 1990 and 2017 respectively, were employed to investigate the land use changes during this period of time. The images were geometrically and radiometrically corrected and enhanced radiometrically, then in order to determine the training areas on the images for supervised left;"
در دنیای امروز تخریب اراضی ناشی از فعالیت­های انسان و تغییر کاربری­ها، موجب افزایش نرخ آسیب به زیستگاه­ها در قسمت­های مختلف کره زمین شده است. تعیین و پیش­بینی زیستگاه جانوران برای جلوگیری از کاهش ورود به حریم و تخریب آشیانه آن­ها لازم و ضروری است. در استان کردستان خرس قهوه­ای به دلایل مختلف همچون افزایش تخریب اراضی و زیست محیطی و افزایش شکارهای غیرمجاز، از گونه­های در معرض خطر می­باشد. در این مطالعه، 40داده­ رخداد گونه خرس قهوه­ای، داده­های اقلیمی، مدل رقومی ارتفاع، لایه جاده­ها، روستاها و رودخانه­ها، در استان کردستان جمع­آوری شد و به کمک مدل پیش­بینی توزیع گونه­ای حداکثر آنتروپی، آشیان اکولوژیکی این جانور پیش­بینی و مورد ارزیابی قرار گرفت. تصاویر ماهواره­ای چند زمانه مربوط به سنجنده TMاز ماهواره لندست5 سال 1990 و سنجنده OLI ماهواره لندست 8 سال 2017 به منظور برآورد میزان تغییرات وارده بر اراضی و همچنین استخراج شاخص تفاضل پوشش گیاهی، مورد استفاده قرار گرفت. تصاویر مورد استفاده بعد از پیش­پردازش، آشکارسازی و اعمال ترکیب رنگی کاذب، به کمک طبقه­بندی نظارت شده به 7 کلاس سطوح آبی، مناطق شهری، اراضی کشاورزی و باغات، جنگلی، مرتعی، صخره­ای و اراضی بایرکلاس­بندی و صحت آن­ها در سطح قوی تعیین شد. نتایج حاصل از جدول آنالیز مشارکت متغیرها و منحنی­های پاسخ گونه به متغیرها، نشان داد که مطلوبیت زیستگاه با افزایش شاخص تفاضل پوشش گیاهی افزایش می­یابد. میانگین دمای ماهانه در مطلوبترین بخش­های زیستگاه، مناطق با دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد است. منحنی پاسخ گونه به فاصله از روستا نشان داد که با دور شدن از روستاها، و همچنین با افزایش شیب تا 30 درجه، مطلوبیت زیستگاه افزایش می­یابد و در شیب­های بیشتر مطلوبیت ثابت می­ماند. آشکارسازی تغییرات بیانگر تخریب جنگل­های واقع در منطقه مورد مطالعه و کاهش سطح آن به میزان 3395 هکتار، افزایش 2988 هکتاری سطح اراضی بایر، کاهش 9/459 هکتاری سطح مراتع و کاهش مساحت اراضی کشاورزی به میزان 2376 هکتار بود. مساحت مناطق مسکونی با افزایش 218 درصدی، 85/1710 هکتار افزایش یافته است. سطوح آبی نیز به دلیل احداث دو سد گاران و آزاد و همچنین بخشی از سد داریان، افزایش 1531هکتاری داشته­اند. مقایسه نتایج این تحقیق با پژوهش­های پیشین، نشان می­دهد که خرس قهوه­ای مناطق با میانگین دمای ماهانه کمتر از 12 درجه سانتیگراد، با بارش حدود 400 میلی­متر در فصل مرطوب، مناطق دور از روستاها و مناطق مسکونی، مناطق با پوشش گیاهی متراکم و با شیب­های تند و بیشتر از 30 درجه را می­پسندد. بعد از تهیه نقشه زیستگاه­های بالقوه گونه و نقشه تخریب اراضی، نقشه و ماتریس تغییرات اراضی در درون زیستگاه­های مطلوب گونه تهیه شد. این نقشه و ماتریس نشان داد که در زیستگاه­های مطلوب گونه، 43/1586 هکتار از مساحت جنگل­ها کاسته شده و به کاربری­های مرتع، بایر و کشاورزی تبدیل شده­ است و یا در زیر سد داریان دفن شده­ است. سد داریان همچنین باعث زیر آب رفتن 3/4 هکتار از جنگل­ها، 25/29 هکتار از اراضی کشاورزی و 82/89 هکتار از مراتع زیستگاه پتانسیل شده و کریدور زیستگاهی شاهوکوسالان را از بین برده است. مطابق نتایج این تحقیق سنجش از دور و مدل پراکنش گونه­ای ابزار مناسبی برای برآورد میزان تخریب در زیستگاه گونه­های گیاهی و جانوری می­باشند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی