Skip to main content
SUPERVISOR
Reza Mazroei sabadani
رضا مزروعی سبدانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Masoud Khodadadi
مسعود خدادادی ارپناهی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده ریاضی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394
In this thesis we examine the integrability of Hamiltonian normal form and the perturbations of superintegrable system. The integrals of a Hamiltonian system are functions that are fixed along the solutions. In fact, the solutions of a Hamiltonian system are located on the level curves of the integrals of that system. Therefore, if a Hamiltonian system with n degree of freedom has n functionally independent integral in the involution In this case, the system is integrable and its solutions can be obtained. A dynamical system with n degree of freedom that the number of its integral of motion is greater than n, is an superintegrable system. Here, we first examine the integrability of the normal forms of Hamiltonian systems with two and three degrees of freedom with some first order resonance and we discuss two integrable normal form Hamiltonian chains, FPU and ?:?:?:?:?:?, and three non-integrable normal form Hamiltonian chains, with emphasis on the ?:?:?:?:?:? resonance. In addition, the time series H_? (t) and the integral diagram H_? in the appropriate action variable are introduced as a predictor of integrability and used to determine the integrability of a system. In the end, we study geometry of the dynamics of the superintegrable systems and study how to change them under the perturbations. .
ر این پایان نامه به بررسی انتگرال پذیری فرم های نرمال همیلتونی و اختلالات سیستم های فوق انتگرال پذیر می پردازیم. انتگرال های یک سیستم همیلتونی توابعی هستند که در امتداد جواب ها ثابت می باشند. در واقع جواب های یک سیستم همیلتونی روی سطوح تراز انتگرال های آن سیستم قرار دارند. بنابراین اگر یک سیستم همیلتونی با n درجه ی آزادی n انتگرال مستقل تابعی در پیچش داشته باشد در این صورت سیستم مورد نظر انتگرال پذیر است و می توان جواب های آن را بدست آورد. یک سیستم دینامیکی با n درجه ی آزادی که تعداد انتگرال های حرکتش بیش تر از n باشد را یک سیستم فوق انتگرالپذیر گوییم. در این جا ابتدا انتگرال پذیری فرم های نرمال با دو و سه درجه ی آزادی با برخی تشدیدهای مرتبه ی اول را بررسی می کنیم و به بحث راجع به انتگرال پذیری فرم های نرمال زنجیرهای همیلتونی FPU و ? : ? : ? : ? : ? : ? و انتگرال ناپذیری سه فرم نرمال زنجیرهای همیلتونی با تأکید بر تشدید ? : ? : ? : ? : ? : ? می پردازیم. علاوه بر این، سری زمانی H_?(t) و نمودار انتگرال H_? بر حسب متغیر عمل مناسب را به عنوان یک ابزار پیش بینی کننده ی انتگرال پذیری معرفی کرده و از آن ها برای تعیین انتگرال پذیری یک سیستم استفاده خواهیم کرد. در پایان هندسه ی دینامیک های سیستم های فوق انتگرال پذیر را بررسی کرده و نحوه ی تغییر آن ها تحت اختلالات را مطالعه می کنیم.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی